සොඳුරු මුස්පේන්තු දවස්

ගිය අවුරුද්දේ ජනවාරි පළමුවැනිදාට එලි වෙද්දී මම පුපුරා හැලෙන කේන්තියෙන් යුතුව නගරයේ ගොඩනැගිලි අතරේ ඇවිද ගොස් මාගේ නවාතැන්පොල පිහිටි මහල් ගොඩනැගිල්ලේ විදුලි සෝපානයේ බොත්තම එබුවෙමි. විදුලි සෝපානය පහලට එනතුරු  මම කල්පනා කරමි.

'දැන් නම් මිනිහ දොර අරියි. ඇරපු ගමන් බනින්න පටන් ගන්නවද නැත්නම් ඉස්සෙල්ලාම හැපි  නිව් ඉයර් කියලා ඊට පස්සේ හෙමින් සැරේ බනිනවද ?. කොහොමත් එලවන්න ඉන්න මනුස්සයානේ. හැබැයි මම එක පාර කඩා පැන්නොත් එච්චර ඩීසන්ට් නෑ වගේ. අනිත් අතට අද ජනවාරි පළවෙනිදා .ඒත්  මොන එහෙකට කාරුණික වෙනවාද අලුත් අවුරුද්දට එලි වෙන දවසේ තමන් එක්ක එක නවාතැන්පොල බෙදාගෙන ඉන්නා සගයා රෑ රාත්‍රියේ ඉන්න හිටින්නට තැනක් නැතිව වීදි පුරා රස්තියාදු කරවූ  මිනිසා පිලිබඳ බුර බුරා නැගෙන කෝපාග්නියෙන් මම විදුලි සෝපානයෙන් බැස ගොස් ගෙදර දොරට තඩි බෑවෙමි.

දෑස් පුංචි කරවාගෙන ප්‍රභාමත් සිනහවකින් මුව සරසාගෙන ඔහු පැමිණ දොර ඇරියේය. ' ගූඩ් මොර්නින්ග්' විශ් යු අ වෙරි හැපී නිව් ඉයර්.

මම හිනා නොවුනෙමි . හැපී නිව් ඉයර් . සැරෙන් කියලා දැම්මෙමි.
බ්‍රාහ්මණයාගේ මුහුණ තාම ප්‍රසන්නය. මගේ මුහුණ තව තව අඳුරු වී රැයක් මුළුල්ලේ හිතේ  ඇවිලුණු කේන්තිය  වාන් දැම්මේය.

'අභිෂේක්  මොකක්ද කරපු පාහර වැඩේ . ඊයේ රෑ මම දොර ඇර ගන්න බැරිව කොච්චර තඩි බාවාද . සිය වතාවක් ඔහෙට කියලා ඇති ඇතුලෙන් යතුර ලොක්  එකේ හිර කරලා නිදා ගන්න එපා කියලා , මගේ අතේ යතුරක් තිබිලා වැඩක් නෑනේ. ඔහේ ෆෝන් එකට ආන්සේර් කරන්නේ නෑ .ගෙදර ෆෝන් එක උස්සන් නෑ . මම පැයකට වැඩිය දොරට තඩි බාල හතර අතේ ඇවිදලා යන්තම් ග්‍රහම්ගේ ගෙදර ඇල වෙලා ඉඳලා මේ ආවේ. ඒ මිනිසුන්ටත් වදේ . ඊයේ ඇඳගෙන හිටපු ඇඳුම පිටින්. බලනවා දැන් මන් වැඩට යන්න ඕනිනේ.  දොරේ බෙල් එක කැඩූනෙත්  ඔහේගේ අතින්නේ. කියන්න කනගාටුයි. මම කවුරුවත් ගෙදර නවත්තගන් නැතිව ඉන්න තීරණය කළා. අදම තැනක් හොයා ගන්න.'

අභිෂේක් පස්සෙන් පස්සට ගියේය. ඔහුගේ සුදු තට්ට හිස හා මුවවත වෙවුලා ගියේය . ඉක්මනින් කාමරයට දිව ගියේය.මොබයිල්  ෆෝනය උස්සගෙන ආවේය.

