කොටස් වශයෙන් පලවන අටවිසි මහල නවකතාවේ දහ අට කොටසයි මේ . මින් පෙර කොටස් මෙතැනින්
සිල්වා ආරක්ෂක කුටිය තුලින් එලියට පැමිණ තමා ඉදිරියේ වැඳ වැටී ' මට සමාවෙන්න සර් ' කියද්දී මනෝරන්ජන් සිටියේ රොබෝවෙකු විලාසයෙනි . වසර ගණනාවක් පිටරටක වහන් වී සිට ලංකාවට පෙරළා ආවාට පසු ඔහුට දැනී එහෙත් පහුගිය දිනවල තුනී වී ගොස් තිබූ එක්තරා භීතියකින් ඔහුගේ සිත ඔද්දල් වී ගියේය. තමා පසුපස කිසියම් ඔත්තු කරුවකු හඹා එනවා යන සැකය යලි මතු වී ආවේය . එවැනි ලුහු බඳින්නෙක් මග හැරීමට දැරූ උත්සාහය අපතේ ගොස් ඇතැයි ඔහුට සිතුනේය . ඔහු සිල්වාගේ වියපත් කුඩා සිරුර පිටිපස සැඟවී සිටින රහස් පරීක්ෂකයෙකුගේ මායා රූපයක් දුටුවේය .
මේ අතරවාරයේ වැඩබිම අවට සිටි පිරිස සිල්වා හා මනෝරන්ජන් දෙස තරමක් ඈත් වී බලා සිටියෝය . කවුරුන් හෝ පණිවිඩය කියා තිබු නිසා වැඩබිම් ඉංජිනේරු අසේල පමා නොවී එතැනට දිව ආවේය . මනෝරන්ජන්ගේ බාහුවෙන් අල්ලා ගත්තේය .
" යමු යමු මනෝ මහත්තයා ආපු එක කොච්චර දෙයක්ද" කියා සිය කන්තෝරු කාමරයට ඔහුව කැඳවාගෙන ගියේය .
මනෝරන්ජන් සිල්වා ගැන තව දුරටත් හිතන්නේ නැතිව අසේල සමග ඉදිරියට ඇවිද ගියේය .
ඒ කන්තෝරු කාමරය ඉඩ පහඩු ඇති හුරු බුහුටි එකක් වුයේය . වැඩ නිම වෙමින් යන හෝටලයේම කොටසක් වූ එහි බිත්ති හා කුළුණුවල ඉස්තරම් නිමාව දැක මනෝරන්ජන් විස්මයට පත් වුනේය. ඔහු බිත්තිය අසලට ගොස් පාට ගෑ බිත්තිය අත ගා බැලුවේය. පොටි ඇද, පිලර් තට්ටුවක් හා ඒ මත පළමු තීන්ත තට්ටුව පමණක් ආලේප කර තිබුන එහි ඉතාමත් හොඳ පෙනුමක් තිබුනේය. ඔහු බිත්තිය දෙස බලාගෙන කාමරයෙන් එලියට පමිණ හෝටල් කොරිඩෝරය දිගේ ඇවිද ගියේ විස්මයට පත් වූ දෑසිනි .
" මේ ෆිනිෂින් වැඩ ටික කවුද බලන්නේ අසේල ? " ඔහු තමා අසලින් නිස්සබ්දව පිය නගන අසේල දෙස බලා ඇසුවේය .
' මමම තමයි මහත්තයා . මම ගෝලයෝ ටික හදල ගත්තා . අපරාදේ කියන්න බෑ කපරාදුවට එනකම් වැඩ ටිකත් ලස්සනට කරලා තිබ්බා. ඒ නිසා මගේ වැඩේ ලේසි වුනා ."
මනෝරන්ජන්ගේ වත ආලෝකමත් විය .
