Sunday, May 21, 2017

මාලදිවයිනේදී නැතිවූ පාස්පෝර්ට් එක



හීන පෙනීම සම්බන්ධ විද්‍යාත්මක මතවාද  මෙන්ම හීනවලින් කියවෙන  අනාවැකි  ගැන අනන්තවත් දේ ලියවී තිබේ. ඒත් මමනම් ඔය කිසි දෙයක් සිරාවට ගණන් ගන්නේ නැත . අපේ  සිල්වා සර්ගේ පන්ති යන දවසවල ඉංගීසි ඉගෙන ගැනීමේ මංපෙත් පිළිබඳ මට උපදෙස් දුන් වැඩිහිටි මිතුරෙක් මෙහෙම කිව්වේය .

' මල්ලි නින්දට යන්න කලින් කල්පනා කරන දේවල් ඉංග්‍රීසියට හරවලා හිතන්න. එතකොට ඉංග්‍රීසියෙන් හීන පෙනෙයි '

ඒත් මේ වනතුරු මානම් ඉංග්‍රීසි හීනයක් දැක්කේ නැත . අනන්තවත් හීන දැක තිබුනාට ඒවා අතරින් මතක හිටින කීපයක් ලියා තබන්නට හිතුනේ විනෝදයටත් එක්කය. මේ හැම හීනයකටම පසුබිම් අතීත කතාවක් තිබුණු අතර ඒවා මට යලි  සිහියට නැගුනේ මේ පසුකාලීනව දුටු සිහිනත් සමගයි ..

 ප්‍රභාකරන්ට බැන වැදීම 

යුද්ධය උපරිමයෙන් තිබු කාලයේ ප්‍රභාකරන් මෙල්ල කරන්නේ කොහොමද කියා  කවුරු කවුරුත් හිතුව අවධියක  මට හීනෙන් ප්‍රභාකරන් හමුවුනේය . ඒ අපේ ග්වල් ළඟ ඉස්කෝලේ කන්දට ඈතින් පේන කුඹුරේ  ඉද්දීය.  ඒ හීනය දුටු දවස්වල මාවිල්ආරු ඇනිකට් එක වසා තිබුණාදැයි මට මතක නැත . ඉස්කෝලේ කන්දට අප ඒ කාලයේ වැඩිපුරම නගින්නේ ඈත පේන අපේ කුඹුරට පණිවිඩයක් කීමටය. කුඹුරේ ඉන්නා තාත්තාට සමහර විට මෙවැනි පණිවිඩයක් කෑ ගා කියමු.

තාත්තා ආඅ  ආ . ගෙදර  එනවද? බත් ගෙන්න ..ද ....

ඒ පැත්තෙන් මෙහෙම ඇහෙයි

.කෑම ගේන්ඩෝ... දැම්ම එන්න වෙන්නේ නැතෝ  .. .

තවත් බොහෝ වෙලාවට මේ කන්දට නැග්ගේ අපේ කුඹුරට හරවා ඇති වතුර පාර වෙනත් කවුරුන් හෝ තමන්ගේ කුඹුරට හරවාගෙන ඇත්දැයි බැලීමටය.
කාගේ හෝ කුඹුරකට ඇලෙන් වතුර හරවා තිබියදී  ලියදි දිගේ වතුර පිරි පිරී ගොස් පාවුලේ  ඔය ඉවුරේ ඇති ලියදිවලින් වතුර උතුරන විට කුඹුරට වතුර වැදුනා කියා තෘප්තියෙන් කියන්නට පුළුවන. ඒත් ඊට කලින්  කවුරුන් හෝ වතුර පාර වෙනත් වක්කඩයකින් තමන්ගේ කුඹුරට හරවා ගැනීම අපරාධයක් හෝ කුපිත කරවීමක් විය. කන්දට ගොස් මේ අලුගුත්තේරු වැඩේ කළ කුඹුරු හිමියාට බැන වැදීම හිත හදා ගැනීමට ඇති පළමු  මගයි.