දෙයියනේ ඔයා මට මිස් කෝල් හතලිස් දෙකක් දීලා. ඊයේ රෑ හෝ ගාල කෝල් එන නිසා මම සයිලන්ස්  එකට දාල තිබ්බේ.. අනේ දෙයියනේ මම හොඳටම නිදාගෙන හිටියේ. . අනේ සමාවන්න සමාවන්න. මම අදම දොරේ බෙල් එක හදවනවා.
ඔහු ඉදිරියට පැමිණ යටහත් පහත ලෙස මගේ අත්  දෙකම අල්ලාගෙන කඳුළු පිරිච්ච දෙනෙතින්  මා දෙස බලා හිටියේය. ඉන්පසු වතුර කෙතලයේ ස්විචය දමා ' මසාල ටී ' එකක් හදන්නදැයි ඇසුවේය.

කේන්තිය නිවී  නොගියා උනාට මම අභිෂේක්ගේ හැසිරීම දෙස සැටියේ  වාඩි වී නිසොල්මනේ බලා සිටියෙමි.

මුව එලවනවද ? අනික මේ යකාටත් නවාතැනක් හොයාගන්න මෙච්චර අමාරුවක් නෑනේ. ඉංජිනේරුවෙක් වෙච්ච මේ මිනිහා වැරැද්ද බාරගෙන පිටවෙලා ගියානම් මට සහනයකි.

ඔහු වෙත මා එල්ල කළ වාග් ප්‍රහාර කිසිවකට උරණ නොවී ඔහු මා සමග එකම නවාතැන්පොලේ ඉන්නට තීරණය කල සෙයක් පෙනේ. ඔහුත් ආපිට බැන්නානම් එකකි.
උණු උණු මසාල තේ එකක් සහ කුකීස් පිරිසයක් මා ඉදිරියේ තබා ඔහු  තවත් ලොකු තේ කෝප්පයක් අතට ගෙන මා ඉදිරියේ බයාදු ලෙස ඉඳ ගත්තේය.

ඔහුගේ මුහුණේ ඇත්තේ සමාව ඉල්ලීමේ අවිහිංසක බව පමණි. යතුර ඇතුලේ කවුලුවේම තියන්නට එපා යැයි මම මේ මිනිහාට කී දවසක්  කිව්වාද. ඊයේ හවස අලුත් අවුරුදු පාටියට එන්නත් අදි  මදි කළ  අභිෂේක් කලින්ම නිදා නිදා ගන්නට ඇතැයි  මමසිතුවෙමි.
කොහොමින් කොහොම හරි 2013 ජනවාරි පළමුවෙනිදා ආරම්භ උනේ මේ විදිහේ මුස්පේන්තු විලාසයකිනි. ඒත් එලවන්නට බලා සිටි මගේ කුලී ගෙදර හවුල්  කාරයා මා කළ  කී දෙයින් උරණ වෙනවා වෙනුවට මේ අභියෝගයත් ජයගෙන අවුරුද්දම මා සමග සිටින්නට තීරණය කළේය.

රට රස්සාව කරන කාලයේ මා පමණක් නතර වී සිටි නිවසේ අතිරේක කාමරය ප්‍රයෝජනයට ගත්තේ පාසැල් නිවාඩු කාලවල පැමිණෙන පවුලේ උදවිය හා ඉඳ හිට පැමිණෙන මගේ යහළු මිත්‍රයෙක් පමණකි. අනිකුත් දවස්වල බොහෝ සෙයින් වැසී තිබු මේ කාමරය බෝඩින් කාරයෙකුට දෙන්නට මම තීරණය කෙරුවෙමි.

මගේ හිත මිතුරෙකු දුන් ආරංචියකට අනුව කාමරයක් සොයාගෙන අභිෂේක් අපේ ගෙදර ආවේ මේ අතර වාරයේය. වෙජිටේරියන් කෙනෙකු වූ ඔහු ඉතා දැඩි ආගම භක්තිය ඇති පුද්ගලයෙක් විය. මේ නිසා මම මස් මාළු ඉව්වෙත් කෑවේත් ඔහු නිවසේ නැති වෙලාවක් බලාගෙනය. ඔහු වෙනුවෙන් මගේ සුහදත්වය පල කරන්නට මේ ආකාරයේ කැප කිරීම් මහා ගොඩක් මම කර තිබියදීත් ජනවාරි පළමුවැනිදාට එළිවන රාත්‍රියේ මට ගෙදර එන්නට බැරි විදිහට දොර අගුළුලා බුදියාගත් නොසැලකිලිමත් සගයා ගැනඋපන් කේන්තිය මම ඉවසා සිටින්නේ කෙසේද?