" මම මොන තරම් බිල්ඩින් සයිට් වල හිටියත් අපට තියෙන ලොකුම චැලේන්ජ් එක අන්තිම නිමාව හරියට කර ගන්න බැරි වෙන එක. මේක නම් ඉස්තරම්. මෙහෙ වැඩ කරන ටීම් එක අපි අටවිසි මහලට ගනිමු "
මනෝරන්ගේජන් මේ ප්‍රකාශයත් සමග තමා සමග යලි එකට වැඩ කිරීමට ඔහුගේ අදහසක් තිබෙන බව අසේල තේරුම් ගත් නිසා ඔහු හඬ අවදි කළේය .
'රිචර්ඩ් ගිය සතියේ ආපු වෙලෙත් මේ හැම තැනම ඇවිදලා බලල මට කීවේ අට විසි මහලේ ෆිනිෂින් කරන්න පටන් ගන්නේ මම එහෙ ආවම කියල . මේ මාසේ අන්තිමට එහෙට එන්න කිව්වා "
මනෝ පුදුමයෙන් බලා සිටියේය .
" මොනවා ගිය සතියේ රිචර්ඩ් මෙහෙ ආවා ? මට ඒ වගක් කිවේ නෑනේ . එතකොට රිචර්ඩ් දන්නවද සිල්වත් මෙතැන ඉන්නවා කියල. මම හිතුවේ නෑ මිනිහා අපේ කොම්පැනිය දන්නා කියන තැනක්වත් වැඩට ගනීවි කියල "
අසේල කට කොනකින් සිනා සුනේය .
" මම හිතුවේ මනෝ මහත්තයා දැනුවත්ව තමයි සිල්වා මෙහාට ආවේ කියල. ඇයි මිනිහට මන් ඉන්න තැන කියල තියෙන්නේ මහත්තයාමනේ "
මනොරන්ජන් වටයක් කරකැවී තමා පසුපසින් එන අසේල දෙස දැඩි බැල්මක් හෙලුවේය. ඒ බැල්මේ මවිතය හා කේන්තිය දෙකම සමෝසමේ තිබුනේය .
"සිල්වා මෙහෙ ඉන්නවා කියල රිචර්ඩ් දන්නෙත් නෑ . සිල්වා අපේ කොම්පැනියට අරගෙනත් නෑ . ඒ කතාව මං පස්සේ කියන්නංකො . මනෝ මහත්තයා දැන් ඉතින් අපි තේ එකක් බීලා ඇඟ පත හෝදගෙන නිදහසේ කතා කරමු. මහත්තයා ආ එක කොච්චර දෙයක්ද? මම හැබැයි හිතුවා කොයි වෙලේ හරි මේ පැත්තේ එයි කියල"
" නිදහසේ කතා කරන්න වෙලාවක් නෑ අසේල . මට අපහු අදම කොළඹ යන්න ඕනි . මම අර ත්‍රී වීල් එක ගත්තෙත් ආපහු දඹුල්ලට ඒකෙ යන්න බලාගෙන . මම ආවේ අසේල හොඳින් සනීපෙන් ඉන්නවද කියල බලාගෙන යන්න විතරයි "
" ත්‍රී වීල් එක ගැන මම බලාගන්නම්. ඔන්න ඔහේ මෙහෙ නිදහසේ අද රෑ ඉඳලා යන්න "
අසේල එසේ කීවත් මනෝරන්ජන්ගේ හිතේ නොමනාපයක් පැවතුනේය. අනෙක් අතට ඔහුගේ යටි සිතේ මේ නිස්කාන්සු පරිසරයේ දවසක් නැවතී විවේක ගන්නනට වුවමනාවක්ද තිබුනේය .
