සෙනෙහෙබර කේන්දරය

හරියටම හේතුවක් කියන්නට බැරි වුනත් දැන් අපිට හරියට වැඩය . විවේක සුවයෙන් රසවත්ව ලියන්නට මට බැරිය. ඔවිනිටත් පන්තියේ වැඩ වැඩි නිසා චිත්‍ර අඳින්නේ හදිස්සියටය . දෙව්නිගේ කැමරාව අල්මාරියේ පුස් බැඳෙමින් තිබේ.

ඉස්සරනම්  මට  ළමයින්ට කතන්දර කියන්නට  පවා වෙලාව තිබිණි. මම ඒ කාලේ වැඩිම වාරයක් කියා දුන් ළමා කතාන්දරය යෝධයාගේ මල් උයන  විය හැක. මිතුරු මිතුරියන් අතරේ සිටිද්දී පවා කතන්දර කියන්නැයි ඒ කාලේ නම් ඉල්ලීම් ලැබිණි. මම කිහිප විටක් කියා ඇති කතාන්දරයකි කහපාට ආදරය ලෙස නැවත බ්ලොග් පොස්ට් ව්කක් වුයේ.

මේ කහපාට ආදරයේ කතාව ඇසු මගේ යෙහෙලියන් තිදෙනෙකුගේ ප්‍රතිචාර මට මතකය,  අවසානයේ  කහපාට රිබන් පටි මහා ගොඩක්  ඕක් ගසේ බැඳ තිබුනා කියා  කියන විටම එක් යෙහෙලියක් පපුව අල්ලාගෙන සැනසුම් සුසුම් හෙළුවාය. ඉන් පසු අසල සිටි තව කාගේදෝ ඇඟට වාරු වී දෑස   පියා ගත්තාය.

දෙවැන්නී කතාව ඉවර වෙන්නටත් කලින් මගේ අතින් අල්ලා ගත්තාය . ඇය සීතල අයිස්  කුට්ටියක් සේ ලිස්සා ගොස් මේස දාරයේ වාඩි  වුවාය.

තෙවැන්නිය සිරකරුවා හා කෝප ගත්තාය.'ඔච්චර බලන්න එද්දිත් ගණන් උස්සන මිනිහෙක් මත්තේ නැහෙන්න ඒ කෙල්ලට පිස්සුද? කියා ඇසුවාය . ඒත් කතාව අවසන අයගේ බොරු තරහ මුනේ හීනි ඇස්  අග කඳුළු බින්දුවක් තිබුනා මතකය .
පළමු හා දෙවැනි මිතුරියන් දෙදෙනා බොහෝ කාලෙකින් මට හමු වී නැත. එතකොට තුන්වන යෙහෙළිය?

අර ඉන්නේ අපේ ගෙදර!

ඇය ඒ හැටි   ලඳ බොළඳ  නොවී ජීවිතේට ප්‍රායෝගිකව මුහුණ දෙන්නට මට උදව් වෙන්නීය.

අපේ කසාදයට කලින් පොරොන්දම් බලමුද කියා අම්මා ඇසූ බව ඇය කිව්වාය.
අනේ මොන විකාරද මගේ කේන්දරෙත් නෑ . මම ඒක අම්මගේ ලාච්චුවෙන් අරං විසිකරලා දැම්ම පොඩි කාලෙම.

ඊට පස්සේ අම්මා ඉල්ලා තිබ්බේ අඩු ගානේ උපන් වෙලාව අහලා කියන්නට කියලාය. මම අපේ අම්මාගෙන් උපන් වෙලාව අහන්නට ගියේ නැත . මට හිතුණු  වෙලාවක් කිව්වෙමි. එය සැබෑ වේලාවෙන් පැය හය හමාරක් වෙනස් බව පසුව දන ගන්නට ලැබිණි.

මේ වැරදි වෙලාවට අලුත් කේන්දරයක් මා වෙනුවෙන් හදා තිබ්බේ අහිංසක නැන්දම්මා විසිනි. පොරොන්දම් බැලු දවසේ ඒ ගෙදර මගුල් සිරියක් ගත්තේය.

කේන්දරේ බලපු හාමුදුරුවෝ කිව්වා සීයට සීයක් ගැලපෙනවා කියල. මේ දෙන්නා ගිය ආත්මෙත් කසාද බැඳලා ඉන්නවා කියල.
මාර ගැලපීමක්ය.

වඩදිය බාදිය සම සිතින් උසුලාගෙන  අපේ ජීවිත යාත්‍රාව පැදගෙන යන්නට හැකි වී ඇත්තේ මේ බොරු කේන්දරයේ ගැලපුමෙන්  හා ඇගේ සෙනෙහෙබර කැපවීම නිසාය.

මොනතරම් වැඩ තිබ්බත් ඇය තවත් අවුරුද්දකින් තරුණ වෙන මේ දවසේ මොකුත් නොලියා ඉන්නට මට බැරිය.
 2013දී ලියූ මේ කතාවත් 2014දී ලීයූ මේ කතාවත් ඇයට මා දුන් උපන් දින තෑගිය

2015 මාර්තු 03
චිත්‍රය ඇන්දේ ඔවිනි