Saturday, November 24, 2018

බහීගේ දවස් හත -2




2018 නොවැම්බර් 18- මාලබේ බයිසිකල් ලේන් එක

අද මාලබේ සිට කඩුවෙල පැත්තට යනවිට පාරේ වම් පැත්තේ බයිසිකල් ලේන් එකක් සලකුණු කොට තිබෙනු දුටුවා. මෙය ඉතා සතුටු හිතෙන දැක්මක්. ඒත් එක්කම බයිසිකල් හා සම්බන්ධ වූ කතා වැල නොකැඩී මතක මං පෙතේ  ඉදිරියට මතු උනා . 

වරක්  මගේ මිතුරෙක් බයිසිකල් ගැන කිව්වේ වත්තල පැත්තේ හිටි දොස්තර  කෙනෙක්වත්  සිහිපත් කරමින්. 

'මචන් ඉස්සර   මමයි නෝනයි ළමයි දෙන්නයි අතරින්  එකෙක් හරි  හැමදාම සෙම වැඩි වෙලා අසනීප වෙනවා .  සතියකට දෙතුන් පාරක්  කාටහරි බෙහෙත් ගන්න අර කියන  දොස්තර  ගාවට යනවා .මෙහෙම මාස ගානක් ගියාම  දොස්තර දවසක් අහනවා මිස්ටර් ගාව රුපියල් හාරදාහක් විතර ගන්න තියෙනවද කියලා. ඒ කාලේ එක  වතාවක දොස්තර  ගාස්තුව රුපියල් දෙසියක් විතර තමයි වුනේ . මම පුදුමෙන්  වුනත්  සල්ලි හොයා ගන්න පුළුවන් කිව්වා" 
"එහෙනම් මෙන්න ඇඩ්‍රස් එක. අද හෙටම මෙතනට ගිහිල්ලා ඔය හතර දෙනාට බයිසිකල් හතරක් ගන්න. එතැන තියෙනවා රටින් ගෙනාපු රීකන්ඩිෂන් බයිසිකල්.  හොඳ එකක් රුපියල් දාහකට විතර ගත හැකියි. 
උදේට හවසට ගෙදර හතර දෙනත්තෙක්ක  බයිසිකල් රවුමක්  පදින්න . මටනම් බිස්නස් පැත්තෙන් පාඩු වෙයි . ඒත් කරලා බලන්නකෝ "

"මචං අපි එදාම ගිහින් බයිසිකල්  හතරක් ගෙනාවා  ළඟ පාත පාක් එකකට  දාලා හැමදාම බයිසිකල් පදින්න පටන් ගත්තා. සෙම දොස්තර හම්බවෙන්න ආයේ යන්න ඕනි වුනේ නෑ '

සිද්දියේ විද්‍යාත්මක පැත්ත මම දන්නේ නැතිමුත් ලෝකයේ බොහෝ රටවල බයිසිකල් පැදීමට දිරි  දෙන්නේ සෞඛ්‍යමය හේතු මෙන්ම පාරිසරික හේතු නිසා. ලෝකයේ මොන තරම් අලුත් සොයා ගැනීම තිබුනත් බයිසිකලය කියන්නේ  අපූරු නිර්මාණයක් . 
ස්ටේෂන් අසලින් කුලියට හෝ නොමිලේම ගන්නට තිබෙන බයිසිකලයක් තමන්ට ඕනෑම ගමනක් ගොස් නියමිත බයිසිකල් නැවතුමක රඳවා  යන්නට වෙනත්  දියුණු රටවල අවකාශ සලසා තියෙනවා. මැලේසියාවේ  බයිසිකල් කුලියට ගැනීම සඳහා  මොබයිල්  ඇප් එකක් හඳුන්වා දී තිබෙනවා .  

