ගරු කටයුතු පරිප්පුව

පරිප්පු වර්ග -සේයාරුව India Today

නිසි  ගරු සැලකිල්ල නොලැබෙන  නාම පද  කීපයක්ම අපට තිබේ .  යමෙකුට පහත්කොට කතා කිරීමට හෝ  අපහාසාත්මකව ඇමතීමට යොදාගන්නේ  ' බල්ලා, කුකුලා, ගොනා, හරකා, බුරුවා  වැනි අපට ඉතාම හිතවත්, අහිංසක, ප්‍රයෝජනවත් සතුන්ගේ නම් ටිකකි . ඒ වුනාට  සිංහයා , ව්‍යාඝ්‍රයා, රාජාලියා වගේ මෙලෝ හිතවත්කමක් හෝ  කුළුපග කමක් නැති සතුන්ගේ නම් එක්ක ගෑවී ඇත්තේ වීරත්වයයි, ගරු ගාම්භීරත්වයයි. සමහරවිට මේ පුරුද්ද අපේ රටේ  සමාජ මානසිකත්වයට අදාළ වෙන්නත් පුළුවන්.

ඔය වගේම මාර අසාධාරණයක් වී ඇති රසමසවුලක  නමකි 'පරිප්පු' .  පරිප්පු  ඉස්කෝල,පරිප්පු නිවාස , පරිප්පු බස් හා පරිප්පු චරිත ඕනෑතරම්  තිබේ . ‘මාර පරිප්පුවක් වුනේ’ , ‘නිකං පරිප්පු කෑම’ වැනි පද කිසිසේත් රසවත් දේවලට යොදන්නේ නැති උනත් පරිප්පු නැති හෝටලයකට දවල් කෑමට යන්නේ එහෙමත් කෙනෙකි .

ලෙන්ටිල් (Lens culinaris)යන ඉංග්‍රීසි නම හැදී ඇත්තේ  ලෙන්ස් එකක් නැත්නම් කාචයක් වැනි පෙනුමක් පරිප්පු ඇටේට ලැබී තිබෙන නිසාය.රතු පරිප්පු අප අඳුනන්නේ මයිසුර් පරිප්පු  නමිනි. ඒ උනත් ‘මයිසුර්’ යන වචනය ලබා දෙන්නේ  තනිකර වැරදි තේරුමකි . එය 'මසූර්' පරිප්පු කියා වෙනස් විය යුතුය. ඉන්දීයාවේ තිබෙන මුන් .  කඩල , චානා වැනි නොයෙක් රනිල බීජ පියලි වලින් තැනූ  සියලු පරිප්පු වර්ගවලට වඩා රත් හෝ තැඹිලි  පැහැයක් ගන්නා මසූර්   ඩාල්  ලෝකයේ ජනප්‍රියම පරිප්පු වර්ගයයි.

අපට උගන්වා තිබ්බේ ඉන්දියාවේ මයිසුර් පලාතේ වගාකොට  ආනයනය කරන පරිප්පුව  'මයිසූර් පරිප්පු ' බවය. ඒත් දෙමළෙන් පරුප්පු කියාත් සංස්කෘත බසින් ගෙන හින්දියෙන් හා ඉංග්‍රීසියෙන් ඩාල් කියන්නේත්  ඕනෑම රනිල බීජයක  පොතු ඉවත් කර සකසාගත් පියලිවලටය. මසුර් පරිප්පු ඒවා අතරින් එක් වර්ගයක් පමණකි.

ලෝකයේ වැඩියෙන්ම  පරිප්පු වවන්නේ  කැනඩාවේ බව අසන්නට ලැබීමෙන් මම අන්ද මන්ද වීමි. ඉන්දියාවට ලැබෙන්නේ දෙවැනි තැනයි . ඒත් ඉන්දියාවේ වවන පරිප්පු ඉන්දියාවෙන් පිටට යවන්න නොදී ඉන් වැඩි කොටස ඉන්දියානුවෝ  තුන් වේල තිස්සේ  කා දමති.