පසුව බලන විට මනොරන්ජන් හමුවුනේ වැවු බැම්මේ ඇතිරූ ටාපොලින් රෙද්දක් මත වාඩි වී සිටිද්දීය. ඔහු එකතු කරගත් චුටි ගල්කැට අහුරෙන් එකින් එක අඳුරු වැව් දියට වරින් වර වීසි කළේය . කෑලි වලට කැපු තියඹරා , තැම්බූ කැරට් අල හා බදින ලද වැවු මාළු පිරවූ ප්ලාස්ටික් පිගන් තුනක් ඇතිරිල්ලේ එක් කෙළවරක තිබිණි. අවර්ණ සැර දියරයක් පිරවූ ලේබලයක් නැති බෝතලයක්ද වීදුරු දෙකක්ද රැගෙන ආ අසේල නිහඬව වාඩි වුනේය .
තවත් ටික වෙලාවකින් වෙලාවකින් අසේල කතා කළේය .
"මනෝ මහත්තයා සිල්වා ආපහු මගේ ලඟට ගත්ත එකට අමනාපද ? "
" මම අමනාප නෑ. ඒත් මම හිතන්නේ ඒක මෝඩ වැඩක් . භයානක වැඩක් කියලා . මොකද රිචර්ඩ් මේ හැම දේම කලේ, එහෙම කරද්දී මම සද්ද නැතිව ඉවසාගෙන හිටියේ, අසේලගේ ආරක්ෂාව ගැන හිතලා. සිල්වා භයානක මිනිහෙක් නොවෙයි කියල අසේල හිතනවානම් මිනිහ මෝඩයි කියලවත් හිතන්න. එහෙම උනත් තව දුරටත් ඒ වගේ කෙනෙක් ළඟ තියා ගන්න එක භයානකයි . මතකනේ අර රජ්ජුරුවන්ගේ ආරක්ෂාවට හිටි මෝඩ වඳුරාගේ කතාව "
අසේල කොක් හඬලා හිනා වුනේය .
" මේ අහන්න ලොකු මහත්තයා . ඔයාත් රිචර්ද්වත් මේ ප්‍රශ්නෙදි කලබල වුනාට මහා පොළොවේ අඩිය ගහල ප්‍රශ්නේ විසඳන්න උත්සහ කළේ නෑ. අච්චර මොලේ කල්පනා කරන ගෑනි අම්රිතාටවත් මේක තේරුම් ගත්තේ නෑ. සිල්වා වගේ මිනිස්සු හැම තැනම ඉන්නවා. සිහි කල්පනාව තියෙන ඕනිම කෙනෙක්ගෙන් වැඩක් ගන්න පුළුවන් කියලා මනෝ මහත්තයාමනේ මා එක්ක කිව්වේ. සිල්වා කියන්නේ ආවතේව කරුවාගේ වැඩේ නැත්නම් සේකුරිටි වැඩේ හරියටම කරන කෙනෙක් . මිස්කින් කියන්නේ සයිට් එක බලා ගන්න ගමන් ස්ටෝර් කීපර් වැඩේ තිතට කරන මිනිහෙක් . ඒ මිනිස්සුන්ගේ ලෝකේ පුංචියි සරලයි . ඒත් අපේ දුර්වල තැන් ඒ මිනිස්සුන්ට අහු වෙන්න තියල අපිම කලබල වෙලා මහා ලොකු තීරණ ගන්න එක මෝඩකමක් "
අසේල ලුනාව වැඩ බිමේදී මෙන් නොව දැන් තම මතය නොපැකිළ කතා කරයි. එකෙනෙහිම මේ තමා පැමිණ සිටින්නේ ඔහුගේ ව්මානයට බව මනෝරන්ජන් වටහා ගත්තේය. තමන්ට යටහත් පහත්ව කියනා සියලුම දේ පිළිගත්තාක් මෙන් සිටියාට අසේලටත් මතයක් තිබෙන බව මනෝරන්ජන්ට අමතක වී තිබුනේය .
අසේල යලි හඬ අවදි කළේය .
