කෙල්ලො ටික බලාගෙන හොඳින් හිටපන් රණේ

පාසැල් , සරසවි හා ගුරු විදුහල් කලා පුවරුවලින් ලියන්ට පටන් ගත්ත රචකයෝ රචිකාවෝ එමටයි. මේ වෙන වෙනම ගුරුකුල හදා ගන්ට හදනවා  නෙවෙයි. ඒත් මට පුරුදු පේරාදෙනි ඉංජිනේරු පීඨ කලා පුවරුව ගැන විශේෂයෙන් සඳහන් කරන්ට හිතුනේ මට බොහොම ප්‍රියමනාප මාතෘකාවක්  හින්දා. සිංහල බ්ලොග් ලියන්නන් අතරේ කීප දෙනෙක්ම ඔය කියන කලාකවයේ කාලයක් රඟ දක්වාපු අය. . ඉස්සර කතන්දර ලියපු රසිකලොජිස්ට් මේ පුවරුවේ පිනුම් ගහපු හාදයෙක් කියල ඔහුගේ කතන්දර කියවලා තියන අයට අමුතුවෙන් කියන්ට ඕනි නෑනේ. ඇයි අපි කාගේත් හිතවතා ඉවාන් පවුලුෂා  එතකොට බ්ලොගේට වඩා බුකියෙන් සමාජ සත්කාරකම් කරන කවි ලියන ලන්ඩන්වාසියා සඳුන් සේවනේ චන්දන. කවි, නවකතා හා කෙටිකතා  රචකයෙක් වගේම නිතර පුවත්පත්වලට ලියන හෙන්රි වර්ණකුලසුරියත් ඔය කලාකවයේ සුමිතුරෙක් වෙලා ඉඳලා  තියෙනවා.

රසික සුරිආරච්චි මට උදවු වෙයි මේ වගේ කම්මල් කලාකවයෙන් පටන් අරන් බ්ලොග් හා පොත්, පත්තර ලියන තව කීප දෙනෙක්ගේ නම් මතක් කරන්න.

තව හිටියා විදුර තෙන්නකෝන් කියල බොහොම දක්ෂ ලියන්නෙක්. දැන් අන්න චන්දන හඳුන්වලා දුන්න දුරුරට තොරතුරු කියන FB ගෘප් එකේ ලස්සනට ලියනවා. විදුර ළඟදීම බ්ලොගක් ලියන්න පටන් ගනීවි කියල හිතනවා.

මගේ බ්ලොග් පෝස්ට් වලට රසබර කොමෙන්ට් ලියන  රුවන් රත්නායක අපේ කාලේ කලාකව පුවරුවට සොඳුරු නිර්මාණ ලිව්වා. ගායක  සමන් ජයනත් ජිනදාසගේ මලයා ලක්මාල් ජිනදාස වගේම ඔහුගේ බැච් එකේ හිටි වසන්ත ඇහැලපිටිය හා ගජසිංහ එහෙම නිතරෝම කවි ලිව්වා. ගජසිංහගේ කවි වලට පැත්තකින් මල් මල් චිත්තරෙකුත් දාලා තිබ්බා මතකයි.

අපේ බැචාලා වූ ඉස්කොලයා හා සමරක්කොඩි කාටුන් චිත්‍ර ඇඳීමට දක්ෂයි. සමරේ පාර්ට් ටයිම් චිත්‍රපටි කටවුට් බෝඩ් ඇන්දා කියල කාඩ් එකකුත් තිබ්බ. ෆොටෝ එකක් අරගෙන ඒක පුංචි පුංචි කොටුවලට බෙදලා ඊළඟට විශාල කොලේක ඒ විදිහටම අඳින්න මේ දෙන්නම දක්ෂයි.

