Sunday, July 26, 2020

අටවිසි මහල 22 - එක්සයිට්මන්ට්ස්



(මේ පලවන්නේ අටවිසි මහල නව කතාවේ විසි දෙවන කොටසයි . මින් පෙර කොටස් සියල්ල මෙතැනින්)

රිචර්ඩ් සිතා සිටින්නේ අම්රිතා සිත් වේදනා විඳින්නේ පියාගේ අසනීප තත්ත්වය හෝ වෙනත් පවුලේ ප්‍රශ්නයක් නිසා බවය . අනෙක් අතට ඇගේ   මේ  වෙනස නිරීක්ෂණය වෙන්නට පටන් ගත්තේ අම්රිතා නිවාඩුවට ගොස් යළි වැඩට  ආ දවසේ පටන් නිසා රිචර්ඩ් එහෙම හිතන එක සාධාරණය . එහෙත්  මේ කියන චිත්තාර්බුදය ආපසු එන ගමනේදී  මෝරා එන්නට වුනේ   කටුනායක ගුවන් තොටුපොලට ගොඩ බැස්ස තැන පටන් බව තේරුම් ගැනීමට තරම් සියුම් සංවේදී කමක් රිචර්ඩ්ට තිබ්බේ නැත . ඇරත් ඒ සංවේදීකම තිබෙන්නට ඕනෑම මිනිසා වන මනෝරන්ජන් තුලත් එවැන්නක් තිබුනේ  නැති සෙයකි .

අම්රිතා මෙවර ආවේ දෙපැත්තට වැනි වැනී  තීරණයක් ගන්නට බැරිව සිටි ගැටලුවකට ස්ථිර අදහසක් අරගෙනය. ඒත් ඒ තීරණය ඇතුළු සිතේම  දවා ගිල දැමීමට ඇයට සිදු වී තිබීම මේ වේදනාවේ කතාන්තරයයි . සමහර විට එදා ගුවන් තොටුපළෙන් තමාව පිලිගැනීමට මනෝරන්ජන් ආවානම් වාහනයේ එනගමන් ඔහුට මේ සියලු කතන්දර කියන්නටත් එදා රාත්‍රියේ ඔහු සමග ගත කිරීමටත්  පවා ඉඩ තිබිණි . ඒත් ඈ සිතු සේ නැතිනම් නොසිතූ සේ  තත්ත්වය වෙනස් වී තිබේ.
අම්රිතා ළයට  තුරුළු කරගෙන සනසවන්නට වෙහෙසෙන රිචර්ඩ් මේ වගක් හාන්කවිසියක් දැන  සිටියේ නැත .
මනෝරන්ජන් මේ  වෙනස නිරීක්ෂණය නොකලාක් මෙන්  අසංවේදීව සිටින  බවක් පෙන්නුවද ඔහු අම්රිතා කෙරෙහි ඇති වී තිබෙන සංකීර්ණ මානසික විපර්යාසය තේරුම් ගෙන සිටියේය  . ඈ පිලිබඳ  අවදානයෙන් සිටින්නැයි ඔහු අවසානයේ රාධාගෙන් ඉල්ලා සිටියේය. වැඩි වැඩියෙන් අම්රිතා සමග කතාබහ කරන ලෙසත්  ඈව තනි නොකරන ලෙසත් ඔහු ඉල්ලා සිටියේය . අම්රිතාගේ පානදුර ගමන් වැඩි  කරවීම මේ කුමන්ත්‍රණයේ ප්‍රතිපලයක් වුනේය. අනෙක් අතට අම්රිතා ඒ අම්මා හා දුලා දෙන්නාගේ සමාගමයට කැමති වුනාය . ඔවුන් ඇසුරේ අගේ මනස ලිහිල් වුයේය . සැනසුමක් දැනුනේය.

මනෝරන්ජන් ගේ දින සටහන් අතරින් තේරා බේරා ගත්  මේ කතාවේ ඔහුගේ පැත්තේ විස්තරය මේ වගෙය .
1988 අවුරුද්දේ අයියාගේ බල කිරීම මත ඔහු දන්නා ඒජන්සියක් මගින් හොර සහතිකද සාදාගෙන  ඩුබායි වෙත පටවා අරිනු ලැබූ මනොරන්ජන්  රිචර්ඩ්ලා  කොම්පැනියේ ආධුනික සුපර්වයිසර් වරයෙකු විදිහට වැඩට බැඳුනේය . ඒ වන විට ඔහු ඇදී යමින් තිබෙන දේශපාලන වංකගිරියේ  ඔහුගේ පැවැත්ම පිලිබඳ බිහිසුණු අවිනිශ්චිත තාවක් මැ වෙමින් තිබුනේය . කෙසේ හෝ ඔහු ඩුබායි හි රස්සාව කරන අතරතුර  කවුරුත්  ළෙන්ගතු  කටකාර වැඩිහිටි සුපවයිසර්වරයා  සන්ජිබ්  අර කාලකන්නි අනතුරට මුහුණ දුන්නේය . අවසානයේ ඔහුට කකුලක් අහිමි වුනේය. සදාකල් පවතින කොන්දේ හා බෙල්ලේ අමාරු මතු වුනේය . මේ තත්වය තුල ඔහුට තව දුරටත් රස්සාව කර ගැනීමට නොහැකි වුයෙන් ඔහු සියරට පටවා හැරීමටත් අවුරුදු පහක් යනතුරු විශ්‍රාම වැටුපක් ගෙවීමටත් කොම්පැනිය එකඟ  වුනේය .

ඒත් සන්ජිබ්ගේ ඉල්ලීම එය නොවීය . ඉස්කෝලේ ඉගෙනුම හමාර කර සිටි සිය එකම දරුවාට රස්සාවක් ලබා   දෙන ලෙස ඉල්ලමින් ඔහු හඬා වැටුනේය . අන්තිමේ ඒ දරුවාට වීසා ලැබිණි . දෙමසකට පසුව  සන්ජිබ්ගේ එකම දරුවා  ඩුබායි වැඩබිමට ආ දවසේ කාගේත් ඇස් ඉහළ ගියේය . හිතේ මවාගෙන සිටි අව්වට කළු ගැහුණු රළු පෙනුමක් ඇති ඇසෑමයේ කොල්ලා වෙනුවට වැඩබිමට ආවේ විසි හැවිරිදි මනස්කාන්ත රූ සපුවක් ඇති උස අදිටන්ශීලී කෙල්ලකි.  . වැඩබිම් කන්තෝරුවේ හැරුණු විට හදන බිල්ඩිමේ  පලංචියේ නගින කාන්තා පාර්ශවයේ කිසිවෙක් ඒ වැඩ බිමේ සිටියේ නැත .

මනෝරන්ජන් ගේ  යොවුන් සිත සලිත වන්නට පටන් ගත්තේ එදා පටන්ය . එහෙත් නොබෝ කලකින්ම තමා දකින ආපහු ගමට යෑම එහි කුඩා ගෙයක් හදාගෙන ජීවත් වීම ,  සාධාරණ සමාජයක් වෙනුවෙන් දිගටම  සටන් කිරීම වගේ තරමක් පරණ තාලේ  අරමුණු ඈ කෙරේ කොහොමත් නැති බව ඔහු තේරුම් ගත්තේය .

ඒ වෙනුවට  දැරිවියක සන්දියේ සිට ඈ දැල්වුණු  සිහින තුනක් තිබෙන බවත් එක්සයිට්මන්ට් වලට තමා ආකර්ෂණය වන බවත් අම්රිතා කීවේ කාටත් ඇහෙන පරිදි හවස තේ  බොන වේලාවේදීය . ඒ වැඩට ඇවිත් සතියක් ගිය විටය.

