ඔයා ආවම ඇති

මේ  චිත්‍රය අපේ ලොකුදෝනිට අඳින්න හිතුනේ එයැයිගේ තාත්තා මුලින්ම නැන්දා මාමා    දකින්නට ගිය දවසේ කතන්දරේ අහපුවාම . කෙල්ලගේ  වචනවලින්ම  මෙතැන ඉඳන් කතාව කියන්නම්. 

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
අම්මාගේ මව්පියන්  බැහැදකින්නට  තාත්තා මුලින්ම ආ දවසේ අපේ ආච්චී කැමතිම දෙයක් අරන් එන්න ඕනි නිසා තමයි රෝස පැළයක් ගෙනල්ල තියෙන්නේ . බණ්ඩාරවෙල ඉඳන් ගෙනාපු එකක් .

එදා තාත්තා ඇඳගෙන ඇවිල්ල තියෙන්නෙත් අම්මා අරන් දුන්න කමිසයක්. කොච්චර කලබලකාරයෙක්ද කියනවානම් ෂර්ට් කොලර් එකේ යටින් තියෙන කර්ඩ්බෝඩ් තීරුව අයින් කරලා තියෙන්නේ ආච්චිලා ගෙදරදී. එකත් අම්ම පෙන්නපුවාම. මේක කිය කියා අපේ ආච්චියි අම්මයි පස්සේ කාලෙකත් කොච්චරනම්  හිනා උනාද ?

අම්මා තමයි ආච්චී මල් පැළවලට ගොඩක් කැමතියි කියලා තියෙන්නේ. අපේ ආච්චී ( අම්මාගේ අම්මා ) තාත්තාට ගොඩක් ආදරය කළා. ඇය අසනීපෙන් සිටි දවස්වල තාත්තා ගැන නිතරම කියෙව්වා. කවද්ද තාත්තා එන්නේ කියා කියා අපිටත් වඩා ඇහැව්වා.

'අනේ ඒ ළමයට අලුත් ඇඳුම් ටිකක් අරන් තියන්න මේ පාර ආවම  . මේ දවස්වල කෑම බීම කොහොමද දන්නෙත් නෑ . කෙට්ටු වෙලා ඇති.'

ඒ දවස්වලත් තාත්තා ලංකාවේ හිටියේ නෑ .

ආච්චී අපිව දාලා දිවියලෝකේ ගියාට පස්සේ අපේ මුළු ගෙදරම වසාගත්ත පාලු  කාංසාව ලේසියෙන් මකා ගන්න බැරි උනා . තාත්තා රට රස්සාවත් දමලා ගහල අපිත් එක්ක නතරවුණේ ඒ හින්දයි.

ආච්චී ගැන කියන්න කතන්දර ගොඩක් තියෙනවා.

 ඒත් මට මේක ලියන්න හිතුනේ අපේ තාත්තා අද දවසෙත් ගෙදර නැති එක ගැන හිතේ තියෙන අමාරුව පිට කර ගන්න බැරිව.  ගිය අවුරුද්දේ නම් තාත්තා නොකියාම රට ඉඳන් ඇවිත් අපිව සර්ප්‍රය්ස් කරා.

අපි බලාගෙන ඉන්නේ තාත්තා රෝස මලකුත් අරගෙන හොරෙන් හොරෙන් ඇවිල්ල අපේ ගෙදර දොරට තට්ටු කරයි කියලා. ඒ වැලන්ටයින් දවස හින්දා නෙවෙයි. මීට අවුරුදු ගණනාවකට කලින් පෙබරවාරි මාසේ මැද හරියේ දවසක සිද්ද වෙච්ච විශේෂ දෙයක් හින්දා.

අපේ තාත්තා කොළඹ තියෙන මහා රූස්ස  තට්ටු ගොඩනැගිලි අලුත්වැඩියා කරන කොම්පැනියක වැඩ කළාලු. ඒ ගොඩනැගිල්ලට අතුරු අන්තරා වෙලා තියෙන්නේ මහා බැංකු බෝම්බෙනුයි ඊට පස්සේ ගලදාරි හෝටලේ ළඟ පුපුරපු බෝම්බෙනුයි. මුලින්ම පුපුරපු මහා බැංකු බෝම්බෙන් පස්සේ අර ලංකාවේ උසම නිවුන් පිට්ටු බම්බු ගොඩනැගිලි දෙකටත් සෑහෙන හානි උනා.

ඒකේ අලුත්වැඩියාවන් තමයි ඒ දවස්වල තාත්තලා පටන් අරන් තියෙනේ, එහෙම කරගෙන යනකොට තමයි ගලදාරි හෝටලේ ළඟ බොම්බේ පුපුරලා තියෙන්නේ. එදා නිවාඩු දවසක් වෙච්ච නිසා තමයි මේ කතාව මෙහෙම කියන්න පුළුවන් වුනේ. මොකද එදා තාත්තලා සයිට් ඔෆිස් එකටත් හානි වෙලා. තාත්තා සාමාන්‍යයෙන් වාඩිවෙන පුටුව තිබ්බලු අඩි විස්සක් විතර ඈතින් පෙරළිලා.

ඊටත් පස්සේ උදාවෙච්ච මේ කියන දවසේ තාත්තා වැඩට ගිහින් තියෙන්නේ වැඩ ටික කාට හරි පවරලා ඉක්මනින් ආපහු එනවා කියලා අම්මට පොරොන්දු වෙලා. අම්මා ලෙඩ ඇන්දේ ඉද්දි අම්මගේ ඔලුවත් අතගාලා.