මෑත දවසක මට දැන ගන්න ලැබුනා මාදිවෙල පාරේ බයිසිකල් ණයට දෙන තැනක් ගැන. එතෙර රැකියාවක් කර හරි හම්බ කරගත් මුදලින් මේ බයිසිකල් සැපයුම් හල පවත්වාගෙන යන සොඳුරු මිනිසා ගැන කිහිප දෙනෙක් මට කියා තිබෙනවා.   ඔහුගෙන් බයිසිකල් ඉල්ලාගෙන ගිය සමහරුන් ඒවා රැගෙන අතුරුදන් වී තිබුනත් ඔහු තාමත් සේවාව සපයන්නේ නොමිලේ බව ආරංචි උනා.
ලබන සතිය දිහාවට ඔහු බලන්නට යන්නට ඕනි.

නොවැම්බර් 19 - සැශේ ජීවිත හා බිග් ඩේටා

අද ගෙදර යන  ගමන්  පාන් ගෙඩියක් මිල දී ගන්නට ඕනෑ වී සුපර මාකට්ටුවක් දෙසට වාහනය හැරවුවා. ඒත් එක්කම ඔවිනි විසින් අම්මාට දෙන ලද පැහිච්ච උපදෙසක් සිහියට ආවා . " අම්මේ ඔයාට ගන්න ඕනි පොඩි දෙයක්නම් ඔය ලොකු මාකට්වලට යන්න එපා පොඩි කඩේකට යන්න. මොකද අම්මා ගන්න ගිය එකට වඩා තව හතර පස් වර්ගයක් අරන් සල්ලි වියදම් කරගෙන තමයි එතනින් එලියට එන්නේ" .

මේ අතරේ වෙනදා යන සුපිරි වෙළඳ සැලේ බඩු තෝරා ගැනීමේදී මුහුණ දෙන ගැටළුවක් ගැන ඔවිනිලා අම්මා වරක් දෙවරක් මට පැමිණිලි කර තිබෙන්නේ මේ විදිහට .
" බලන්න අනේ  මේකේ මොනවත් හොයල ඉක්මනට බඩුවක් ගන්න බෑ . රාක්ක සැරින් සැරේ මාරු කරනවා. ගිය සැරේ තුනපහ තිබ්බේ පිටිපස්සේ රාක්ක පේලියේ දැන් ඉස්සරහටම අරන්. ඒ අස්සේ අර සබන් එව්වා මේවා කෙළවරකට දාලා "

" ඕවා කරන්නේ ඔයාලාගේම රුචි අරුචි කම් බලල තමයි "

" ඒ කොහොමද ?"
"මෙන්න මෙහෙමයි "  මට මෑත කාලේ මගේ IT මිතුරෙක් කියූ විස්තරයක් මම හොයා ගත් දෙයක් ලෙස දිග ඇරියෙමි

" දැන් මේකනේ ඔයාලා ඔය හැම මාකට් එකේම කස්ටමර් කාඩ් එකක් කියල දෙනවනේ. ඒකට පොයින්ට් වැටෙනවා. ඉතිරි සල්ලි වැටෙනවා  වගේ පොඩි වාසි අපට ලැබුනට මේ ෂොප් වලට හොඳ තොරතුරු මහා ගොඩක් ලැබෙනවා.  මිනිස්සු බඩු ගන්න රටාව  . සතියේ ඒ ඒ දවසට වැඩිපුර විකිණෙන දේවල්.  වේගයෙන් ඉවර වෙන දේවල්. නැවත  නැවත  ගන්න පෙළඹෙන්නේ මොනවද? එක පාරක් විතරක් අරන් නිකා ඉන්නේ මොනාද ඔය සේරම විස්තර .

"ඒවා අරගෙන මේ මාකට් චේන් අයිති සමාගම් විවිධ උපාය ක්‍රම  කිර්යාත්මක කරනවා.   ඒ වගේ ගන්න එක පියවරක් තමයි  මාස කීපයකට සැරයක්  රාක්ක පිටින් මාරු කරන එකත්  '

"තව ඔයා දන්නවද දැන් දැන් මිනිස්සු වැඩිපුර ගන්නේ සැශේ පැකට් . ග්රෑම් පනහේ කිරිපිටි පැකට් අරන් ඒ වෙලාවට විතරක් කිරිතේ හදන මිනිස්සු ඉන්නවලු "
.
ඇය පුදුමෙන් බලාගෙන හිටියා . ඒත් අපි ආයෙත් මතක් කර ගත්තා මීට අවුරුදු ගානකට ඉස්සර ගමේ කඩේ රුප රාමු  .