ඒ සිහින   තුන මොනවාදැයි අම්රිතා මනෝරන්ජන්ට කීවේ අලුත් රස්සාවට ඇවිත් දෙමාසයක් ගියාට පසු ඔහු සමග කෝනිච් වෙරළේ ඇවිදිමින් සිටියදීය .
ඇගේ පලවෙනි සිහිනය වී තිබුනේ කවදා හෝ පිට රටක රස්සාව කිරීමය . දැන් ඒ සිහිනය නොසිතු ලෙස ඉටු වී තිබෙන අතර  දැන් සිහිනය  "පිට රටක" යන්න "පිට රටවල් ගොඩක" ලෙස වවාගෙන සිටියාය. දෙවැනි සිහිනය වුනේ නේපාලය හා ටිබෙටය හරහා ශුෂ්ක සුන්දර මාවතේ  මෝටර් සයිකලයකින් චීනයට සවාරියක් යෑමය. ඒ සිහිනය ඈ තුල රෝපණය කලේ ඇගේ පළමු පෙම්වතා විසිනි . තුන්වන සිහිනයනම් විවාහයෙන් පසු දිය මත පාවෙන ගෙදරක ජීවත් වීමය,

පේරාදෙනි ග මනින් පසු නෙතදරාට ලියුම් ලියන අතරේත් මනෝරන්ජන්ට අම්රිතාගේ සිහින ගැන වරින් වර සිහියට නැගුනේය . තාමත් ඉටු වුයේ අගේ පළමු සිහිනය පමණක් බවත් ඒ සිහිනය විසින් ඈ දුකට ඇද දමා තිබෙන බවත් ,. අම්රිතාගේ අනෙක් සිහින දෙකටම තමාගේ උනන්දුවක් නොමැති බව   අම්රිතාට  වැටහීමම ඈ වෙතින් තමාව දෙවරක්  ප්‍රතික්ෂේප වීමට බල පෑවා යන්න  මනෝරන්ජන්ගේ  කල්පනාව විය .
 ඒ වුනත් අම්රිතා තමාගේ දෙවන සිහිනයද ඉටු කරගෙන තිබෙන බව මනෝ රන්ජන් ඒ වනවිට නොදැන සිටියේය . අනෙක් අතට අම්රිතාගේ තුන්වන සිහිනය හොරකම් කර ගැත්තෙක් තමන් සමගම සිටින බවද මනෝරන්ජන් තේරුම් ගෙන නොසිටියේය .

ඔහු යලිත් නෙතදරාගේ රුව මවා ගත්තේය. ඊළඟට සියල්ල අමතක කර වැඩබිම වටා රවුමක් ගියේය. සුපර්වයිසර් වරුන් සමග කතා කළේය. ඉතිරි සතියේ වැඩ ටික සැලසුම් කළේය. අඩුපාඩු ලැයිස්තුවක් හැදුවේය. තව සතියකින් තුන්වන ස්ලැබ් එක දානවා . ඊට කලින් අසේල ගෙන්නා ගන්නට ඕනෑ.

අනෙක් අතට අසේලගේ පැමිණීම අම්රිතාටත් සතුටක් වනු ඇත . යලිත් මුල් කාලයේ මෙන් හිනාවෙන් කෙලි කවට කමින් පිරුණ  එහෙත් වේගයෙන් යහමින් වැඩ කෙරෙන වැඩ බිමක් හදා ගන්නට පුළුවන් වේදැයි  සැකය . එහෙත් අටවිසි මහල මීට වඩා ප්‍රබෝදමත් වැඩ බිමක් කරන්නට මොනවා හරි කරන්නට වෙන බව ඔහුට ස්ථිරය .
තව තට්ටු විසි පහක් . මාස විසි දෙකක් .

-මීළඟ කොටස -









Image Source : WallHere

Sunday, July 19, 2020

අටවිසි මහල -21 - ගුවන් තොටින් පානදුරට



(කොටස් වශයෙන් පළවන අටවිසි මහල නවකතාවේ විසි එක් වන කොටසයි . මින් පෙර කොටස් මෙතැනින්.)
ම්රිතා ගන්නට එයාපෝර්ට් එකට එන බව මනෝරන්ජන් පොරොන්දු වුනේ ඈ නිවාඩු යන බව පවසා ඔහුට  ඇමතුමක් දුන් වෙලාවෙමයි. ඒත් ඇ පෙරලා එන දවස අද බවත්  ඈට වූ පොරොන්දුවත් ඔහුට මුළුමනින්ම අමතකව ගොස් තිබුනේය . මේ මොහොත වන විට අම්රිතා ගොඩ බසින්නට ආසන්නය . රාත්‍රී අට හමාරටත් නුවර කොළඹ බසයක නැගී  කඩුගන්නාව පල්ලම බසින  තමා කටුනායකට යනවිට අවම වශයෙන් තව පැය තුනක්වත් ගත වනු ඇති බව මනෝරන්ජන්  තේරුම් ගත්තේය .
නිසි  කල්පනාවෙන් තොරව දවස් දෙකක්ම  ගත වුනා නේදැයි ඔහුට සිතිනි. අම්රිතා පිලිබඳ සඟවා ගත් ආදරයත් ඇය මේ මොහොතේ පත්ව තිබෙන අනාදරය ගැනත් මතු වූ සිතිවිල්ල ඔහුගේ සිතට වේදනා  දුන්නේය.
කොම්පැනියෙන් ලැබුණු ගඩොල් බාගේ ජංගම දුරකථනය අරන් එන්නට පුළුවන් වූවානම් මේ වෙලාවේ ගුණසේනට හෝ බැරිමනම් රිචර්ඩ් ට  හෝ  කෝල් එකක් දෙන්නට තිබ්බාය. අම්රිතා කතා කළොත් හැර කතා කරන්නට බැරිය . ඈ ලඟත් දූරකතනයක් නැත .

" අම්රිතා මීට කලිනුත් තනියම ඇවිත් තියෙනවා. එයා ඒ ගැන බය වෙන් නෑ . එකම දේ අම්රිතා රස්තියාදු වෙන එකයි හිත් වේදනා ගන්න එකයි තමයි. ටැක්සියක් අරගෙන පරෙස්සමින් එයි . දැන් කෙලින්ම යන්න ඕනි අම්රිතාගේ බෝඩිමට"

මෙසේ සිතමින් මනොරන්ජන් සිය වරදකාරී හිත හදා ගන්නට උත්සහ කළේය . ඒත් ඔහුගේ මනස අතිශයින් නොසන්සුන් වී තිබුනේය.  ඒ සමගම ඔහුට අද හවස නෙතදරාගේ කතාව ඉක්මනින් එකලාසයක් කර ගන්නට වුවමනා වුයේ ඔහුගේ යටි සිතේ මතු වෙමින් ආ අම්රිතා සම්බන්ධ චංචල සිතුවිල්ලක් වැඩෙන්නට නොදී  යටපත් කර ගැනීමට නොවේදැයි කියා සිතුනේය . පළමු වාරයේත් , දෙවන වාරයේත් දුක්මුසු පරාජය වීම් වලින් කෙලවර වූ එකම කතාන්දරය තුන්වන වාරයටත් මතු වීම වලක්වා ගන්නට ඔහුට වුවමනා වී තිබුනේය .
කෙසේ වෙතත් බසය වරකාපොලට පැමිණ තේ බොන්නට නතර කළ සැනින් ඔහු  කඩයට  මුදල් ගෙවා රිචර්ඩ්ට ඇමතුමක් ගත්තේය .

