Sunday, July 12, 2020

අටවිසි මහල විසිවන කොටස - අම්රිතාට විවාහා යෝජනාවක්


(මේ පළවන්නේ අටවිසි මහල නවකතාවේ විසි වන කොටසයි . මින්  පෙර කොටස් මෙතැනින්)

න්ජිබ් ටැක්සි රියදුරාට කීවේ වැඩිපුර ගස්සන්නේ නැතිව පරෙස්සමට රිය පදවන ලෙසයි. වෙලා ගත්තට කමක් නැත . සැහෙන කල්වේලා ඇතිව ඔවුන් ගෙදරින් පිටත් වී තිබිණි . ඔහු එසේ කීවේ  හේතු කාරනා කීපයක් නිසාය . සිය දියනියගේ උකුලේ  නිදන දැරියගේ නින්දට භාධා නොකිරීම . ඔවුන් දෙදෙනා  එකිනෙකාගෙන්ව වෙන්වීම පුළුවන් තරම්  ප්‍රමාද  කිරීම මෙන්ම   සිය එකම දියණිය  පුළුවන් තරම් වෙලාවක් ලඟින් සිටිනවා දකින්නට ඇති  කැමැත්තය .

මේ මොනවා කලත් තවත් පැය දෙකකින්  කුඩා ගුවන් තොටුපළෙන් අහසට නගින  යානයක්  සන්ජිබ් ගේ  ප්‍රාණසම දියණිය  මෙන්ම නීශා දැරියගේ මවද වන අම්රිතා  රැගෙන  ඈතකට ඉගිල්ලෙනු  ඇත . අද රාත්‍රිය ඇ නිදන්නේ සිය දියණිය තුරුළු කරගෙන නොවේ. පවුලේ කිසිවෙකුගේ  ඇස් මානයේ ඇති තැනකත් නොවේ . ඈ කොහේ සිටියත් සතුටින් සිටිය යුතු බව සන්ජිබ් සිතුවේය . තමා සාම්ප්‍රදායක පියෙකු වුවේනම් අම්රිතා දැන් ගුරුවරියක හෝ සාත්තු සේවිකාවක් ලෙස තම ගම්මානයට වී සිටිනවා ඇත . එසේ වූවානම් මේ වන විටත්  ඇය දරුවන් කිහිප දෙනෙකුගේ මවක්  වන්නට තිබ්බාය..සමහර විට සිවිල් සේවකයෙකුට හෝ ධනවත් ව්‍යාපාරිකයෙකුට ඈ බන්දලා දෙන්නට තමන්ට පුළුවන් වනු ඇත .එවන් විටෙක  ඇගේ ජීවිතය කෙබඳු එකක් වන්නට ඉඩ තිබිණිද ? සන්ජිබ් තමන් දන්නා හඳුනන අම්රිතාගේ වයසේ තරුණියන් කිහිප දෙනෙක් ගැනම කල්පනා කළේය. අම්රිතා  ඔවුන් අතරින්   එකෙකු වගේවත් වනවාට සන්ජිබ් සතුටු උනේ නැත . " ඔය ඉන්න විදිහ හොඳයි" ඔහු අන්තිමේදී සිතුවේය.

අවුරුදු විසි ගණනකට පෙර  ඈත දිනකට  ඔහුගේ මතකය දිව ගියේය .  ඔහු   ඉදිකිරීම් සමාගමක සුපර්වය්සර් වරයෙක් වී  දුර බැහැර  නගරයක ගොඩනැගිල්ලක්  හදමින් සිටි කාලයයි.  ඔහු වැඩබිම අද්දර පාරේ බසයක් එනතුරු බලා සිටින ජනී ජනයා, සාරි ඇඳගත් කාන්තාවන් හා  ගැමි පිරිමින් අතර දිග කලිසම් හා තඩි බෑග් දෙක බැගින් අතින් ගත්  සුදු තරුණියන් දෙදෙනක් සිටිනු දුටුවේය . ඔවුන් වරින් වර එතැන සිටි මගීන්ගෙන් මොනවදෝ ඇසුවත් කිසිවෙක් උත්තර දෙන පාටක්ද නැත . එහි  සිටි කිසිවෙකුට සුදු තරුණියන්ගේ භාෂාව නොතේරෙන බවකි පෙනුණේ . හෙමි හෙමින් සිය ආරක්ෂක කබාය හා  සුදු ප්ලාස්ටික්  තොප්පිය ගලවා ගේට්ටුවට බාර දුන් සන්ජිබ් බස්පල පැත්තට ඇවිද ගියේය .

" ඔයාලට  මගෙන් උදව්වක් වුවමනාද ?" ඔහු සුදු තරුණියන්ගෙන් ඇසුවේය . සතුටින් පිනා ගිය තරුණියෝ ඔහු දෙසට හැරුනේ ඔහුට ඉංග්‍රීසි බස  හොඳින් හැසිරවිය හැකි බව තේරුම් ගත් නිසාය.

අපිට  ගුවාහටි  එයාර්පොර්ට්  එකට යන්න ඕනි මෙතනින් බස් යනවද කියල දැනගන්න පුලුවන්ද ?'