තේ කොළ අවුන්ස බාගයක්  , සීනි රාත්තල් කාලක්. පොල් තෙල් කාලක්, පරිප්පු  රාත්තල් අරික්කාලක්.  මේ මිනිස්සු නිතරම කඩෙන් ගත්තු දේවල් වල කිරුම් මිනුම් පරිමාණ.

අපේ ගමේ කඩේ සල්ලි  ලාච්චුව  ළඟ තංගුස් නුලක් එල්ලලා  තිබ්බා  . ඇයි දන්නවද ? සබන් කපන්න.

' සල්ලයිට් බාගයක් දෙල්ල මාමේ"  කියාගෙන රූන් රූන් කියාගෙන  කඩේට ආපු කොල්ලන් හිටියා , ඒකත් පොතට .
මුදලාලිගේ ණය පොත අර බිග් ඩේටා එකතු කරන කාඩ් එක වගේ . එක එක ගෙවල් වලින් ගන්න බඩු වර්ග. ණයට අරන් පරක්කු කරන උන් ගැන විස්තර ඒකෙ තියෙනවා .  මුදලාලි නිකන් ඉන්න හැම වෙලේම කරන්නේ ඔය පොත අරන් එහෙට මෙහෙට පෙරළමින් කල්පනාවට වැටෙන එක .

ඒ කාලෙ සුන්දරයි කියා සිතන යාලුවන්ට කියන්න සුබාරංචියක් තියෙනවා. සමහර ආර්ථික ගුරුන් අනුමාන කරන විදිහට අපි ආපහු ඒ (ණය) යුගයට පිය මනිමින් ඉන්නවා.

2018 නොවැම්බර් 21 - දිනපොතේ අනාගතය 

කත්යානා අමරසිංහ කියන්නේ පුවත්පත් කලාවේදිනියක්. නවකතා හා පරිවර්තන පොත් කිහිපයකම කතුවරිය. මුලින්ම විදුසරෙන් පිටියට පිවිසි ඇය ලක්බිමේ මංජුසාව අතිරේකය  සංස්කරණය කරමින් සිටියා හරිම අපූරුවට.  2016 වසරේදී ඇයට ඕනෑ වුනා අලුත් විදිහේ විද්‍යා හා තාක්ෂණ තීරු ලිපියක් ලක්බිම මන්දාකිණියේ පළ කරන්න . ඒ සඳහා ඈ මට ආරාධනා කළා . "අයියේ අර 'අසඩක්ගේ දිනපොත ' වගේ දින සටහන් වුනත් හොඳයි ".
අසඩක්ගේ දිනපොත කියන්නේ 1993-94 විතර කාලේ විදුසරේ පළවෙච්ච තීරු ලිපියක්. රචකයා අසෝක ඩයස්.  ඒ දින සටහන් හරිම සරල සිත් ගන්නා ආකාරයෙන් අසෝක ලිව්වා. ( ඒ දින සටහන් එකතුව 95 වසරේදී පොතක් වශයෙන් පළවුනා)

මම සිලිකන් වැල්ල  නමින් සති හත අටක් ලියාගෙන ගියේ ක්ත්යානාගේ ඇරයුමෙන් බිහි වූ ඒ තීරු ලිපිය. ඒක අසඩක්ගේ දිනපොත වගේ මටසිලිටි එකක්නම්  නොවෙයි. තරමක් දිග හෑලි. මගේම විදිහ.  ලිපිය  වඩා හොඳින් ලියවා ගැනීමට ඇය ගත් වෙහෙස හරිම ප්‍රසංශනීයයි . පස්සේ කාලෙක සිලිකන් වැල්ල බ්ලොග් අඩවිය පටන් ගත්තේ මේ විදිහේ ලිපි දිගටම ලියන්න හිතාගෙන. 

ඉතින් ලබන සතියේ ඉඳන් මගේ දින සටහන් ටික සිලිකන් වැල්ල බ්ලොගයේ  ලියන්නට තීරණය කළා.  මීට වඩා කෙටි සරල රටාවකට .
තිලක සිතට පරණ පුරදු ඉස්ටයිල් එකේ  කතන්දර කියන්නට ඉඩ තබමින් .....