" ආ මනෝරන්ජන්  ඔයා හොඳින් නේද ? මොකද උනේ ?  ඇයි යන තැනක ෆෝන් එක ගෙනියන්නේ නැත්තේ ?.  අපි ඔක්කොම ඔයා හොයනවා. අම්රිතා චෙන්නායි එයාර්පෝර්ට් එකේ ඉඳන්ම ඔයාට කතා කරන්න ට්‍රයි කරනව. පස්සේ මට කතා කලේ. අන්න මම එයාව ගන්න වහනයක් ලැස්ති කරා  "

මනෝරන්ජන් සැනසුම් සුසුමක් හෙලුවේය . ' තැන්ක්ස් රිචර්ඩ් . මම හොඳින් . මේ කොළඹ එන ගමන් . හෙට ඇවිත් සේරම කියන්නම්.  වෙච්ච අඩුපාඩුවලට  සමා වෙන්න "

" කමක් නෑ. පරිස්සමින් එන්න. හෙට හමුවෙමු "

මනෝරන්ජන් දිගටම  කල්පනා කළේය.

"ඒකත් එක්ක අම්රිතා ඉන්න ඇත්තේ සෑහෙන හිතේ ප්‍රශ්නවලින් . නැත්නම් මගින් මගට අපි කාවවත් හොයන්නේ නෑ. වෙනදට  යකඩ ගෑනි වගේනේ වැඩ. ඕනනම් පහුවදාට පලු යන්න බනීවි . ශේහ් අද මට යන්නම තිබ්බ දවසක්."

පිටකොටුවෙන් බැස්ස හැටියේම ත්‍රී වීලරයක් ගෙන සුවාරපොල, අම්රිතාගේ ඇනෙක්සිය බලා ඉගිල්ලූන  අසේල ගෙදර ඉස්තෝප්පුවට වී  මහලු යුවලත් සමග රෑ මැදියම වන තුරු බලා සිටියත් අම්රිතා ආවේ නැත.

එදා රාත්‍රියේ අම්රිතා පානදුර නිවසට ඇරලවා ගත් බවත් . අසේලගේ මවගේ  උරහිසේ හිස ත්තබාගෙන වැළපුන බවත් , එළිවන විට ඈගේ සියලු කතන්දර හා චිත්ත වේදනා ඈට පවසා හිත නිදහස් කර ගත බවත් මනෝරන්ජන් දැන ගත්තේ බොහෝ කාලයකට පසුවය .

******

පසුවදා සිට ඉතාමත් යුහුසුළුව , පිළිවෙලකට අටවිසි මහල තෙවන මහල ඉදි කිරීමේ වැඩ කටයුතු පටන් ගත් අතර පළමු හා දෙවන මහලේ සේවා සැපයුම්, ගඩොල් බිත්ති  හා කපරාදු වැඩ පටන් ගෙන තිබිණි . නානා ප්‍රකාර අලුත් ගෝල බාලයන් හා  බඩු භාණ්ඩ වැඩපලට එකතු වෙමින් තිබිණි. ඒ අතරේ  පළමු මහලේ එක් නිවාස ඒකකයක් තෝරාගෙන සියලු වැඩ නිමවා ප්‍රදර්ශන නිවෙසක් ලෙස පිළියෙළ කර ගනිමින් තිබිණි. මේ මොඩල් හවුස් එකේ  වැඩවලට සතියකට වතාවක් අසේලත් කොළඹ ආවේය. සුපුරුදු පරිදි ගාලු පාරේ කොච්චි හු කියමින් දිව්වේය. මනෝ, අසේල, අම්රිතා, සිල්වා, මිස්කින් හා රිචර්ඩ් ඇතුළු මුලින්ම එකතු වූ  චරිත ඇසුරේ ගොඩ නැගුනු මානුෂික  සම්බන්ධතා නිසා මුල් කාලයේ වැඩපළේ තිබුණු  ප්‍රීතිමත් ක්‍රියාශීලී ගතිය වෙනස් වී ඒ වෙනුවට නිල හා යාන්ත්‍රික ජවයක් එකතු වී තිබුනේය.   සියල්ලෝ යම්කිසි අදෘශ්‍යමාන ආතතියක් හා දුරස්ත බවක්  දරා ගනිමින් වුවද  රාජකාරී වලදී එකමුතුව කඩිසරව වැඩ කලෝය.

අම්රිතා හුදෙකලාව කල්පනා කරන්නට වෙලාව හොයා ගත්තේ  වරින් වර වැඩ බිමේ පාලු කෙළවරවල්  නිරීක්ෂණය  කරන්නට ගොසිනි . ඈ තුල යම් කිසි අමුත්තක් පෙනෙන්නට  තිබුනත්  මනෝරන්ජන්ට පෙරට වඩා වැඩ තිබ්බේය . යුහුසුලු වැඩ බිමේ කටයුතු නිමවා ඔහු නොකඩවා දිනපොත ලිව්වේය. ලියුම් ලිව්වේය.

මේ දවස්වල අම්ර්තා වඩ වඩාත් අසේලගේ පානදුරේ ගෙදරට සමීප වෙමින් සිටියාය . සතියකට වතාවක්වත් ඈ එහි ගොස් අම්මා , රාධා හා අනුරාධා සමග රැයක් ගත කළාය. රිචර්ඩ් සමග ඉඳ හිට රාත්‍රී කෑමකට ගියාය . වරක් දෙවරක් මනෝරන්ජන්ට හා ඈට සරස්වතියෙන් මසාල තෝසේ ගෙන්වා ගත්තාය

සමහර රැස්වීම් වලදී අම්රිතා ශාලාවේ වාඩි වී  සිටින මිනිසුන්ගේ සැඟවුණු පුද්ගලික සිතුවිලි  මොනවාදැයි කල්පනා කරන්නට පටන් ගත්තාය . මෙතැන සිටින රළු , කළහකාරී, මෘදු , නිල රාජකාරී දේ පමණක් කතා කරන ආදී සියලු දෙනා තුලම වෙනස් ජීවියෙකු වෙසෙන බවත් ඔවුන් සියල්ලන්ටම රාජකාරියෙන් පිටත විශාල රහස්  කතන්දරයක් තිබෙන  බවටත් ඈට වැඩි වැඩියෙන් දැනෙන්නට පටන් ගෙන තිබිණි  මේ කාලයේ ඈ හැසිරුනේ පෙරටත් වඩා දයාබර විලාශයකින් නිසා ඈ සමග වැඩ කිරීමට අලුත් උප කොන්ත්‍රාත් කරුවන්, සුපර්වයිසර් වරුන් හා සේවා සපයන්නන් කැමැත්තක් දක්වද්දී ඇයගේ සමහර තීරණ පිලිබඳ  රිචර්ඩ් උරණ වුණේය.

සියලුම බඩු භාණ්ඩ හා උපකරණ තමන්ම දමා වැඩ කිරීමට ගිවිසගත් සමහර උප  කොන්ත්‍රාත් කරුවන්  අම්රිතාගේ අත්සන රවට්ටා ගෙන මිස්කින්ගේ ඉස්ටෝරුවෙන් ණයට බඩු ගැනීම එවැන්නකි . සාම්පල් අනුමත කර ගන්නා තුරු සිටින්නේ නැතිව  තියෙන බඩුවලින් වැඩ පටන් ගන්නට  වෝටර් ප්රුෆ් කරුවන්ට ඈ අවසර දී තිබුණාය .

බැරිම තැන ඔහු ඇයට  දොස් පැවරුවේය.

