චුටි උක්කුන් අයියා

අපේ ගම් තුලානේ ඉපදෙන හැම කොලු පැට්ටාටම ගෙදරට වෙනම නමක් තිබුනේය. උක්කුන්, චුටි උක්කුන්, මහතුන්, රාජා, රාජු, නිලමේ, චුටියා හා චුටා ඒ වගේ කිහිපයකි. සමහර ගෙවල්වල ලොකු චුටාද , චුටි චුටාද කියා දෙන්නෙක් සිටියෝය.

ගැහැණු ළමයින් බොහෝ විට නෝනලාය. ලොකු නෝනා, මද්දුම නොනා, චුටි නෝනා . ගෙදරින් පිටතදී අර ගෙදර නෝනි මේ ගෙදර නෝනි වශයෙනි.

අපේ ලොකු අක්කා විතරක් මට කතා කරන්නේ උක්කුන් කියලාය. ඒ නමින් මා ඇමතුවේ ඇය පමණක්මය.ඒකත් හරි පුදුම වැඩක් ය. අනිත් අක්කලාද අයියාද පුංචි අම්මලාද මට කතා කලේ චුටි උක්කුන් කියලාය.

අයියාගේ යාලුවොද අක්කලාගේ යාලුවෝද  කවුරුත් මට චුටි උක්කුන් කියදදී මට අමුතුම ගැම්මක් ඇති වුනේය. එය මටම හරි හුරතල් හිතෙන නමකි.

ඒත් මේ ආමන්ත්‍රණය මගේ නොසතුටට  හේතු වුන වේලාවක්ද තිබුණි. ඒ අපේ පුංචි අම්මාගේ දුලා  පුතාලා  චුටි උක්කුන් අයියා කියා මට කතා කරද්දීය. අපේ නංගී පොඩි කාලයේ මට බබා බබා කියමින් හිට එක සැරේම චුටි උක්කුන් කියා කිරි දත් පාන්නට පටන් ගනිද්දී මම උපක්‍රමශීලීව ඇයට පොඩි අයියා කියන වචනය ඉගැන්වීමි. ඇති යන්තම් අපේ නංගීනම් මට චුටි උක්කුන් කියන්නට එන්නේ නැත.

මගේ හිතේ පැල පදියම් වී තිබු අදහස නම් මේ චුටි උක්කුන් කියන නම නිපදවා තියෙන්නේ ලොකු උන්ට මා ඇමතීමට මිස පොඩි උන්ට මා ඇමතීමට නොවේ කියලාය.

සාපෙ ලියලා ගෙදර ඉන්නා කාලේ පුංචි අම්මාගේ නංගී පාසලින් එක්කරගෙන පුංචි අම්මගේ කන්තෝරුවට ඇරලන  දවස් කීපයක කොන්තරත්තුවක් මට පැවරී තිබිණි.  පිටට නොපෙන්නුවාට මම මේ වැඩය බාර ගත්තේ හරි සන්තොශයකිනි. බාලිකා ඉස්කෝලයක්  ඇරෙන වෙලාවට එතනට යන්නට  හේතුවක් නිකම්ම ලැබී තිබෙයි.

හතරේ  පන්තියේ සිටි පුංචි අම්මාගේ නංගී එක්කරගෙන යන්නට ඇවිත් ගේට්ටුව ළඟ ඉදිද්දී ඈතින් එන ළදරියන් අතරේ මා දකින නංගී  දුවවිත් මගේ අතේ එල්ලෙයි.ඊළඟට ඇය පුංචි අම්මාගේ කන්තෝරුවට ගෙන ගොස් ඇරලන මම අපේ කොලු නඩය  සමග එකතු වෙමි.

මේ වැඩේ මම හරි සන්තෝෂයකින් දවස් තුනක්ම කලෙමි . එත් හතර වෙනි දවසේ මට නංගී හොයා ගන්නට බැරි විය. බාලොලියන් අතරේ බටු ඇටයක් තරම් වන කටකාර දඟකාර පුංචි කෙල්ල කොහෙන්දෝ එක පාර මතු උනේ ' චුටි උක්කුන් අයියා මම මෙහෙ' කියාගෙනය.

ලොකු පන්තිවල කෙල්ලන් ගොඩක් මැද්දේ චුටි උක්කුන් අයියා කියා මට  කතාකළ දාට පහුවදා සිට මම පුංචි අම්මාගේ නංගී ඇරලන කොන්ත්‍රාත් එකෙන් කර ඇරියෙමි..

තවත් කාලයක් යද්දී අපේ අක්කලාට ළමයින් එකා දෙන්නා ලබෙද්දී මා චුටික්කුන් මාමා බවට පත් විය. අක්කලා මට චුටික්කුන් කියා අමතද්දී හිතේ  පිරෙන සන්තෝෂය පොඩි උන් චුටික්කුන් මාමා කියා කියද්දී  තිබුනේ නැති බව ඇත්තය. ඒත් එව්වා එහෙම්මම සිදු විය. කොහේ  හෝ ඉඳන් ගමට ආ වෙලාවක ලෙමන් පෆ්  පැකට්ටුවක්ද අරගෙන අක්කලා ගෙදර යද්දී පොඩි උන් දෙන්නා ' චුටික්කුන් මාමා එනෝ; චුටි උක්කුන් මාමා එනෝ ' කියා ගම දෙවනත් කරමින් ගල් පඩි පෙළ  දිගේ පෙරලි පෙරලී ආවා මතකය.

කාලයත් සමග මම ඔය වචනයට පුරුදු වුනෙමි. නිකම්ම උක්කුන්ද, චුටික්කුන්ද , චුටික්කුන් අයියාද චුටික්කුන් මාමාද වුනු මම  ඔය කොයි ආමන්ත්‍රණයට වුනත්  නොසැලී සිටියෙමි.

එත් මේවා මෙතැනින් කෙලවර වෙන පාටක් නැත. දැන් දවස් දෙක තුනකට කලින් අම්මාට කතා කරද්දී අසන්නට ලැබුණු පණිවිඩයකින් කියවුනේ කාලයකට ඉස්සර 'චුටික්කුන් මාමා එනෝ' කියාගෙන ගල් පඩි පෙලේ දුව ආ අක්කාගේ දුව මවක් වෙන්නට යන සුබාරන්චියයි.

අම්මා සමග  සන්තෝෂය පල කරමින් කතා කරා උනාට මගේ හිත ආයිමත් පත්තු වෙන්නට පටන් ගෙන තිබේ. ඒ තව මාස කීපයකින් මා චුටික්කුන් සීයා වෙන හැටි මතක් වීම නිසාය.

(සේයාරුව දෙව්නිගෙන්)