රජීව් ගාන්ධිගෙ අණින් ඉන්දියාවේ සිට ගෙනත්  ලංකාවට ගුවනින් දැම්මෙත් සමහරවිට කැනඩාවෙන් ගෙනා පරිප්පු වෙන්න්නට බැරි කමක් නැත. අනිත් අතට පරිප්පු වැඩිපුරම වවන්නේ ඉන්දියාවේ නොව කැනඩාවේ කියා දන්නවානම් අපේ බොහෝ දෙනා පරිප්පු මේ තරම් පහත් කොට නොසලකනු ඇත ..

හත්තැව දශකයේ මැද  අප කුඩාවුන්  කාලයේ පරිප්පු ඇතුළු බොහෝ කෑම බීමවල හිඟයක් තිබුණු අතර රතු පරිප්පු තිබුනේ සමුපකාරයේ පමණි. කලුකඩේ තිබ්බත් ඒවා ගිනි ගණන්ය . පවුලකට ලැබුණු කුපන් පොතේ සහන මිලට පරිප්පු ගන්නට කුඩා මුද්දර කොටු  තිබුණු අතර මේ කාඩ් දුප්පත් මිනිස්සු කාට හරි විකුණා  අනෙකුත් අත්‍යාවශ්‍ය දෙයක් සල්ලි වලට ගත්තෝය.

මේ ළඟදී සමවයස් මිතුරු සාදයකදී ඒ කාලේ කඩේ යෑම ගැන කතා කරද්දී කරදාසි ගොටු ගැනත් කියවුනේය. පරිප්පු, සීනි , තේකොල මේ සේරම කඩෙන්  කිරා දුන්නේ කරදාසි ගොටුවලටය. ගෙදරට ආ අමුත්තෙක් බැරි වෙලාවත් දවල් කෑමටද  ඉන්නා වගක් පෙනුනොත් පිටිපස්සේ දොරෙන් පොඩි එකෙක් කඩේට යවා පරිප්පු රාත්තල් බාගයක් හා සැමන් ටින් එකක් ගෙන්නා ගැනීම අමුතු දෙයක් නොවීය. මේ පරිප්පු ලැබුනේද  කරදාසි ගොට්ටකටය.

මගේ සුමිතුරු සමන් හා මම  පැරණි සෝවියට් දේශයට අයත්ව තිබු රටක  තෙල් බිමක සේවයට ගිය මුල් දවස්වලදී අප දෙදෙනාටම කෑම පිලිබඳ ලොකු අවුලක් තිබුනේය. අඩු තරමේ පරිප්පු ටිකක්වත් හොයා ගන්නට තැනක් නැද්දයි අප කඩා නගරයේ  හැම තැනකම සොයා  බැලුවෙමු.  මිතුරු, නොමිතුරු හැමෝගෙන්ම අසා බැලුවෙමු. පරිප්පු යන වචනය තබා, ඩාල් හෝ ලෙන්ටිල්  කියන වචනවත් කවුරුවත් අසා තිබුනේ නැත .

ඔය අතරේ අප සහබාගී වූ පුහුණු වැඩ සටහනකදී දකුණු ආසියානු  රටක තරුණයෙක්  මුණ ගැසිණි. ඔහු දුටු හැටියේම අප දෙදෙනාගේ ‘පරිප්පු' බලාපොරෝත්තු දැල්වුනේය . එහෙන් මෙහෙන්  ආගිය තොරතුරු කතා කරාට පසු අප ඔහුගෙන් ඇසුවේ පරිප්පු හොයා ගන්නට තැනක් තියෙනවාද කියලාය. ඒ ප්‍රශ්නය අසද්දී  ඔහු කම්පාවට පත් වුණේය

“අයියෝ උඹල දෙන්න දැක්ක ගමන්ම මමත්  හිතුවේ පරිප්පු ගැන ආරංචියක් අහ ගන්න පුළුවන් වෙයි  කියල . මම  ආපු දවසේ ඉඳන් පරිප්පු හොයනවා’ .