"අපෝ පුළුවන් . දැන් පොඩ්ඩකට කලින් ගිය බස් එකෙත්  යන්න තිබ්බනේ.  පැය බාගෙකින් විතර තව එකක් එන්න ඕනි " සන්ජිබ් කිව්වේ ඔහුගේ අත් ඔරලෝසුව දෙස බලමිනි .

ඉන්පසු ඔවුහු   මිතුරු කතා  බහකට   වැටුනෝය. මේ තරුණියන් දෙදෙනා ඉන්දියාව පුරා තනි තනිව සංචාරය කර කලින් කතිකා කර ගත් පරිදි හමු වී ඇත්තේ මේ නගරයේදීය. අවුරුදු විස්සක් වත් නැති මේ කෙල්ලන් දෙන්නා තනිවම සංචාරය කිරීමේ අවසරය , ඔවුන්ගේ නිදහස් ඇඳුම් පැළඳුම් හා සජීවී  ප්‍රීතිමත්  මුහුණු මේ ගම්පලාතේ කෙල්ලකට නම් කවරදාවත්  නොලැබෙන දේ  බව සන්ජිබ් සිතුවේය.
බස්රිය ආ විට එහි  අතුරු සිදුරු නැතිව සෙනග පිරී සිටියේය . කෙල්ලන් දෙදෙනාට යන්තමින් නගින්නට ඉඩ තිබුනත් ඒ දැවැන්ත ගමන් මලු හතර දමන්නට එහි ඉඩක් නොවීය .

බසයේ පිටුපසින් තිබු ඉනිමග දිගේ ගිය ගැමියෙක්  වහලය මත වූ රාක්කයෙන් එළවලු මිටියක්   බිමට  බාගන්නා  අයුරු බලා සිටි එක් තරුණියක් වහා ක්‍රියාත්මක වී දනී පනී ගා  ඉනිමග දිගේ වහලයට   නැග ගත්තාය . බිම සිටි තරුණිය බෑග් ඉහළට ඔසවා මුල් තරුණිය වෙත පෑවාය . බෑග් හතරම රාක්කයේ සිර කර  ඒවයේම තිබු පටිවලින් බැඳ දැමු සුදු කෙල්ල ඉනිමග දිගේ හනික බැසවිත් සිය මිතුරිය සමග ජයග්‍රාහී ලෙස බසයට ගොඩ වුනාය . මේ සිද්දිය දෙස සන්ජිබ් සෙනෙහෙබර සිනහවකින් බලා සිටියද අන් සුයලු දෙනාට එය පුදුමාකාර නොහොබිනා සිද්දියක්ම විය . සාරි  හා දිග ගවුම් ඇඳ ගත් පිටිසර ඉන්දියානු  කෙල්ලකට මේ වගේ දෙයක් ගැන හිතන්නවත් පුලුවන්ද ?

" මගේ දුවටත් මේ වගේ නිදහස් අනාගතයක් තියෙන්න ඕනි ' සන්ජිබ් සිතුවේය .
ඔහු එදා ගෙදර ගොස් සිය දියණිය තුරුළු කරගෙන ඈට මේ කතාන්දරය කීවාය. එවිට අගේ පෙනුම  දැන් පිටුපස අසුනේ නිදන අම්රිතාගේ දියණියගේම පෙනුමය. වයසත් එච්චර විතරමය .

ඔහු පරෙස්සමට හිස ඔසවා පිටුපස අසුනේ නිදන සිය මිනිපිරිය දෙස බැලුවේය.  පටුසුපසට හැරෙද්දී ඔහුගේ ගෙල පෙදෙසින්  මහත් වේදනාවක් මතු  වුනේය . ඔහු නැවත ඉදිරියට හැරී සිය බොරු කකුල පිරි මැද්දේය .

"දුව . එහෙ ආරක්ෂාව  ඇත්තටම හොඳයි නේද ? හැම දෙයක් ගැනම පරිස්සම් වෙන්න. එච්චර මහන්සි වෙලා වැඩ කරන්න එපා . කෑම බීම ගැන සලකිලිමත් වෙන්න . ඔයා එනකම් අපි නීශා  ගැන බලා ගන්නම්.  මෙහෙ කිසි දෙයක් ගැන කරදර වෙන්න එපා . නීශාට  ඉගෙන  ගන්න සල්ලි ටිකක් හොයා ගත්තම දරුවා ලඟට එන්න .'

 ශෝකය සඟවාගෙන සතුටු මුහුණක් මවාගෙන  සිය පියා කරන්නේ රඟ පෑමක් බවා  අම්රිතා තේරුම් ගත්තාය  .

කලින්දා රාත්‍රියේ ගෙදර සිදු වූ කතා බහේදී ඔහු  කී  කතාවක්  අම්රිතා යලි ස්මරණය කළාය.