Photo by Dewni




Saturday, November 17, 2018

බහීගේ දවස් හත -1


තියකට වතාවක් පෝස්ට් එකක් ලියනවයි කියලා  සිතා සිටියද වැඩේ හරි යන්නේ  නැති නිසා
පුළුවන් දවසට  දින සටහන් ලියා ඉරිදාට  මිටියක් බැඳ මේක කියවන කාගේ හෝ ඔලුව උඩින් තබන්නට තීරණය  කළෙමි. මේ එහි පළමුවෙන්  උපුටා දක්වන මගේ  දින පොතේ අතනින් මෙතනින් අහුලා ගත් සටහන් කිහිපයකි  .  (බහී යනු මට සමහරුන් ආදරේට කතා කරන  අන්වර්ථ නාමයකි.)

2018 ඔක්තෝබර් 29- විස්කි වඩියේ දේශනාව 
අද අපි කොළඹ හෝටලේක  තිබ්බ උත්සවේකට ගියා. මිතුරු හමුවක්.  මේකෙදි මුණ ගැසුන බොහෝ දෙනෙක් වෘත්තිකයන් වූ අතර සමහරුන් ජීවත් වෙන්නේ පිටරටවල. මුලින් මුලින් ලංකාවේ දේශපාලනය ගැන කතා බහ පටන් ගත්තද  එකෙකුගේ කෑ ගැසීමක් නිසා ඒ කතා බහ යටපත් වුනා ..
' මචන් අපි අවුරුදු ගානකට පස්සේ හම්බුනේ . මේ දවස අල කතර ගන්න එපා දේශපාලනේ කතා කරලා. අපි ඉන්නේ දහයේ පන්තියේනම් ලංකාවේ දේශපාලනේ තියෙන්නේ පහේ පන්තියටත් පහළ '( මමත් කාලෙකට කලින් එහෙම කතාවක් ලිව්වා )

වැඩි දෙනා ඒ කතාවෙන් පසුව දේශපාලනය ගැන එකේල්ලේ කතා නොකරා වුනත් , විස්කි වඩි  දෙක තුන වදිද්දී  පටන් ගත්තු සෑම  සරල මාතෘකාවක්ම  ආයෙමත් කෙළවර වුනේ දේශපාලනයෙන්. මට කලකට පෙර කියවූ සෝවියට්  කෙටි කතාවක් සිහිපත් වුනා . ඒකේ හිටියේ ජෙනරාල්ලා දෙන්නෙක් . දෙන්නා ගමන් ගත් නැව මුහුදුබත් වෙලා පාලු දුපතක අතරමං වෙනවා . කන්න දෙයක් නෑ බඩගිනියි . මේ දෙන්නා කතා වෙනවා අපි බඩ ගින්න ගැන කතා නොකර ඉමු කියලා. ඒත් මොන කතාව පටන් ගත්තත් ඒක අන්තිමට කෙලවර වෙන්නේ කෑමක් ගැන කතා වෙලා . දේශපාලනෙත් ඒ වගේ මොන තරම් අප්‍රසන්න මාතෘකාවක් උනත් ගැලවිලා ඉන්න බෑ .
මේ වගේ නොදැනීම දේශපාලන මාතෘකාවට බැස්ස වෙලාවක ප්‍රධාන පක්ෂ දෙක තුනටම බැන වැදුන  මිතුරෙක් මෙහෙම ඇහුවා .
"නරකද ඔය එකෙක්වත් නැතිව අලුත්ම හොඳ එකේක් හොයලා රජ  කරොත් ?"

මේ මිතුරාට කියල  කට ගන්න හම්බුන් නෑ . විරුද්ධ අදහස්  ගලාගෙන ආවා .