මම ඔහු සාදා දුන් තේ එක බොද්දීත් කල්පනා කලේ එයමය.
2013   ජනවාරි පළමුවැනිදා සිට මාස දහයක් යනතුරු මට අභිෂේක් ගෙදරින් එලවා දමන තීරණය දැනුම් දෙන්නට බැරි විය. ඒ අතරේ සතියකට එක වතාවක් හෝ ඔහු ජනවාරි පළමුවැනිදා ඔහුගේ අතින් වූ අත් වැරැද්ද ගැන මගෙන් සමාව ඉල්ලුවේය.
දිනපතා  ඔහුගේ රස්සාවේ ප්‍රශ්න, ගෙදර අලුත් තොරතුරු මා සමග බොහෝ මිත්‍රශීලී ලෙස කතා බහ කළේය.
තමන්ගේ අවුරුද්දේ රස්සාව අවසන් කර නොවැම්බර් පළමුවැනිදා ඔහු සිය රට බලා යද්දී මට ප්‍රියේහි විප්පයෝගී දුක හොඳටෝම දැනුනේය.

මේ වාගේම අකරතැබ්බයක් මීට අවුරුදු විස්සකට කලින් 1993 ජනවාරි පළවනිදාද මට සිද්ද විය. පේරාදෙනි ජේමිස් පිරිස්‌  ශාලාවේ මගේ කාමරයට අමුත්තෝ  කිහිප දෙනෙක් පැමිණ සිටියහ. ඒ අනෙක් ශාලාවල සිටි අපේ මිතුරන් කිහිප දෙනෙකි. දෙසැම්බර් 31 රැබෝ වන තුරු සතුටු සාමීචියේ යෙදී  සිටි අපි හැමෝම එකම කාමරයක නින්දට ගියෙමු. ඇඳන් උඩ  දෙන්නයි. බිම ඇතිරූ මෙට්ටවල දෙන්නයි. ජනවාරි පළමුවැනිදාට එළිවන පාන්දර මට දැඩි දිය පිපාසයක් ඇතිවිය. බිම නිදා සිටිනවුන් අමතක වී සිටි මම කළුවරේ ඇඳෙන් බිමට අඩිය තබනවාත් සමගම එකෙක් අමු තිත්ත කුණු හරුපයක් කියාගෙන කෑ ගැසුවේය. දෙයියනේ මම කළුවරේ අඩිය තියලා තිබ්බේ බිම නිදාගෙන සිටි අපේ රූමාගේ බෙල්ල උඩය. නින්දෙන් ඇහැරවුවහොත් මොන එකා සමග හෝ දබරයට යන රූමා එදා හැන්දෑ වනතුරු මා සොයමින් ඇවිද්දේ නින්දෙන් ඇහැරවා බෙල්ල පැගු පලිය අතින් පයින් බේරා ගන්නටය.

2014 අවුරුද්ද උදා වූ පසු මට පළමුවෙන්ම මතක් වූ මුහුණ අභිෂේකගේ මුහුණයි,  දෙවැනි මුහුණ 1993 අවුරුද්දේ ජනවාරි පළවැනිදා මට පහර දෙන්නට කොරිඩෝර දිගේ අඩ නින්දෙන් පන්නාගෙන ආ රූමාගේ මුහුණයි.

ඔබේ ජනවාරි පළමුවනිදාත් මුස්පේන්තු එකක් වුනා කියා කලබල නොවන්න . අවුරුද්ද සුන්දර කර ගැනීමට ඔබට තවත් දවස් 364ක් ඉතිරි වී තිබේ.

ඔබට සුබ අලුත් අවුරුද්දක් වේවා !!