ඒත් වැඩට යනකොට ලොකු රැස්වීමකට ලක ලැහැස්ති වෙනවාලු. පිටරට සමාගම් ගොඩක සුදු මහත්තුරු ලංකාවේ ඉංජිනේරුවරු මහා ගොඩක්. ඉතින් තාත්තට මේ රැස්වීමට ඉන්නම වෙලා. එයාගේ කොම්පැනියෙන්  තව ඔස්ට්‍රලියන් ජාතිකයෙකුයි තාත්තයි දෙන්න විතරයි ඉඳල තියෙන්නේ.

තාත්තා සුදු යාළුවාට යන ගමන් කිව්වලු 'මම මේ රැස්වීමට ගියාට මම ඉන්නේ පුදුම චකිතයකින්. මට රැස්වීමේ වැඩවලට හරියට මුහුණ දෙන්න බැරි වෙයිද දන්නේ නෑ' කියලා.

එයා තාත්තගේ අත තදින් අල්ලාගෙන කිව්වලු:
 'මට තේරෙනවා ඔයා ඉන්න තත්වේ ඒත් මේක රටවල් ගොඩක කට්ටිය එකතු වෙලා කරන වැදගත්ම සාකච්චාවක් . අපේ සමාගම නියෝජනය කරන්න ඔයා ඕනිම නිසා පොඩ්ඩක් හරි ඉඳලා යන්න . මට කරන ලොකු උදව්වක්. මමත් මෙහෙට අලුත් නිසා පසුගිය වැඩවල ප්‍රගතිය අලුත් සැලසුම් මොකුත්ම දන්නේ නෑ' කියල

කොහොම කොහොම හරි රැස්වීම පටන් ගත්තාම මුලින්ම මතුවෙලා ඇවිත් තියෙන්නේ වීදුරු හා දොර ජනෙල් පිළිසකර කරන හැටි ගැන. තාත්තාගෙන් මුලාසනේ හිටි යුදෙව් ජාතිකයා ඒ ගැන ඇහුවම තාත්තා බර කල්පනවකලු.

ඊට පස්සේ යුදෙව් ජාතිකයා  ඇහුවලු 'ඔයාට අද මොකක් හරි ප්‍රශ්නයක් තියෙනවාද? වෙනදා ප්‍රගතිය ගැන සැලසුම් ගැන එපා වෙනකන් කතා කරන මනුස්සයා අද මනෝ ගහගෙන' කියලා. ඊට පස්සේ තාත්තගේ සුදු යාලුවා රික් මුලාසනේ ලඟට ගිහින් හෙමින් රහසක් කිව්වලු.

'ආ එහෙම එකක්නම්. අපි රැස්වීම කල් දාමු කිව්වා' . හැමෝම කිසිම අමනාපයක් නැතිව නැගිටලා තාත්තගේ අත මිරිකලා හෙට හම්බ වෙමු අපි කියල ගියාලු.

තාත්තා විදිලි වේගෙන් ඇවිල්ල තියෙන්නේ ජයවර්ධනපුර හොස්පිටල් එකට. සීයාත් ආච්චීත් කනස්සලු මුනෙන් කොරිදොරේ ඉන්නවා. තාත්තා දැක්කම ඒ දෙන්නාම තාත්තගේ ඇඟේ එල්ලුනාලු.

'බලන්නකෝ දැන් කොච්චර වෙලාද . තාම තොරතුරක් නෑ' .

එතකොට ආපු නර්ස් කෙනෙක් ලඟට ගියපු තාත්තා එයත් එක්ක මහා කලබලෙන් මොනවද මුණු මුණු ගාල තියෙනවා. නර්ස් නෝනා 'ඉන්න මන් බලන්නම්'කියල ගියා ගියාමලු . තවත් පැයක්  විතර යනකන් කිසිම ආරංචියක් නැතිව.

ඊළඟට අර නර්ස්ම කඩිමුඩියේ තාත්තා හොයාගෙන ඈවිත් මෙහෙම කිව්වලු.

'දුවෙක් ඉන්නවා , 'දෙන්නම සනීපෙන් ඉන්නවා' කන්ග්රැජුලේෂන්ස් !

සන්තෝසේ දරා ගන්න බැරි  වෙච්ච පාර තාත්තා ඒ වෙලාවේ නර්ස් නෝනාව බදාගෙන ස්තුති කරන්න ගිය එක සීයයි ආච්චියි තමයි යන්තන් වළක්කගෙන තියෙන්නේ . ඒ වෙනුවට සීයයි ආච්චියි තාත්තයි තුන් දෙනා බදාගෙන සතුටු උනාලු.

තාත්තාට තාමත් මාව හීනෙන් පෙන්නේ එදා මාව ඉස්ඉස්සෙල්ල දැක්ක හැටියටළු. චුටි කොළපාට රෙදි කෑල්ලක ඔතලා පුංචි ට්‍රොලියක දාගෙන එනකොට තාත්තා හොස්පිටල් කොරිඩොර් එකේ උඩ  පැනලා නැටුවේ නැති එක විතරයි කියලයි ආච්චි කිව්වේ.

අනේ ඉක්මනට ගෙදර එන්නකෝ තාත්තේ. රෝස පැලත්  එපා , චෝකලටුත් එපා. කේකුත් එපා.
ඔයා ආවම ඇති.