'' වැඩක් නෑ වැඩක් නෑ . අපේ රටේ මිනිස්සු තරම් ආත්ම වංචාවෙන් ජීවත් වෙන ජාතියක් ලෝකේ කොහෙවත් නෑ . කියන්නේ වෙන එකක්. හිතන්නේ වෙන එකක් . කරන්නේ වෙනමම එකක් .
දැන් අපි හැමෝම යටි හිතෙන් මහා පක්ෂ දෙකෙන් එකකට ලව් කරනවා . ඒත් එළිපිට බනිනවා. වෙනම කවුරු හරි  හොයනවා. ඒත් කවුරු හරි මනුස්සයෙක්  අලුත් විදිහකට ආවොත් උගේ කොහේ හරි අවුලක් හොයා ගන්නවා . උගේ අක්කා ඉස්කෝලේ යන කාලේ කොල්ලෙක් එක්ක යාලු වෙච්ච එකක් හරි    ඌ  තැපැල් කන්තෝරුවේදී පෝලිම පැන්න කතාවක් හරි හොයා ගන්නවා . ඊළඟට පලු යන්න බනිනවා. ආපහු මහා පක්ෂ දෙකින් එකකට හෙමීට  සෙට් වෙලා හිත හදා ගන්නවා ".

මිනිහා කතාව නවත්තන්නේ නැතිව කියවගෙන යනවා .
" තව එකක් ඕනිම දෙයක් අපට කැමති විදිහට හරවාගෙන රස විඳින්නත් අපි මාර දක්ෂයිනේ බං.  ඒකත් ආත්ම වංචාවේ කොටසක් තමයි . දැන් බලපල්ලා ආගම. ඒකෙ දැන් තියෙන්නේ   මුලින් තිබ්බ දේ නෙවෙයි දැන් අපි කරන ඕනිම අලුගුත්තේරු වැඩක් සාදාරණයි කියන්න හදා ගත්ත වර්සන් එක . එතකොට ඉතිහාසේ ඒකත්  එහෙමයි . එතැනින් ගියාම  ව්‍යවස්ථාව ..'
පැතිරිච්ච ඝෝෂාව හින්දා ඊළඟට කතා වෙච්ච දේවල් මට හරියකට ඇහුන් නෑ .

20118 ඔක්තෝබර් 30- කැන්ටිමේ ආර්ථිකය 
මම ඉඳහිට යන එන ආණ්ඩුවේ කන්තෝරුවක  කැන්ටිම මම ප්‍රිය කරන තැනක්.  පහුගිය දවසක   හවස හතරට විතර කැන්ටිමට ගොඩ වුනේ පොඩි බඩ ගින්නක් හා තේ තිබහක් තිබුන නිසා. මා සමග මිතුරන් දෙදෙනෙක් සිටියා. ඉන් එකෙක් කැන්ටිමේ මුදලාලි කලින් දැන සිටි කෙනෙක්. අපි ඉල්ලුවේ සැන්ඩ්විච් තුනයි ප්ලේන්ටි තුනයි . මහත්තුරු ගිහින් වාඩි වෙන්න මම කෑම  ගේන්නම් . අපි වාඩි වුනාම මනුස්සයා උස්සගෙන ආවා කට්ලස්, පැටිස්, වඩේ පුරවපු ට්‍රේ දෙකක්. කන්න කන්න . සල්ලි එපා.
යහමින් බඩ පිරුණට පස්සේ කැන්ටිමේ යාලුවා කියනවා "ඔහෙලා ආවේ නැත්නම් මම ඔය සේරම විසි කරන්නයි හිටියේ. ඔය ඉතිරි වෙච්ච  ඒවා" .
අපේ මුණු නරක් වුන බව තේරුම් ගත්ත මනුස්සයා  මෙහෙම කිව්වා .
' නෑ මහත්තයෝ ඕවා හොඳ කෑම හවස තේ බොන්න හදපුවා. තුන හමාර විතර  වෙනකොට කට්ටිය තේ බීලා ඉවරයි. මම බෝඩ් එකක් ගහල තියෙනවා හතරෙන් පස්සේ මේ කෑම වල මිල දෙකෙන් පන්ගුවයි කියල. ගොඩක් දෙනෙක් ගෙවල්වලට කෑම අඩුවට ගෙනියනවා  . විසි කරනවට වඩා හොඳ සේවයක්නේ . ඊටත් පස්සේ ඉතිරි වෙන ඒවා මේ වගේ  බෙදා ගන්නවා  නැතිනම් විසි කරනවා .