මේ වාගේ දවසක් මා කන්දට ගොස් ඈතින් පේන අපේ කුඹුරේ හෙල්මළු ලියදි දිගේ වතුර පිරි පිරී ඉතිරෙන අයුරු සොම්නසින් බලා සිටිද්දී  දැකලා පුරුදු කෙනෙක් අපේ ඇළ දිගේ කුඹුර පැත්තට එනවා දුටුවෙමි. ඒ කැමා සුට් එකක් ඇඳගෙන උදැල්ලක් කරින් ගත් ප්‍රභාකරන්ය. කිලෝමීටරයකට ඈතින් හිටියත් මට ඔහු හොඳින් හඳුනා ගන්නට පුළුවන් විය .
මගේ හිතේ හිරි ඇරෙනතුරු ප්‍රභාකරන්ට බණ වැදුනේ එදාය. අපේ අයියාද මා සමග එකතු වෙමින් ඔහුට බැන්නේය. මොකුත් නොකියාම වරදකාරී මුහුණ මදක්  පෙන්වා ප්‍රභාකරන් කුඹුරට උඩින් වූ තිත්ත මල් ලන්දේ හැන්ගුනේය.


මිනීමරුවා බයිසිකලෙන් ගෙන යෑම

දුරාතීතයේ දවසක් මම  මොරටුවේ සිට කොටුවට එද්දී දෙහිවලට  කලින් තිබූ  හෝල්ට් එකකින් පොලිස් කාන්තාවන් දෙදෙනෙක් බසයට ගොඩ වුනේ සිය  අත්වලින්  අල්ලා ගත් තලත්තැනි හයිරන්කාරෙක් සමගය . පොලිස් කාන්තාවක් අතේ සිලි සිලි බෑගයක් තිබු අතර එය මේ මදාවියා ඇත තිබු ගංජා පාර්සලය බව පසුව දැන ගත්තෙමි . පුංචි දඟකාරයෙක් අල්ලාගත් ඉස්කෝලේ හාමිනේලා දෙනෙක් මෙන් ජයග්‍රාහී මුහුණින් යුතුව මේ  පුද්ගලයාව මැදිකරගත් පොලිස් කාන්තාවන් දෙදෙනා බසයේ හිටගෙන සිටියෝය . දෙහිවල හන්දියේදී බසය ස්ලෝ වෙද්දී මදාවි දඟයා පොලිස් නෝනලාගේ අත් ගසා දමා අර ගංජා පාර්සලයද උදුරාගෙන බසයෙන් බිමට පැන ගත්තේය. අපබලා සිටිද්දීම ඔහු දෙහිවල උඩ පාර දිගේ දුවගෙන ගියේ පස්ස හැරී හැරී බල බලා ඔලොක්කු හිනාවක් දාගෙනය .

මේ පොලිස් කාන්තාවන් දෙදෙනාම මම මෑත කාලයේ දවසක් දැක්කේ මිනී මරුවෙක් අල්ලාගෙන යමින් සිටියදීය. කොටු සරමක් හා  අත් දිග කමිසයක් ඇඳ සිටි හීන් දෑරී මිණීමරුවා අතින් මැරුම් කා තිබුනේ  ඔහුගේ උසට මහතාට බොහෝ සයින් සමාන වෙනත් මිනිසෙකි. අර පොලිස් කාන්තාවන් දෙදෙනා  මේ මිනීමරුවාද  මැරුණු මිනිහාද දෙදෙනාම බයිසිකලයක නංවාගෙන තල්ලු කරගෙන යමින් සිටියෝය. වරෙක බයිසිකලය  ඇලවීම නිසා මළ මිනිසා  බිමට පෙරලුනේය. තවත් වරෙක මිනීමරුවාගේ දැඟලිල්ල නිසා බයිසිකලය පෙරලුනේය. මේ කොයි හැටි උනත් මිනිය හා මිනීමරුවා යන දෙකම අම්බන්කරගනිමින් පොලිස් නෝනලා දෙන්නා බයිසිකලය දක්කාගෙන  ඉදිරියටම යද්දී මට ඇහැරුනේය .