" දැන් බලන්න සිල්වා මට ආපිට ගහයි කියල හැමෝම බය වුනා. ඒත් සිල්වා ගැන මම දන්නවා. මට සීයෙට දෙසීයක් ෂුවර් මිනිහා මට අතක් උස්සන්නේ නෑ . මිනිහා කරපු වැරැද්ද නිසා ලජ්ජාවෙන් හිටියේ . මිනිහාට ආයේ වැඩට එන්න ඕනි උනත් එන්න ලැජ්ජයි . බයයි . මිනිහා බය ගුටි දීපු මට නෙවෙයි තමන්ගෙන් වැරද්දක් වුනා කියල හිතෙන මනෝ බොස්ට . එතකොට මිනිහා දුක කියන්නේ තමන්ගේ අලුත් යාලුවා නන්දෙට . නන්දෙ මොන තරම් කචල් කාරයෙක් වුනත් මේ කතාවේ කෙළවරක තමන්ගේ දුවත් ඉන්නවා කියල දන්නවා. තමන්ගේ වැයික්කියේ තැන තියා ගන්න බොරු සද්දයක් දැම්මට නැන්දේ කවදාවත් අපි කාටවත් අතක් තියන්නේ නෑ. මාව දඹුල්ලට මාරු කළා කියල මනෝ මහත්තයාගේ කටින් පිට වෙච්ච දවසට පහුවදාම මිනිහා සිල්වත් එක්කරගෙන මෙහෙ එනවා. සිල්වා මගේ ගාව වැඩට එන්න කැමතියි . ඒත් කොම්පැනිය දාලා ගිය මිනිහෙක් ආපහු ගන්න බෑ , ඒ නිසා තමයි මම සේකුරිටි කොම්පැනියට කියල ඒකෙ රස්සාව අල්ලලා දුන්නේ"
අසේල පමණක් නොව සිල්වා ඉදිරියේද තමන් පරාජය වී ඇතැයි මනෝරන්ජන් සිතුවේය. ඒත් ඔහු තුල සියුම් සතුටක් මෝරා ආවේය , එය අසේල කෙරෙන් මතුවන පරිණත සමාජ දැනුම නිසා උපන්නකි .
අසේල ඒ අදහස සනාථ කරමින් යලි කතා කළේය.
" සයිට් එකක පොඩි වලියක් කියන්නේ මහා ලොකු මැනේජ්මන්ට් තීරණ අරන් මිනිස්සු එහෙට මෙහෙට මාරු කරලා විකාර වැඩ කරන්න තරම් දෙයක් නෙවෙයි මහත්තයා . සයිට් එකට අල්ලපු වත්තේ කෙල්ලෙක් එක්ක යාලු වෙන්න ඕනි හොර ලියුමක් අහුවුනත් කලබල වෙන්නේ නැතිවෙන්න හිත හදා ගෙන . ඒකිගේ අප්පා බීගෙන සයිට් එකට ඇවිල්ලා මේ ඉන්නේ මගේ බෑනා කියලා සද්දේ දාද්දීත් ඉවසන්න බලාගෙන . මනෝ මහත්තයා එහෙම තෙම්පරාදු වෙලා නෑ කියල මම දන්නවා. ඒ නිසයි මම ඔය කෙල්ලගේ කතන්දරේට අකමැති වුනේ . නැත්නම් නන්දෙගේ දුව කසාද බැඳගෙන ඒ වත්තේ පදිංචි උනත් මට ඇති රුදාවක් නෑ"
අසේල අවසාන වාක්‍යය කිව්වේ හඬ නගා සිනා සෙමිනි. මනෝරන්ජන්ද ඒ සිනාවට එකතු වුනේය.
හත්දින්නක් තරු පොකුර දිහා සිනා සිසී බලා සිටි මනෝරන්ජන් දෑස ඉන් ඉවත් කර ගන්නේ නැතිවම මෙසේ ඇසුවේය .
"අසේල හෙට අපි පොඩි ගමනක් යමුද ?"
" කොහෙද ?"
"පේරාදෙණිය පැත්තේ "
-මීළඟ කොටස -
Image Source : Lonely Planet