ඔන්න ඔය කතාව ගැන මතක් කරගෙන මම කැන්ටිමට අද ගියා උදේ වරුවෙම . හවස ගියොත් ආපහු නිකන් දෙන්න ඉඩ තියෙනවා.  ඒ මදිවට මෑන් ගේ පුරාජේරු කතා අහන්න වෙනවා .
කොහොම හරි අදත්  මුදලාලි කාරයා මාව කතාවට අල්ල ගත්තා .
' අර බලන්න මහත්තයා අපේ කැන්ටිමේ වැඩ කරන ගෑණු කට්ටිය, අර අතුගාන කොලුවා , අර මේස වල වාඩි වෙලා තේ බොන නෝනලා, එතකොට ඔය මහත්තයා, මම"

මිනිහා නිශ්ශබ්දයි . මම ඇහුවා ' ඉතින් ?

නෑ මහත්තයෝ අපි ඔක්කොම මේ ආර්තිකෙත් එක්ක මාර ගේමක්නේ දෙන්නේ .
අර තේ හදන මිනිස්සු ගෙදරට ඕනි  අඩුම කුඩුම ගෙනියන්නේ කොහොමද කියල හිතනවා. අර නෝනලා පඩි අරන් දවස් පහෙන් හිඳිලා . මහත්තයා වුනත් පඩි ගන්නවා බිල් ගෙවනවා විතරනේ නේද ?
මම හිනා වෙලා නිකන් හිටියා.
"මට වඩේ දෙකයි ප්ලේන්ටියක් දෙන්න" .
"හරි ඉන්න මහත්තයෝ මම දෙන්නම්". කියල තව කීප දෙනෙකුගේ මුදල් ගත්තා . මම තාම හිටගෙන .

"හරි කතාවේ ඉතිරි ටික මෙහෙමයි , දැන් මේ මමත්  බිස්නස් කෙරුවාවෙන් හම්බ කරාට  රෝල ගෙනියන්නේ මාර අමාරුවෙන් . පුදුම දහන්ගැට ටිකක් තමයි දාන්නේ. මහත්තයෝ අපේ රටේ අමාරුවක් නැතිව ජීවත් වෙන්නේ යහමින් සල්ලි තියෙන්නේ බොහොම  ටික දෙනෙක් විතරයි . ඒ පිරිස එන්න එන්නම අඩු වෙනවා.
තව එකක් ගොඩක් සල්ලි තියෙන මිනිස්සුන්ගේනුත් බාගයක් විතර පිච්චි පිච්චි ඉන්නේ" .

මම ඇහුවා ඒ ඇයි කියලා
"ඇයි මහත්තයෝ හොරකම් කරපුවා අහු වෙයි  කියලා' .

ඊළඟට මගෙන් මෙහෙම ඇහුවා
"මහත්තයා ඉල්ලුවේ ප්ලේන්ටි දෙකයි වඩේ එකයි නේද"?

2018 නොවැම්බර් 02- ස්වීප් සුමනේ 

මම මීට කලින් බාබර්ලා ගැන කතා දෙකක් ලියල තියෙනවා.  බාබර් උන්නැහේ කෙනෙක් හා  "ඒ බාබර් හා මේ බාබර් ගැන". මගේ දෙවැනි කතාවෙන් පස්සේ මම යන්තමින්  හඳුනන බාබර් කෙනෙක්  කිව්වා ඒ කතාව කියෙව්වා කියල. "යාළුවො ෂෙයාර් කරලා තිබ්බ". ඔහු කිව්වා .
 ඒත් මම කොන්ඩේ කපන්න යන තව සැලුන් එකක් තියෙනවා . එතනට මම කැමති හවසට මාර සෙට් එකක් එක්කහු  වෙන නිසා. හවස හයෙන් පස්සේ ගියොත් අනිවාර්යයෙන් වාඩි වෙලා ඉන්න චරිතයක් තමයි හන්දියේ ස්වීප් විකුණන සුමනේ .