කලා  කවයේ වැඩවලට ගොඩක්ම සම්බන්ධ වුන දෙන්නෙක් තමයි STB හා සමන් රන්ජිත් .
දැන් විදුලි ඉංජිනේරු අංශයේ  ආචාර්ය ජනක විජේකුලසුරිය 92 අවුරුද්දේ  කලා  කවය බාර අරගෙන සංස්කරණය කලා . හොඳට ලියන්න පුළුවන්. නන්දන හෙවත් පුංචි ඉස්කොලයා කැනඩාවට වෙලා දැන් හිටියට කලා  කවයත බොහෝ දේ ලියු කෙනෙක්. තව මට අමතක වූ නම් බොහොමයි. ඉංග්‍රීසී කවි සින්දු ලියපු අයත් හිටියා. තව ලස්සන ෆොටෝ හා චිත්‍ර නිර්මාණත් පුවරුවේ ඇලවුණා. ඔය අපි දන්නා සීමිත අවුරුදු කීපයට පෙර හා පසු තවත් බොහෝ පිරිසක්  ඔය කලා  කවයෙන් සිය නිර්මාණ විලිරුදාව  නිවා ගන්න ඇති

මේ කලා  පුවරුවට උනන්දුවෙන්  ලියපු ගැහැණු ළමයි අඩුයි. එහෙම උනේ අපේ කාන්තාවන් හිටියේ බැච් එකකට සියයට දහයක් විතර  වුණු  නිසා වෙන්ටැති .

ඉස්සර කලා  පුවරුවට මොනා හරි ලියන කොල්ලෝ කෙල්ලෝ නිතරම ඒ අවට තියෙන කැන්ටිම පැත්තේ ගැවසෙනවා. ඒ කවුරුවත් බෝඩ් එක කියවනවද කියල බලන්ට. කවුරුහරි එතන ඉන්නවනම්  එතෙන්ට වෙලා හොරෙන් බලනවා මොනාද කියවන්නේ කියල. දැන් උනත් FB එකට හරි බ්ලොග් එකට හරි මොනාහරි දැම්මොත් සැරින් සැරේ ෆෝන් එකෙන් හරි ලොග් වෙලා බලන්නේ ලයික් කීයද කොමෙන්ට් කීයද  කියල.අන්න ඒ වගේ. දැන් පේරා කම්මල් ආදී ශිෂ්‍ය සංගමේ ලොකු තනතුරක් දරන ගාමිණී නන්ද වරක් කිව්වා මේ කලා පුවරුවට සෑහෙන පෙම් කවි ලිව්වා කියලා.

88-89 අවුරුදුවලදී කම්මල්  කලා  පුවරුවත් ඇඳිරි නීතිය දවසේ බස්ටෑන්ඩ් එකක් වගෙයි තිබ්බේ . ඒත් 90 අවුරුද්දේ මේක නැවත පණ ගහල ගන්නේ දැන් එංගලන්තයන්ට වෙලා ඉන්න මෙකට්‍රොනික්ස් වැඩ කරුවෙක් . ඒ අපේ පලී . පලියා නැවත ලියන්ට පටන් ගන්නවානම් කොච්චර හොඳද කියලා හිතෙනවා. දැන්නම් මිනිහ සමාජ ජාල, බ්ලොග් හා සිංහල පත්තර වලින් ඈත් වෙලා. ෆුල් ඩීසන්ට්. ඒත් ඒ කාලෙනම් පුදුම ෆන් එකේ හිටි චරිතයක්. ගොන්පාර්ට් නිර්මාණ ශිල්පියෙක්.

මේ පලීගේ සංස්කරණයෙන් පටන් ගත්ත දෙසති කලා  කව පත්තරේ ඒ කාලේ රස ගුලාවක්. විද්‍යුත් විනෝද මාධ්‍ය ඉතාම අඩු කම්මල් වාසීන්ට මේ කලාපුවරුව සිහිල් දියපිරි දොළක් වුනා.

ඔය කාලෙම පටන්  ගත්  ' පිටස්තරයා' නම් වූ තීරු ලිපිය සතියකට වතාවක් සඳුදා උදේට කොහොම හරි පළ  වෙනවා. ඉතින් සඳුදා පිටස්තරයාව  නොවැරදීම කියවන පිරිසකුත් හිටියා. මහා ඇකඩමික් හා ටෙක්නිකල් පෙනුම තියෙන සීරියස් අදුරු තුමෝත් ටික ටික කලාපුවරුව කියවන්ට පටන් ගත්තේ ඔය කාලේ.