" බලන්න අම්රිතා ඉස්සර සයිට්වල  වැඩ කාටත්  වඩා පිළිවෙලට, පොතේ විදිහට කරන්න උනන්දු වුනේ ඔයා. ඔයාටත් වගකීමක්  තියෙන්න ඕනි.  සේෆ්ටි ට්‍රේනී කෙනෙක් හැටියට  ඔයාව වැඩට අරගෙන  සයිට් වැඩ උගන්ගනලා , කෝස් වලට යවලා හැම දේම කළේ කොම්පැනියෙන්. මමත් ඔයාගේ පිටිපස්සෙන් හිටියා. මට ඕනි වුනේ ඔයා හොඳ  මැනේජර් කෙනෙක් කරන්න කවද හරි . ආපස්සට  යන්න එපා මොන වෙලාවෙවත් . අපේ හිතවත් කම් වෙනමම  තියාගන්න . රාජකාරිය හරියට කරන්න "

 මහත් කරගත් දෑසින් බල බලා  රිචර්ඩ්ගේ කතාව අසා සිටි අම්රිතාගේ මුහුණ අවසානයේ  කළු වලාවකින් වැසී ගියේය . දෑස් අග කඳුළු එකතු වුනේය . මේ දුටු රිචර්ඩ් ඇතුලාන්තයෙන් උණු වී ගියේය . වෙනදානම් මේ වගේ කතාවක් කී විට එයට ගරු සරු ඇතිව ප්‍රතිචාර දක්වා  අවසානයේ  විහිළුවක් කොට සිනාසෙන මේ තරුණිය දැන් කිසියම්  චිත්ත පීඩාවකින් පෙලෙන බව රිචර්ඩ්ට දැනී ගියේය .  මේ වෙනස සිදු වුයේ අම්රිතා නිවාඩුවට ගෙදර ගොස් ආ දවසේ සිටය. එකෙනෙහිම ඔහුට යමක් සිහිපත් විය.

" කොහොමද අම්රිතා ඔයාගේ තාත්තා සන්ජිබ් එහෙම? . එයාගේ තොරතුරක්වත් කතා කරන්න  බැරි වුනා මේ වැඩ වලට හිර වෙලා "

සන්ජිබ් ගැන අසද්දී අම්රිතාගේ අඳුරු වී තිබු ලවනත හරහා කඳුළු වැස්සක් ගලා හැලුනේය. ඈ මේසයට හිස තබා ගෙන ඉකි ගසන්නට පටන් ගත්තාය .

කාලයක්  තිස්සේ තමන්ට දයාබරව සිටින මේ කෙල්ල කිසි දිනක මේ ලෙස දුක්බරව  අඬා වැළපෙනු දැක තිබුනේ නැති රිචර්ඩ්ට  වසර හතකට එපිට බර්ඩුබායි වැඩබිමේ දී සිදු වූ ඒ කාලකන්නි අනතුර මතකයට ආවේය.

පළවැනි  තට්ටුවේ වැඩ බලමින් සිටි සුපර්වයිසර් සන්ජිබ් ආරක්ෂක වැට කඩාගෙන  මැද පෙරදිග මහ  පොළවට ඇද වැටී තිබුනේය. ගිලන් රිය පැමිණ ඔහුව ඊට නග්ගා ගැනීමට ඔසවද්දී ඔහු මහත් වූ වේදනාවෙන් මෙසේ කීවේය .
" අම්රිතා . අම්රිතා . දෙයියනේ අම්රිතා .."

අම්රිතා යන  නම මුල්වරට රිචර්ඩ්ගේ සවනත වැදුනේ එදාය .

අතීත දැහැනින් මිදී ඉදිරියට ගිය රිචර්ඩ් අම්රිතාව පුටුවෙන් නැගිට්ටුවාගෙන සිය ළයට තුරුළු කර ගත්තේය .

අම්රිතා දිගටම වැළපුනාය

-මීළඟ කොටස -











Image Source : Dribble.com

Sunday, July 12, 2020

අටවිසි මහල විසිවන කොටස - අම්රිතාට විවාහා යෝජනාවක්


(මේ පළවන්නේ අටවිසි මහල නවකතාවේ විසි වන කොටසයි . මින්  පෙර කොටස් මෙතැනින්)

න්ජිබ් ටැක්සි රියදුරාට කීවේ වැඩිපුර ගස්සන්නේ නැතිව පරෙස්සමට රිය පදවන ලෙසයි. වෙලා ගත්තට කමක් නැත . සැහෙන කල්වේලා ඇතිව ඔවුන් ගෙදරින් පිටත් වී තිබිණි . ඔහු එසේ කීවේ  හේතු කාරනා කීපයක් නිසාය . සිය දියනියගේ උකුලේ  නිදන දැරියගේ නින්දට භාධා නොකිරීම . ඔවුන් දෙදෙනා  එකිනෙකාගෙන්ව වෙන්වීම පුළුවන් තරම්  ප්‍රමාද  කිරීම මෙන්ම   සිය එකම දියණිය  පුළුවන් තරම් වෙලාවක් ලඟින් සිටිනවා දකින්නට ඇති  කැමැත්තය .

මේ මොනවා කලත් තවත් පැය දෙකකින්  කුඩා ගුවන් තොටුපළෙන් අහසට නගින  යානයක්  සන්ජිබ් ගේ  ප්‍රාණසම දියණිය  මෙන්ම නීශා දැරියගේ මවද වන අම්රිතා  රැගෙන  ඈතකට ඉගිල්ලෙනු  ඇත . අද රාත්‍රිය ඇ නිදන්නේ සිය දියණිය තුරුළු කරගෙන නොවේ. පවුලේ කිසිවෙකුගේ  ඇස් මානයේ ඇති තැනකත් නොවේ . ඈ කොහේ සිටියත් සතුටින් සිටිය යුතු බව සන්ජිබ් සිතුවේය . තමා සාම්ප්‍රදායක පියෙකු වුවේනම් අම්රිතා දැන් ගුරුවරියක හෝ සාත්තු සේවිකාවක් ලෙස තම ගම්මානයට වී සිටිනවා ඇත . එසේ වූවානම් මේ වන විටත්  ඇය දරුවන් කිහිප දෙනෙකුගේ මවක්  වන්නට තිබ්බාය..සමහර විට සිවිල් සේවකයෙකුට හෝ ධනවත් ව්‍යාපාරිකයෙකුට ඈ බන්දලා දෙන්නට තමන්ට පුළුවන් වනු ඇත .එවන් විටෙක  ඇගේ ජීවිතය කෙබඳු එකක් වන්නට ඉඩ තිබිණිද ? සන්ජිබ් තමන් දන්නා හඳුනන අම්රිතාගේ වයසේ තරුණියන් කිහිප දෙනෙක් ගැනම කල්පනා කළේය. අම්රිතා  ඔවුන් අතරින්   එකෙකු වගේවත් වනවාට සන්ජිබ් සතුටු උනේ නැත . " ඔය ඉන්න විදිහ හොඳයි" ඔහු අන්තිමේදී සිතුවේය.

අවුරුදු විසි ගණනකට පෙර  ඈත දිනකට  ඔහුගේ මතකය දිව ගියේය .  ඔහු   ඉදිකිරීම් සමාගමක සුපර්වය්සර් වරයෙක් වී  දුර බැහැර  නගරයක ගොඩනැගිල්ලක්  හදමින් සිටි කාලයයි.  ඔහු වැඩබිම අද්දර පාරේ බසයක් එනතුරු බලා සිටින ජනී ජනයා, සාරි ඇඳගත් කාන්තාවන් හා  ගැමි පිරිමින් අතර දිග කලිසම් හා තඩි බෑග් දෙක බැගින් අතින් ගත්  සුදු තරුණියන් දෙදෙනක් සිටිනු දුටුවේය . ඔවුන් වරින් වර එතැන සිටි මගීන්ගෙන් මොනවදෝ ඇසුවත් කිසිවෙක් උත්තර දෙන පාටක්ද නැත . එහි  සිටි කිසිවෙකුට සුදු තරුණියන්ගේ භාෂාව නොතේරෙන බවකි පෙනුණේ . හෙමි හෙමින් සිය ආරක්ෂක කබාය හා  සුදු ප්ලාස්ටික්  තොප්පිය ගලවා ගේට්ටුවට බාර දුන් සන්ජිබ් බස්පල පැත්තට ඇවිද ගියේය .