සුමනේ දවසෙම ස්වීප් විකුනනන්වා. දුනුම් අදින්න කලින් ඉතිරි ස්වීප් ටික ගෙඩිය පිටින් ගන්නේ මේ බාබර් මිත්‍රයා . හැබැයි මිනිහට මෙතෙක් කල් ඇදිච්ච ස්වීප් එකක් නම් නෑ .

අද මට ඇහුනා  ස්වීප් සුමනේ බාබර් මිතුරාට කියනවා ' මචං මම හෙට ඉඳන් දවස් තුනක් නෑ '

"කොහෙද උඹ යන්නේ ?"

"මම යනවා ත්‍රී වීල් නන්දිපාලගේ ගෙදර. අම්පාරේ . මිනිහගේ දුවගේ කොටහළු ගෙදර මට කිව්වා" .

' ඉතින් උඹ එහෙ ගියොත් දවස් දෙක තුනක බිස්නස් එක කරන්න බැරි වෙනවනේ. "

' දවස් තුනක ආදායම නැති වෙනවා විතරක් නෙවෙයි බං තව රුපියල් පන්දාහක් විතර යනවා. ගමනටයි තෑගී වලටයි. ඒත් ඉතින්  ජීවිතේ කියන්නේ  හම්බ කරන එක විතරක් නෙවෙයිනේ  . යාලුවෙක් මිත්‍රයෙක් වෙනුවෙන් ඕනි දවසට වියදම් කරන්න නැත්නම් වැඩක් තියෙනවද බං '

එහෙම  කියල ස්වීප්  සුමනේ බොහොම සැහැල්ලුවෙන් හිනා වුනා  .
අපේ බාබර් මිත්‍රයත් හිනා උනා . මාත් හිනා උනා.

මේ අස්සේ  ටික කාලෙකට ඉස්සර පත්තරෙන් කියවපු ස්වීප් කතාවක් මතක් වුනා .  කතාව මේ වගේ එකක් .
විමලෙයි රංජීයි පෙදරේරුවෝ දෙන්නෙක්. හවසට වැඩ ඇරිලා යන ගමන් දෙන්නාම ස්වීප් දෙකක් ගන්නවා . දවසක් විමලේ අසනීප වෙලා කලින් ගියා. යන්න කලින් රන්ජිට මෙහෙම කිව්වා .
' මචන් හවසට මටත් එක්ක ස්වීප් එකක් ගනින් "
රන්ජී හවස ගෙදර ගියා . නාලා බත් කාලා ටී වී එක ලඟට ගියා. ලොතරැයි දිනුම් අදින වෙලාව. මෙන්න මේක විමලේගේ ස්වීප් එක . මෙන්න මේක මගේ ස්වීප් එක . ගෙදර උන්දැත් එක්ක දිනුම් අදින ඒවාගේ අංක ගලපනවා. රන්ජි තමන්ට කියල ගත්ත එක ඇදිලා නෑ . ඒත් විමලේගේ ස්වීප් එකට ලක්ෂෙක දිනුමක් තියෙනවා .
රන්ජි ත්‍රී වීල්  එකක් කතා කරගත්තා. ගියා විමලේගේ ගෙදරට .
"මෙන්න උඹේ ස්වීප් එක මේකට ලක්ෂයක් තියෙනවා. "

අද පරම්පරාවේ  සෑහෙන දෙනෙකුට මේ කතාව විස්වාස කරන්න බැරි වුනත් මේ වගේ දේවල් රටේ සිද්ද වෙච්ච කාලයක් තිබ්බ බව මම හොඳටම දන්නවා. මේ වගේ චරිත සීමිත ගණනක් වුනත් මාත්  ඇසුරු කරලා තියෙනවා . ඔවුන් යහපත් දේ කලේ ආගමික භක්තිය නිසාවත් දේශපාලන න්‍යාය නිසාවත් නෙවෙයි. හර්දය ශාක්ෂ්‍යට අනුව.
මේ රටේ ඇති වෙලා තියෙන මහා අවුලට හේතුව හර්ද සාක්කියක් නැති  නායකයන් හා අනුගාමිකයන් බිහි වීම නේද  කියල හිතෙන්නේ මට විතරද?  .

Cartoon Source: NewsBeat Pakistan