Diary

2013 සැප්තැම්බර් 15 

පින්සර  දෙවිරුව කර  වට ලන්නට   
මල් දම්වැල් සොඳ මිලදී ගත්තෙමි 

පින්සර දෙවිරුව කුස පුරවන්නට 
රස පළවැල සොඳ මිල දී ගත්තෙමි 

කර පාළුව ගිය කුස  පාළුව ගිය 
ගෙදර බුදුන්ගෙන් කේවල් කර කර 

(සේයාරුව දෙව්නිගෙන්)


2013 අගෝස්තු 28

Photo by Dewni

 දෝහා සිට ගමටලියමි 

පියැසි කවුළුවෙන් බේරී ගෙට එන
කලා පිරූ වටකුරු රෑ සඳ
වැලි කතරින් මා ඔසවා ඉහළට
නිදි කරවය් මගෙ සා පැටවුන් ළඟ

දූලි වළා  මායා සළු හැඳගෙන
කිනිගම මීදුම මැව්වා මගේ නෙත
සිහින මං  පෙතේ තව දුර ගිය සඳ
සොඳුරු මතක වැටුනා වැහි බිඳු ලෙස

සිත් ගත් සිත් රූ ගැවසුණු පන්තිය
දේවදාර පත් ඇතිරූ මං  පෙත
උණු තේ සුවන්දින් නැහැවුණු කඩ පෙළ
බොඳ වී පෙනුනා වැසි දිය අතරින


(ඉස්කෝලේ පරණ යාළුවො අවුරුදු පතා එකතු වෙන ගෙට්ටුව දැන් හරි සරුයි. ගිය පාරත් මට යන්න බැරි උනා. සොවිනියර් එකට දාන්න ඉල්ලපු නිසා කවි පද ගලපන්නට  බැරි උනත් පුංචි  පේලි ටිකක් දෝහා වල ඉඳන් ලියල බණ්ඩාරවෙල යැව්වා. )

2013 ජුලි 03

අපි සරසවියට නවකයන් ලෙස ගොඩ වැදුන දවසෙම අගක් මුලක් නොතේරෙන පෝස්ටරයක් දුටිමු. එහි තිබුනේ' ජෙනරල් ස්ට්‍රය්කයක් කැඳවීමට නසසප කොප ලසසපට බල කරනු - මීට විකොස'; කියලාය . ඒ කාලේ නව සම සමාජ පක්ෂය, කොමිනිස්ට් පක්ෂය හා ලංකා සම සමාජ පක්ෂයේද ආධාර කරුවෝ සරසවියේත් රටෙත් සිටියෝය . පෝස්ටරය අලවා තිබුනේ තවත් උද්යෝගිමත් කුඩා පක්ෂයක් වූ විප්ලවවාදී කොමිනිස්ට් පක්ෂයේ සාමාජිකයන්ය.

මේ කතාව මට මතක් වුයේ කාලයක් නතර වී නතර වී තිබු කොමිනිස්ට් පක්ෂයේ ඇත්ත පත්තරය අද යලි එලි දකින ආරංචිය ලැබුණු විටයි. හී සර සදිසි සිරාගේ කතු වැකි  අමතක නැති අපේ පරපුර වෙනුවෙන් අද  එලි දකින  අලුත් 'ඇත්තට; මගේ ශුබ පැතුම්.

2013 ජුනි 20 

යෙහ්  ජවානි හය් ජීවානි  මේ අවුරුද්දේ මැයි  31 වැනිදා එලියට ආපු අලුත්ම  හින්දි චිත්‍රපටියක් . දෝහා සිට් සෙන්ටර් සිනිමා  හලෙන් ගිය සතියේම ඒක බැලුවා. හරිම සජීවිය් . තරුණයන්ගේ කතාවක්. (අපිටත් නරක නෑ)  සාම්ප්‍රදායික කතාව වන භාදක මැදින්  පෙමවතාට පෙම්වතී හිමි වී වීරයා ජය ගන්න කතන්දරේ  තිබ්බත්, ඉන්දියානු සමාජය විවේචනයකින් තොරව මේ චිත්‍රපටිය වැළඳ  ගැනීමෙන් තේරෙන්නේ ලෝකය දෙස අලුත් විදිහකට බලන්න ඔවුන්ගේ තිබෙන කැමැත්ත කියලය් මට හිතෙන්නේ. මල් පිපිය යුතුයි . ගඟ ගලා යා යුතුයි . ජීවිතය ජීවත් විය යුතුයි !!

මම මෙහි ආසම කොටසක් තමයි බනී  (ප්‍රධාන නළුවා)ගේ තාත්ත ගැන ඔහුගේ සහෝදරී කියන කතාව 

'උඹ හිතුවක්කාර,අවිනිශ්චිත  ගවේෂණ වලට අත ගහනවට තාත්ත ඉන්න කාලේ නිතරම දොස් කිව්වා තමයී.

ඒත් උඹ දන්නවද උඹ උඹේ අරමුණු  හිතුවක්කාර විදියකින් හරි ජය ගන්න එක ගැන තාත්ත කොච්චර සන්තෝෂ උනාද කියල?. උඹ උඹම වෙන එක ගැන උඹේ මතය වෙනුවෙන් රණ්ඩු කරන එක ගැන තාත්ත හිත යටින් සතුටු වුනා'.

මට හිතෙන්නේ අපි හැමෝගෙම තාත්තලා එහෙම තමයි .

http://www.youtube.com/watch?v=jQSrrisU2oI