ඒත් ටික දවසකට පසු එදා හමු වූ අපේ ඉන්දියානු මිතුරාගෙන් දුරකථන ඇමතුමක් ලැබිණි.

“මාර වැඩේනේ. පරිප්පු මේ රටේ තියෙනවා . ඒත් ඒවට මෙහෙ කියන්නේ මක්මජ් වගේ වෙන බහුබූත  නමක්. මෙහෙ උන්  කවදාවත් පරිප්පු හරියට උයන්නේ නෑ. පිටි  වෙන්න අඹරලා තක්කාලි , සෝස් , ලෙමන් එහෙම දාල සුප් එකක් හදනවා. උඹලා කුස්සියට ගිහිල්ල මක්මජ් සුප් හදන්නේ මොනායින්ද කියල අහපන්”.

අපේ වැඩබිම් මුළුතැන්ගෙයිම තිබී පරිප්පු හමු වුනේ ඒ හෝඩුවාව නිසාය  . එදා සිට අපට ඒ රටේ ජීවිතය වඩා සුවපහසු විය.

කලකට පෙර දකුණු කොරියාවේ රැකියාවක් සඳහා ගිය මගේ මිතුරෙක් වන සිසිර  ඒ රටේ සිට මා අමතා කිව්වේ අයියෝ සල්ලි හම්බුනාට වැඩක් නෑ, මට රස්සාව දමල ගහලා ආපහු එන්න හිතෙනවා කියලාය  .

“මෙහෙ අපට අල්ලන  කෑම මොකුත් නෑ . ගොඩක් දවස්වල පළතුරක් කාලා බාගෙට බඩගින්නේ ඉන්නේ” .

තවත් සතියකට පමණ පසු සිසිර  දුරකථන ඇමතුමක් දුන්නේය. ‘ මෙහෙ ඉන්න යාලුවෙක් මට මාකට් එකක් හොයල දුන්නා පරිප්පු තියෙන. දැන් අවුලක් නෑ . මොනා හරි හදාගෙන කාල ඉන්නවා” .

බාගෙදා කොරියාවේ රස්සා කරන්නට ලංකාවේ උදවිය හෝ ගාලා යන්නට පටන් ගත්තේ සිසිරගේ මේ ‘පරිප්පු’ හොයා ගැනීමෙන් පසුව වෙන්නට ඇත.

තව දවසක්  මා රැකියාව කළ රටේ  තරු පහේ හෝටලයක පැවති  විශේෂ උත්සවයක් අවසන මිතුරෙකුත් සමග මදුසාදයෙන්ද  මදක් රසවත් වී රෑ කෑමට  බුෆේ එකට ගියෙමු.

මේ රස සුවඳ උතුරන බෝජුන්හළේ යුරෝපීය හා මැදපෙරදිග වට්ටෝරු අතරේ තිබු පිට්සා රොටි පළුවක් පිඟානට බෙදාගෙන කෑම බඳුන් එකිනෙකට එබී බල බලා සුන් වූ බලාපොරෝත්තුවෙන් ඇවිද යන ඔහුගෙන් මම මෙසේ ඇසුවෙමි .

‘මොනාද හොයන්නේ? ‘

මිතුරා හිනා වුණේය .

“නෑ මචං මම මේ අමතක වෙලා හෙව්වේ  පරිප්පු හොද්දක් වගේ එකක් තියෙනවද කියල” .

****

සටහන :


ඇමරිකාවේ පරිප්පු සැමරුම ගැනත් ලෝක පරිප්පු අවුරුද්ද ගැනත් ඉකොනොමට්ටා වැදගත් තොරතුරු ලියා තිබේ . ස්තුතියි