 මාලදිවයිනේදී නැතිවූ පාස්පෝර්ට් එක පේරාදෙණියෙන් හමු වීම 

දවසක් දෝහා සිට කොළඹ එද්දී මට මාලදිවයින හරහා එන්නට සිදු වුයේ , මගේ ෆ්ලයිට් එක ඕවර් බුක් වීම නිසාය. මේ ළඟදී යුනයිටඩ් එයාර්ලයින් එකේදී වුවා මෙන් ගුවන් යානය තුලදී නොව ගුවන් තොටුපලේ කවුන්ටරයේදීම  මට දැනුම් දුන්නේ යානයේ  මගීන් පිරී ඇති නිසා හවස ගුවන් යානයේ යන්න කැමතිනම් රියාල් දහසක වන්දි මුදලක් දෙන බවයි. ඒත් ගෙදර යන්නට තිබු හදිස්සිය නසා මට කොහොම හරි දැන්ම යන්නට ඕනෑ යැයි ගොරානාඩු කලෙමි . ඒ නිසා මට මාල දිවයින හරහා ලංකාවට එන පිළිවෙලක් සැකසිණි.

බස් හෝල්ට් එකක් වැනි කුඩා මාලේ  ගුවන් තොටුපල පර්යන්තයේ සිට ගුවන් යානයට ඇවිදගෙන එන්නට තිබෙන ගමනට මා කැමති නිසා ඒ යෝජනාව  පිලි ගතිමි .

මාල දිවයිනේදී මගේ පාස්පෝට් එක ඉල්ලා ගත් නිලධාරියෙක් යමක් පැහැදිලි කරගන්නට එය ඇතුළත කාමරයකට අරන් ගියේය. ඔහු බොහෝ වෙලාවක් යනතුරු යලි නොපැමිණි අතර මම බෙහෙවින් කලබලයට පත් වීමි .

මේ බයවීම මට පසුගියදාක යලි අත්විඳින්නට සිදු වුනේ අර එදා මගේ පාස්පෝර්ට් එක ඇතුලට අරන් ගිය නිලධාරියා නිසාමය . ඔහු කොහේදෝ රටක ගුවන් තොටුපලකදී මගේ පාස්පෝර්ට් එකේ සීල් එකක් ගසන්නට තිබෙනවා කියා රැගෙන ගියේය. ඉන්පසු ඔහු එය අතුරුදහන් කළේය. ඒ අසල සිටි කීප දෙනක් සමග මගේ අවනඩුව කීවද කවුරුත් මාව ගණන් ගත්තෙම නැත . බැරිම තැන මම පටු කොරිඩොරයක් දිගේ ඇවිදගෙන ගියේ මේ ගැන සොයා බැලීමටය. එතනින් එලියට පිවිසෙද්දී මා දොටුවේ පේරාදෙනි සරසවි පුස්තකාලය පැත්තෙන්  ආර්ට්ස් ෆැකල්ටිය දෙසට එනවිට මේසයක් තබාගෙන සිටින සේකුරිටි මිතුරාය. මම වහා ඔහු ළඟ වාඩි වී මගේ දුක් ගැනවිල්ල ඉදිරිපත් කලෙමි. ඔහු ඉන්න බලන්න කියා ලාච්චුව ඇද මට පාස්පෝර්ට් එක සොයා දුන්නේය.
මම මහත් සැනසීමෙන් එතනින් නැගිට ගෙම්බා කැන්ටිම දෙසට ඇවිදගෙන ගියෙමි .

මේ හීනවල යටි අරුතක් හෝ අනාගත වාක්‍ය හෝ දේශපාලන උපහාසයක් නැත . ඒවා හීන පමණය .

මම පහුගිය අවුරුදු හතරේ දුටු හීනවල ඉන් පෙර දුටු හීනවලට වඩා විශේෂයක් තිබ්බේය.  ඒ කවදාවත් හමු වී නොතිබූ බ්ලොග්කාරයින්වද, මගේ පොස්ට්වලට යටින් හරබර දේ ලියන කොමෙන්ට්කරුවන්වද, බ්ලොග් කියවන හිතාදරයන්ද  වරින්වර හීනවලදී  හමුවීමය .  කොටින්ම මේ සියලු දෙනාද දැන් මගේ ජීවිතයේ කොටසක් වී හමාරය .
අද මගේ බ්ලොග් අඩවියට සිව් වසරක් පිරෙයි .

Image : seppo.net