" ඔයාලට  මගෙන් උදව්වක් වුවමනාද ?" ඔහු සුදු තරුණියන්ගෙන් ඇසුවේය . සතුටින් පිනා ගිය තරුණියෝ ඔහු දෙසට හැරුනේ ඔහුට ඉංග්‍රීසි බස  හොඳින් හැසිරවිය හැකි බව තේරුම් ගත් නිසාය.

අපිට  ගුවාහටි  එයාර්පොර්ට්  එකට යන්න ඕනි මෙතනින් බස් යනවද කියල දැනගන්න පුලුවන්ද ?'

"අපෝ පුළුවන් . දැන් පොඩ්ඩකට කලින් ගිය බස් එකෙත්  යන්න තිබ්බනේ.  පැය බාගෙකින් විතර තව එකක් එන්න ඕනි " සන්ජිබ් කිව්වේ ඔහුගේ අත් ඔරලෝසුව දෙස බලමිනි .

ඉන්පසු ඔවුහු   මිතුරු කතා  බහකට   වැටුනෝය. මේ තරුණියන් දෙදෙනා ඉන්දියාව පුරා තනි තනිව සංචාරය කර කලින් කතිකා කර ගත් පරිදි හමු වී ඇත්තේ මේ නගරයේදීය. අවුරුදු විස්සක් වත් නැති මේ කෙල්ලන් දෙන්නා තනිවම සංචාරය කිරීමේ අවසරය , ඔවුන්ගේ නිදහස් ඇඳුම් පැළඳුම් හා සජීවී  ප්‍රීතිමත්  මුහුණු මේ ගම්පලාතේ කෙල්ලකට නම් කවරදාවත්  නොලැබෙන දේ  බව සන්ජිබ් සිතුවේය.
බස්රිය ආ විට එහි  අතුරු සිදුරු නැතිව සෙනග පිරී සිටියේය . කෙල්ලන් දෙදෙනාට යන්තමින් නගින්නට ඉඩ තිබුනත් ඒ දැවැන්ත ගමන් මලු හතර දමන්නට එහි ඉඩක් නොවීය .

බසයේ පිටුපසින් තිබු ඉනිමග දිගේ ගිය ගැමියෙක්  වහලය මත වූ රාක්කයෙන් එළවලු මිටියක්   බිමට  බාගන්නා  අයුරු බලා සිටි එක් තරුණියක් වහා ක්‍රියාත්මක වී දනී පනී ගා  ඉනිමග දිගේ වහලයට   නැග ගත්තාය . බිම සිටි තරුණිය බෑග් ඉහළට ඔසවා මුල් තරුණිය වෙත පෑවාය . බෑග් හතරම රාක්කයේ සිර කර  ඒවයේම තිබු පටිවලින් බැඳ දැමු සුදු කෙල්ල ඉනිමග දිගේ හනික බැසවිත් සිය මිතුරිය සමග ජයග්‍රාහී ලෙස බසයට ගොඩ වුනාය . මේ සිද්දිය දෙස සන්ජිබ් සෙනෙහෙබර සිනහවකින් බලා සිටියද අන් සුයලු දෙනාට එය පුදුමාකාර නොහොබිනා සිද්දියක්ම විය . සාරි  හා දිග ගවුම් ඇඳ ගත් පිටිසර ඉන්දියානු  කෙල්ලකට මේ වගේ දෙයක් ගැන හිතන්නවත් පුලුවන්ද ?

" මගේ දුවටත් මේ වගේ නිදහස් අනාගතයක් තියෙන්න ඕනි ' සන්ජිබ් සිතුවේය .
ඔහු එදා ගෙදර ගොස් සිය දියණිය තුරුළු කරගෙන ඈට මේ කතාන්දරය කීවාය. එවිට අගේ පෙනුම  දැන් පිටුපස අසුනේ නිදන අම්රිතාගේ දියණියගේම පෙනුමය. වයසත් එච්චර විතරමය .

ඔහු පරෙස්සමට හිස ඔසවා පිටුපස අසුනේ නිදන සිය මිනිපිරිය දෙස බැලුවේය.  පටුසුපසට හැරෙද්දී ඔහුගේ ගෙල පෙදෙසින්  මහත් වේදනාවක් මතු  වුනේය . ඔහු නැවත ඉදිරියට හැරී සිය බොරු කකුල පිරි මැද්දේය .

"දුව . එහෙ ආරක්ෂාව  ඇත්තටම හොඳයි නේද ? හැම දෙයක් ගැනම පරිස්සම් වෙන්න. එච්චර මහන්සි වෙලා වැඩ කරන්න එපා . කෑම බීම ගැන සලකිලිමත් වෙන්න . ඔයා එනකම් අපි නීශා  ගැන බලා ගන්නම්.  මෙහෙ කිසි දෙයක් ගැන කරදර වෙන්න එපා . නීශාට  ඉගෙන  ගන්න සල්ලි ටිකක් හොයා ගත්තම දරුවා ලඟට එන්න .'

 ශෝකය සඟවාගෙන සතුටු මුහුණක් මවාගෙන  සිය පියා කරන්නේ රඟ පෑමක් බවා  අම්රිතා තේරුම් ගත්තාය  .

කලින්දා රාත්‍රියේ ගෙදර සිදු වූ කතා බහේදී ඔහු  කී  කතාවක්  අම්රිතා යලි ස්මරණය කළාය.

' දුව දන්නවනේ මම ඔය පරණ තාලෙට හිතන මිනිහෙක් නෙවෙයි කියල . තාත්තා නැති දරුවෙක් එක්ක ඔයා අපේ ගමේ සමාජේ ජීවත් වුනොත් ඔයාටවත් දරුවටවත් අනාගතයක් නෑ. ඔයා පිට රටක රස්සාව කරනවට මම කැමති ඒකයි.  අනික දරුවට හොඳට  උගන්න ගන්න  සල්ලි ටිකකුත් හොයා ගන්න එපැයි. හැබැයි ඔයා තාම තරුණයි.    ඔයා ට කැමැත්තෙන් ඉන්න යාළුවො දෙතුන් දෙනාගෙන් කවුරු හරි  තෝරා ගන්න . මට තේරිච්ච විදිහට අර මනොරන්ජන් ළමයා  වරදක් නෑ. එයාට මේ හැමදේම කියන්න පුළුවන්නේ. ඔයා කැමති නිදහස් සතුටුදායක  ජීවිතේම ගෙවන්න බැරි වුනත් ටික ටික ඔයත් මෝරන කොට එයාගේ  තැන්පත් ජීවිතේට පුරුදු වෙයි "

මේ කතා බහට එක්කාසු වූ අම්රිතාගේ මව පැවසුවේ  අර කපුවා හොයා දුන් ව්‍යාපාරිකයාට කැමති වන ලෙසය.
" ඔය කාවවත් හරි යන්නේ නෑ. තාත්ත තමයි උඹේ  ඔලුවට එක එක ඒවා දාලා තියෙන්නේ . ලෝකේ පුරා යන්න. ඉහලටම යන්න කියා කියා  . මෙහෙ වගේ හැදෙන්න එපා කියා කියා . පුතේ අපි මෙහෙ ඉපදිච්ච මිනිස්සු අපි ජීවත් වෙන්න ඕනි ගමේ රටේ විදිහට . මිනිහාට සලකාගෙන දරුවා හදා බලාගෙන ඉන්න  එක තමයි අපේ රාජකාරිය . අර කතා කරපු මනුස්සයා  ගෑනි මැරිච්ච මිනිහා උනාට හොඳ දේපලක් තියෙන ඒ හැටි අජූවක් නැති හාදයෙක් . ඔන්න බලපන් දුවේ මම ඉන්තේරුවෙන් කියන්නේ උඹට ඉස්තිරව හරි යන්නේ ඒ වගේ පිළිවෙලක් මිසක් ආගමක් ධර්මයක් නැති , ආතක් පාතක්  නැති පිට රට එකෙක් නම් නෙවෙයි. උන් උඹව ගනියි. තව ළමයෙක් බඩට ආවම උඹ ඒකත් උස්සාගෙන ගෙදර එයි. මනුස්සයා අතුරුදහන් වෙයි.  මතකනේ ගිය පාර වෙච්ච දේ "