අර මම කිව්ව  මාරේගේ කවිය  තමයි පිටස්තරයා අන්තිමට ලිව්වේ. මුල් කාලේ පිටස්තරයා ලියවුනේ පලීගේ අත් අකුරුවලින් , දෙවැනියට සමන් රංජිත්ගේ අත් අකුරින්. ඒත් ලියන්නේ වෙන කවුරු හරි කියල හැමෝම දැනගෙන හිටියා . ඒත් කොච්චර ඇහුවත් කවුරුත් කිව්වේ නෑ මේ නිර්නාමිකයා ගැන හෝඩුවාවක්.

සරෝජිනී බලන්න අස්ස කෝච්චියෙන් ගිය කතා, හෝර්ටන් තැන්නේ නිරුවත්ව වැතිරිච්ච කතා, අජිත් තිලකසේනගේ  කෙටි කතා ගැන වගේම  නිව්ටන්ට වැරදිච්ච තැන් ගැන හිටන්  එකකට එකක්  වෙනස් අපබ්‍රංශ ඒ කෙටි තීරු ලිපිවල පල වුනා.

මේ වැඩේ මාට්ටු වෙන්නේ සමන් රන්ජිතුත් අසනීප වෙලා තවත් අත් අකුරු ලස්සන එකෙකුට පිටස්තරයා තීරු ලිපිය  පිටපත් කරන්න දුන්නම. මෙන්න බොලේ අරූ එක රැයින් පීඨය පුරා පතුරුවනවා. පිටස්තරයා ලියන්නේ කවුද කියල.

පිටස්තරයා ගැන වැඩිපුර ලියවුනේ අවුරුදු 22කට පසු පසුගියදා මට හමු වූ 'පිටස්තරයා' සමග කළ සාකච්චාවක් ලබන 21 වැනිදා ලියන්ට හිතාගෙන ඉන්න නිසා.

දැන් ඔන්න පලී  ගැන කියනවානම් 1991 අවුරුද්දේ පලී කලා  කවයේ සංස්කාරක ධුරය මට භාර දීලා සරසවි ජීවිතෙන් සමු ගත්තා .

මෙන්න මේ වගේ කවියක් තමයි පලී අන්තිම දවසේ බෝඩ් එකේ අලවලා ගිහින් තිබ්බේ .( අන්තිම පදේ විතරයි හරියටම මතක, අනික්වා මට මතක තිබිච්ච වචන)

කම්මලේ යකඩ මැද යව්වනය දිය වුනේ
කොල්ලෝ දැන් වයසකයි තව ඉන්ට බෑ අනේ
ටිකට් එක හම්බුනා යන්න යනවා   පනේ
කෙල්ලො  ටික බලාගෙන හොඳින් හිටපන් රණේ


දැන් හැමෝටම ප්‍රශ්ණයක් වුනේ කවුද මේ රණේ කියන්නේ කියල . හැබැයි එදා කෑම පැයේදී කලා කව පුවරුව ඉස්සරහ යටි රැවුල අත ගගා මේ කවිය කියවමින් හිටි අපේ පිඨාධිපති මහාචාර්ය රණවීර දකිනකොට මේ කුතුහලය දියවෙලා ගිහිං හැමෝගෙම මුණුවල අලුත් හිනාවක් මතු වුනා.



පසු සටහන :

කම්මල් කලා  කවයේ නිර්මාණ බෙදා හදා ගන්නම නිර්මාණය  කළ පින්තාරු වූ  යන්තර බ්ලොග් අඩවිය ගැන මට හෝඩුවාව කී එරන්ද තරිඳුට ස්තුතිය. ඉහත නම් සඳහන් කම්මල්වාසීන් දෙන්නෙක් පසුව  ආරම්බ කරපු බ්ලොග් දෙකක් තමයි ඉකොනොමැට්ටා හා නොකී කතා

( සේයා රූ  අන්තර්ජාලයේ තැනින් තැනින්)