කල්පනා ලෝකයේ ගිලී සිටින්නට වෙලාවක් නැත . ඔවුන් ගුවන් තොටුපල රිය ගාලට පැමිණ ඇත . දැරිය නින්දෙන් පිබිදී අම්රිතා වැරෙන් බදාගෙන සිටී ,  මෙවර සමු ගැනීම ඉතා අසීරු එකක් වුනේය. ටැක්සි රියදුරාගේ රැවුම් ගෙරවුම් නැත්නම් තාත්තා හා දියණිය සමග තව ටිකක්  ඉන්නට තිබ්බා නොවේදැයි අම්රිතා සිතුවාය

ගුවන් යානයේ තමා ළඟ වාඩි වී සිටින්නේ කවරෙක්දැයි  අම්රිතා හැරිලාවත් බැලුවේ නැත . ඇයට අන් කිසි දෙයක සිහියක් තිබුනේ නැත .  ඇය  දෑස් පියාගෙන මායා රූ මවා ගත්තාය . වරෙක ඇය සිය දියණිය මනෝරන්ජන්ගේ අතේ තබා බැලුවාය . දියණිය සිටියේ තරමක් බියපත් විලාශයකිනි . එහෙත් මනෝරන්ජන් ගේ මුහුණ ආදරණීය සිනාවකින් පිරී තිබුනේය . ඔහු දියණිය පරෙස්සමින් වඩාගෙන තිබුනේ වගකීම් සහගත විලාශයකිනි . ඊළඟට ඇය  නීෂා රිචර්ඩ්ගේ අතට දුන්නාය . දියණිය ප්‍රීතියෙන් පිනා ගොස් සිටියාය . එහෙත් ආචාරශීලී  මදහසකින් නුහුරට මෙන් දරුවා වඩාගෙන සිටි රිචර්ඩ් ඇයව ඉක්මනින් බිම තැබුවාය . ඊළඟට දිස්පුර් නගර සීමාවේ පැරණි පන්නයේ නිවෙසක මිදුලේ කොලු කුරුට්ටන් පස්සේ දුවන සිය දියණිය ගේ රුව ඇගේ නෙත  ගැටිණි.  ඉස්තෝප්පුවේ කෙළවරක ලී බංකුවක් මත වාඩි වී ගිණුම් පොතක් පිරික්සන උඩු කය නිරුවත්,  උදරය නෙරා ගිය මැදි වියේ මිනිසෙක් ඈ ඊළඟට සිහිනයෙන් දුටුවාය .

 එහෙත් ඈට වැඩි වෙලා සිහින දකින්නට බැරි වුනේ  ගුවන් යානය චෙන්නායි ගුවන් තොටුපලට පහත් වෙමින් තිබුන නිසාය .

****
මේ වෙලාවේ මනෝරන්ජන් නුවර සිට කොළඹ ඇදෙන අර්ධ සුඛෝපබෝගී බස් රියක වාඩ් වී ඉතා සැහැල්ලු මනසින් සිටියේය. ඔහුගේ මුවේ ප්‍රේමවන්ත මදහසක් තිබුනේය  . " දේවල් සිද්ද  වුනේම  මේක නොකෙරන පැත්තට . ඊයේ  නෙතදරාලා වත්තට ගිය වෙලාවේ ඇති වෙච්ච එපා වීම . උදේ දර්සන හම්බ වෙච්ච එක .ඒත් එක්ක දැනෙන්න පටන් ගත්ත මේ වැඩේ තියෙන බරපතල නොගැලපීම. මේ සේරම මැද්දේ දැන් මනෝරන්ජන් හා නෙතදරා පෙම්වතුන් වී තිබේ. සති අන්තයේම ඈ බලන්නට එන බව ඔහු කී විට ඇය රොබරෝසියා මලක් මෙන් විකසිත  වූවාය.  ඉතින් ආයේ එනකොට දර්ශනයාට  මුලිච්චි නොවී එන්නත් වෙනවා . අනික අම්රිතා නිවාඩු ගිහින් හිටි එක හොඳට ගියා . එයා හිටියනම් මොකක් හරි වෙලා මට  මේ ගමන එන්න  හිත හදා ගන්නත් බැරි වෙනවා "

එකෙනෙහිම ඔහුට යමක් සිහිපත් වී ඉහින් කනින් දහදිය දැම්මේය . ඔහු අත් ඔරලෝසුව දෙස බැලුවේය .



මීළඟ කොටස

Image Source:
kmberggren.com


Thursday, July 2, 2020

අට විසි මහල 19 - අම්රිතාගේ දියණිය




(මේ පළවන්නේ අටවිසි මහල නවකතාවේ දහ නව වැනි කොටසයි . මින් පෙර කොටස් මෙතැනින්)
සේලට  හා මනෝරන්ජන්ට  පසුදා අලුයම වනතුරු කතාබහ කරන්නට බොහෝ දේවල් තිබිණි. දෙදෙනාම ඇසින්  නුදුටු පසුගිය මාසයේ සයිට් එකේ විස්තර, ලබන මාසේ  තුන්වන තට්ටුව දමන අයුරු, ඉන්පසු යන්නට සිටින ට්‍රිප් එක  ආදියට අමතරව  ඉන්ටවිව් එක දවසේ අසේලගෙන් වමාරාගත් සමස්ත ජීවිත කතන්දරයේ  සමහර පරිච්චේද ඉතා සීරුවෙන් තව දුරටත්  දිගාරින්නට විය . මේ වෙලාවේවත් මනෝරන්ජන් ඔහුගේ පවුලේ කිසිවෙකු ගැනවත් , සරසවි ජීවිතය  හෝ දේශපාලනය ගැනවත්  වචනයකුදු  කතා නොකළ අතර අසේල ඒවා හාරා අවුස්සනට ගියේ නැති එක ඔහුට මහත් ඉස්පාසුවක් විය .

එහෙත් අසේල මහත් කුතුහලයෙන් අම්රිතා ගැන විමසිලිමත් වන බව මනෝරන්ජන්ට  තේරුම් ගියේය .

" මනෝ මහත්තයා මට තියෙන ලොකු ප්‍රශ්නයක් කියන්නද ? ඔයයි අම්රිතායි මාර විදිහට ගැලපෙන ජෝඩුවක්. යාලුකමකට එහා ගිය ලෙන්ගතුකමක් ඔය දෙන්න අතරේ තියෙනවා කියල මට තේරුනා. ඔය දෙන්න තරුණ වයසේදීම  දෙන්නගෙම් රටෙන් පිටදී තනියම හම්බ වෙලා, දුක සැප බෙදාගෙන ජීවත් වෙලා ආදරවන්තයෝ නොවුනේ කොහොමද කියල මට හිතා ගන්න බෑ. අනෙක් අතට ඔයා නෙතදරා ගැන උනන්දු වෙනකම් මම හිතාගෙන හිටියේ ඔයයි අම්රිතයි අතරේ මොනා හරි හුටපටයක් තියෙනවා කියල . ඇත්තම කියනවානම් ඊට පස්සේ මමත් අම්රිතා ගැන උනන්දු වුනා. මම මර කැමතියි ඒ වගේ කෙල්ලෙකුට. වෙලාවකට අම්මා කෙනෙක් වගේ. වෙලාවකට සෙල්ලම් ඉස්කෝලේ චරිතයක් වගේ. මිනිස්සු එක්ක බැලන්ස් කරගෙන ජීවත් වෙන විදිහ . උනන්දුව , ඇහුම් කන් දෙන එක . පැහිච්ච කම .විනෝදෙන් ඉන්න එක ,  මේ ඔක්කොටම වඩා ලස්සන . '

දිග සුසුමක් හෙලූ  මනෝරන්ජන් මෙසේ කීවේය .

" අම්රිතා  ආදරේ හිතෙන  යාලුවෙක් තමයි අසේල . අපි දෙන්නා අතරේ ආදර සම්බන්ධයක් තිබුනා නෑ වගේ . ඒ කතාව පුදුමාකාරයි. මට ජීවිතේට අම්රිතා අමතක කරන්න බෑ. අම්රිතාටත් එහෙම වෙයි. මම කාලයක්  පණටත් වඩා අම්රිතාට ආදරේ කළා. අම්රිතාගේ ආදරේ ඉල්ලලා බැගෑපත් වුනා . ඒත් ඒ කතාව දිගයි . අසේල අම්රිතා ගැන ඕනිවට වඩා  හිතන්න එපා . ඒ කතාව ඒ තරම් සංකීර්ණයි."

මනෝගේ කතාව නතර වූ හැටියේම අසේල මෙසේ කීවේය .

"හොඳයි අදට අපි කතාව නවත්වමු. අම්රිතා ගැන වගේම එයාගේ දුව ගැනත්  මට තියෙන්නේ ලොකු ප්‍රශ්නයයක්?

" වහා නැගිට ඇඳ මත වාඩි වූ මනෝරන්ජන් පුදුමයෙන් මෙන් මෙසේ ඇසුවේය .

" එතකොට අම්රිතා ඔයාට සේරම කතාව කිව්වද ?"
" නෑ මම එයා ට දුවෙක් ඉන්නවා  කියල අනුමාන කරා . මම ඒ දෙන්න ඉන්න ෆොටෝ එකක් අහම්බෙන් දැක්කා  . ඒ ගැන අපි තව දුරටත් වාද කර ගන්න ඕනි නෑ. අපි වෙන දෙයක් ගැන කතා කරමු'

විනාඩි කීපයක් නිහඬව සිටි මනෝරන්ජන් මෙසේ කීවේය.

" අපි දැන් අටවිසි මහලේ ඉස්සරහ වැඩ ටික හොඳට කරන්න ඕනි . ඔලුව සැහැල්ලුවෙන් තියාගෙන. අසේල දඹුල්ලේ  වැඩ ටික ඉක්මනින් ඉවර  කරලා කොළඹ එන්න ඕනි "

" එතකොට සිල්වා ?" අසේල සෙමින් මිමිණුවේය.
මනෝරන්ජන් කිසිත් නොදොඩා නින්ද ගියාක් මෙන් සිටියේය .

පසුදා මද්දහන පමණ වන විට  මනෝරන්ජන් හා අසේල ගලහ පාර දිගේ පේරාදෙණිය සරසවි භුමිය වෙත ඇවිද යමින් සිටියෝය.
' අපිට කෙල්ලට මුකුත් ගන්නත් බැරි වුනා " අසේල කියද්දී මනෝරන්ජන් කිව්වේ
" ඔව් අපට කිරි හට්ටි හත අටකුයි කුරුම්බා වල්ලකුයි ගන්න තිබ්බා " කියලාය.
දෙදෙනාම  කොක් හඬ ලා සිනා සුනෝය.

ඉන්පසු අසේල බැරෑරුම් ලෙස මෙසේ කිව්වේය.

" අපි මේකේ ඇතුලේ කිසි කෙනෙක් අඳුනන්නේ නෑ. මම  කාලෙකට කලින් එක පාරක් ඇවිත් තිබ්බට අගක් මුලක් දන්නේ නෑ. නෙතදරා ඉගෙන  ගන්න තැන තියෙන්නේ , නැවතිලා ඉන්න හොස්ටල් එක තියෙන්නේ, මේ පාරේ කියල විතරයි දන්නේ. එත් කාගෙන්වත් අහන්න බෑ. මම වාසගමක්වත් දන්නේ නෑ. ඒ උනාට ඒ වගක් කාටවත් පෙන්වන්නේ නැතිව  අපි දන්නවා  වගේ යන්න ඕනි . හරිද ?

එවිටම වාගේ  පිටුපසින් පැමිණි අලුත්ම  ලාන්සර් රථයක් ඔවුන් පසුකර පාරේ අයිනට වෙන්නට නතර කළේය.
රියෙන් බැසගත් රියදුරා දෑත විහිදුවාගෙන දුව ආවේය.

" අඩෝ මචං මනෝ උඹ කොහෙද මේ? . මාර කාලෙකින් දැක්කේ බං. උඹනම් පොඩ්ඩක්වත් වෙනස්වෙලා නැ. මම  උඹල පස්සෙන් හෙමීට හෙමීට සෑහෙන දුරක් ආවා මේ උඹමද කියල සැකේ නැති කර ගන්න . පස්සේ උඹේ අර පාරේ  ගල්වලට පයින් ගහන පුරුද්ද නිසා  තමයි සහසුද්දෙන් මේ උඹමයි කියලා හිතා ගත්තේ ."

අමුත්තා තොර තෝංචියක් නැතිව දොඩද්දී මනෝ හා අසේල තුෂ්නිම්භීත බලා සිටි  අතර සැනෙකින් සිය පළමු වසර සගයා දර්සනයා අඳුරා ගන්නට මනෝරන්ජන්ට  හැකි විය . අසු හයේ අවුරුද්දේ මොරටු සරසවියේ පළමු වසරට ඇතුල් වූ දර්සන වැහි වැහී ඇරෙන සරසවිය  අතහැර ජපානයට ගියේ පවුලේ කවුරුන් හෝ එහෙ සිටි නිසාය. ඔහු නිසා අද ගමනේ අරමුණු සුනු විසුනු වී යනු ඇතැයි මනෝරන්ජන් මදක් සැලුනේය . එහෙත් ඔහු සියල්ල අමතක කර සිය පැරණි මිතුරා  සමග ලෙන්ගතු කමෙන් කතා කළේය.

" මචං මාර සන්තෝෂයි . උඹට අවුරුදු අටකට පස්සෙත් අපි මේ තරම් හොඳට මතක තිබ්බ එක කොච්චර දෙයක්ද ? "

"උඹලා මේ කොහෙද යන්නේ ? උඹ මොකද දැන් කරන්නේ ? " දර්සන අසද්දී කට උත්තර නැතිව හිටි මනෝරන්ජන් යන්තමට උත්තරයක් ගැට ගසා  ගත්තේය .

"අපි මචං බිල්ඩින් ප්‍රොජෙක්ට් එකක වැඩ කරන්නේ. අද නිවාඩු දවසක්. ඊයේ දඹුල්ලේ ගියා . අද ආපහු කොළඹ යන ගමන් නිකමට පේරාදෙණිය බලල ඇවිදලා  යන්න ආවා . ඉතින් කියපන්කො උඹ මොකද මෙහෙ කරන්නේ කියල "

" නියමයි මමත් සෙට් වෙන්නම්. මම බං මෙහෙ ඉනින්ජිනියරින් ස්ටාෆ් එකට ජොයින් උනා . තාම අවුරුද්දක් වත් නෑ.  අනික අද හවස් වරුව ෆ්‍රී . කෝ උඹලගේ වාහනේ ?"

"ඒක  මම ඩ්‍රයිවත්  එක්ක ඇරිය පිලිමතලාවට . නිකං ඉනන එකේ මිනිස්සු ටිකක් පටවාගෙන ඇවිත් කීයක් හරි හොයා ගන්න කියල "

තරමක් පුදුමයෙන් බලා සිටි දර්සන ඉන්පසුව මනෝරන්ජන්ගේ  පිට හරහා පාරක් ගැසුවේය. ඉන් පසු අසේල දෙස බලා  "මල්ලි මේවට තමයි ඉස්සර අපි මනෝ ජෝක් කිව්වේ. මූ බස් එකේ ආවා කියන එක කියපු  විදිහ තමයි ඔය. හා හා නැගපල්ලා නැගපල්ලා. අපි කැම්පස් එකේ වටයක් ගහල  ක්ලබ් එකට ගිහින්  බීලා කාලා කතා කරමු" .

තවදුරටත් දර්සනයාගෙන් ගැළවීමක් නැතියෙන්  මනෝරන්ජන් හා අසේල  ඔහුගේ ලාන්සර් රථයට ගොඩ වුනෝය.  ඉන්පසු  රථය මනස්කාන්ත සරසවි බිම සිසාරා හෙමින් හෙමින් පාවී ගියේ දර්ශනගේ මුවින් තොරණේ කතාව  මෙන් ඉදිරිපත්වන සරසවි බිමේ විස්තර කථනයත් සමගය . ඔය තියෙන්නේ මෙඩිකල් ෆැකල්යටිය  , මේ පාලමෙන් යට කෝච්චි පාර . අන්න බලන්න දකුණු පැත්තේ සරසවි උයන ස්ටේෂම , ලංකාවටම කැම්පස් එකක් ඇතුලේ ස්ටේෂමක් තියෙන්නේ  ඔතන විතරයි  , ඔය තියෙන හෝල් එක ගෑනු ළමයින්ගේ හොස්ටල් එකක්  විජේවර්ධනේ ඉස්සර ඕකේ කොල්ලෝ ඉඳල තියෙන්නේ උන් කොච්චි යන වෙලාවට ජනෙල් උඩ නැගලා විකාර  කරනවා කියල තමයි උන් වෙන අහකට දාල කෙල්ලන්ට මේක දීල තියෙන්නේ . ඔය තියෙන්නේ අරුනාචලම්, ඔය තියෙන්නේ ජයතිලක හෝල් එක , මේ දකුණු පැත්තේ පිට්ටනි ටික .එහා පැත්තේ තියෙනවා ග්‍රවුන්ඩ් එකක් ඒකෙ රනින් ට්‍රැක් එක ගල් අඟුරු දාලා  හදල තියෙන්නේ . එහෙම ඒවත් ලංකාවට එකයි තියෙන්නේ මයේ හිතේ . මේ අල්විස් පොන්ඩ් එක. භීෂණ කාලේ මේක  වටේ  කොල්ලෝ මරල දාල තිබ්බලු "

සුන්දරත්වය වසාගත් වේදනාවක සිරියක් ඒ අවට තිබෙනවාක් මෙන් මනෝරන්ජන්ට දැනිණි . අසේල තමා කිසිදා නුදුටු මනෝරම්‍ය භූමියක රස විඳිමින් සිටියේය. ඉඳ හිට හමුවන පෙම්වතුන් , කල්ලි ගැසී යන කොල්ලන් හා කෙල්ලන් මෙන්ම තණකොළ කපන සේවකයන්ද ඔහුගේ නෙතට අපූරු දසුන් වුනේය .

මීට මාස කීපයකට ඉස්සර පේරාදෙණියට ආ දර්සන මේ තරම් රසවත්ව කියන්නට මේක ඇතුලේ හැම විස්තරයක්ම දන්නේ කොහොමද කියා මනෝරන්ජන් කල්පනා කළේය . ඔහු කළමනාකරණ පීඨය හා සංඝමිත්තා ශාලාවේ ස්ථානීය පිහිටීම හා දර්සන කී පසුබිම් වාර්තා හොඳින්, ඉතාම වුවමනාවෙන් හිතේ  රඳවා ගත්තේය .

අවසානයේ දර්ශන සමග සරසවි ස්ටාෆ් ක්ලබ් එකෙන් බීර වීදුරුවක් බී දහවල් අහර ගත් ඔවුහු  දර්සනගේ  රථයෙන්නුම නුවර බස්පලට ගියෝය. මුලින්ම අසේල දඹුල්ල බස් එකකට නංවා  ඉන්පසු ගුඩ් ෂෙඩ් එක ළඟ නවතා තිබු කොළඹ  ඉන්ටසිටියට මනෝරන්ජන් ගොඩවන තුරුත් දර්සන කතා කියමින්ම සිටියේය .
" ඊළඟ පාර මෙහෙ ආවම දවසක් ඉඳල යන්න වරෙල්ල හොඳද . අපිට බලන්න ඇවිදින්න තැන් තව ඕනි තරම් තියෙනවා  " දර්සන කීප වතාවක්ම කිව්වේය .

දඹුලු බස්රියේ හරි බරි ගැසී වාඩි වූ අසේල අද දවසේ සිද්ද වෙච්ච සියලු දේ ගැන තෘප්තිමත්ව සිටියේය .
" මනෝ මහත්තයා ආයෙමත් වයස විසි දෙකේ තුනේ එකෙක්ගේ ගානට වැටෙන්න ගියාට එයාගේ යාළුවො පිට රට ගිහින් ලොකු ලොකු  උපාධි කරලා කැම්පස් වල උගන්වනවා . මෙයාටත් තියෙන්නේ ආපහු රට ගිහින් හොඳට ජීවත් වෙන්න "

සිය සරසවි සගයා කලකට පසු හමු වීම සතුටක් වුනාට මනෝරන්ජන් බස්රියට වී ජනේලයෙන් ඉවත බලාගෙන සිටියේ තෝන්තුවාවෙන් මෙනි. බස්රිය යලිත් පේරාදෙණිය පාලම මතින් යද්දී ඔහු මහවැලි ගඟ   දෙසත් ඈතින් පෙනෙන සරසවි  මන්දිර  දෙසත් යලි බලා සිටියේය. එක්වනම අසුනින් නැගී සිටි ඔහු "ඉස්සරහ මාව බස්සලා  යන්න" කියා කෑ ගැසුවේය . කොළඹට ටිකට් ගත් මේ හාදයා ආපසු බහින්න හදදදී කොන්දොස්තර කොලුවා සිය මුදල් පසුම්බිය තදින් අල්ලා ගත්තේ සල්ලිනම් ආපහු දෙන්නේ නෑ කියා සිතමිනි .

පේරාදෙණිය ගන්නොරුව හන්දියේදී  බසයේ වේගය අඩු වූ විගස ඉන් බැසගත් මනෝරන්ජන් කන්ද පැත්තට වෙන්න  රිය ගාලේ නතර කර තිබු ත්‍රී වීලරයකට ගොඩ වුනේය .
"ගලහ පාරේ  යමු " ඔහු කීවේය

***
මේ වෙලාවේ අම්ර්තා දිස්පූර් නගරයට ආසන්න ගුවාහටි ජාත්‍යන්තර ගුවන් තොටුපලට ඇදෙන රියක පසුපස අසුනේ වාඩි වී කල්පනා කරමින් සිටියේ දැන්  මනෝරන්ජන් මොනවා කරනවා ඇත්දැයි කියලාය . ඇය ඊළඟට පහත්වී සිය උකුලේ හිස තබාගෙන නිදන දැරියගේ සියුමැලි කම්මුල ඉම්බාය.

-මීළඟ කොටස  -

Photo Source : Divaina