' දුව දන්නවනේ මම ඔය පරණ තාලෙට හිතන මිනිහෙක් නෙවෙයි කියල . තාත්තා නැති දරුවෙක් එක්ක ඔයා අපේ ගමේ සමාජේ ජීවත් වුනොත් ඔයාටවත් දරුවටවත් අනාගතයක් නෑ. ඔයා පිට රටක රස්සාව කරනවට මම කැමති ඒකයි.  අනික දරුවට හොඳට  උගන්න ගන්න  සල්ලි ටිකකුත් හොයා ගන්න එපැයි. හැබැයි ඔයා තාම තරුණයි.    ඔයා ට කැමැත්තෙන් ඉන්න යාළුවො දෙතුන් දෙනාගෙන් කවුරු හරි  තෝරා ගන්න . මට තේරිච්ච විදිහට අර මනොරන්ජන් ළමයා  වරදක් නෑ. එයාට මේ හැමදේම කියන්න පුළුවන්නේ. ඔයා කැමති නිදහස් සතුටුදායක  ජීවිතේම ගෙවන්න බැරි වුනත් ටික ටික ඔයත් මෝරන කොට එයාගේ  තැන්පත් ජීවිතේට පුරුදු වෙයි "

මේ කතා බහට එක්කාසු වූ අම්රිතාගේ මව පැවසුවේ  අර කපුවා හොයා දුන් ව්‍යාපාරිකයාට කැමති වන ලෙසය.
" ඔය කාවවත් හරි යන්නේ නෑ. තාත්ත තමයි උඹේ  ඔලුවට එක එක ඒවා දාලා තියෙන්නේ . ලෝකේ පුරා යන්න. ඉහලටම යන්න කියා කියා  . මෙහෙ වගේ හැදෙන්න එපා කියා කියා . පුතේ අපි මෙහෙ ඉපදිච්ච මිනිස්සු අපි ජීවත් වෙන්න ඕනි ගමේ රටේ විදිහට . මිනිහාට සලකාගෙන දරුවා හදා බලාගෙන ඉන්න  එක තමයි අපේ රාජකාරිය . අර කතා කරපු මනුස්සයා  ගෑනි මැරිච්ච මිනිහා උනාට හොඳ දේපලක් තියෙන ඒ හැටි අජූවක් නැති හාදයෙක් . ඔන්න බලපන් දුවේ මම ඉන්තේරුවෙන් කියන්නේ උඹට ඉස්තිරව හරි යන්නේ ඒ වගේ පිළිවෙලක් මිසක් ආගමක් ධර්මයක් නැති , ආතක් පාතක්  නැති පිට රට එකෙක් නම් නෙවෙයි. උන් උඹව ගනියි. තව ළමයෙක් බඩට ආවම උඹ ඒකත් උස්සාගෙන ගෙදර එයි. මනුස්සයා අතුරුදහන් වෙයි.  මතකනේ ගිය පාර වෙච්ච දේ "

කල්පනා ලෝකයේ ගිලී සිටින්නට වෙලාවක් නැත . ඔවුන් ගුවන් තොටුපල රිය ගාලට පැමිණ ඇත . දැරිය නින්දෙන් පිබිදී අම්රිතා වැරෙන් බදාගෙන සිටී ,  මෙවර සමු ගැනීම ඉතා අසීරු එකක් වුනේය. ටැක්සි රියදුරාගේ රැවුම් ගෙරවුම් නැත්නම් තාත්තා හා දියණිය සමග තව ටිකක්  ඉන්නට තිබ්බා නොවේදැයි අම්රිතා සිතුවාය

ගුවන් යානයේ තමා ළඟ වාඩි වී සිටින්නේ කවරෙක්දැයි  අම්රිතා හැරිලාවත් බැලුවේ නැත . ඇයට අන් කිසි දෙයක සිහියක් තිබුනේ නැත .  ඇය  දෑස් පියාගෙන මායා රූ මවා ගත්තාය . වරෙක ඇය සිය දියණිය මනෝරන්ජන්ගේ අතේ තබා බැලුවාය . දියණිය සිටියේ තරමක් බියපත් විලාශයකිනි . එහෙත් මනෝරන්ජන් ගේ මුහුණ ආදරණීය සිනාවකින් පිරී තිබුනේය . ඔහු දියණිය පරෙස්සමින් වඩාගෙන තිබුනේ වගකීම් සහගත විලාශයකිනි . ඊළඟට ඇය  නීෂා රිචර්ඩ්ගේ අතට දුන්නාය . දියණිය ප්‍රීතියෙන් පිනා ගොස් සිටියාය . එහෙත් ආචාරශීලී  මදහසකින් නුහුරට මෙන් දරුවා වඩාගෙන සිටි රිචර්ඩ් ඇයව ඉක්මනින් බිම තැබුවාය . ඊළඟට දිස්පුර් නගර සීමාවේ පැරණි පන්නයේ නිවෙසක මිදුලේ කොලු කුරුට්ටන් පස්සේ දුවන සිය දියණිය ගේ රුව ඇගේ නෙත  ගැටිණි.  ඉස්තෝප්පුවේ කෙළවරක ලී බංකුවක් මත වාඩි වී ගිණුම් පොතක් පිරික්සන උඩු කය නිරුවත්,  උදරය නෙරා ගිය මැදි වියේ මිනිසෙක් ඈ ඊළඟට සිහිනයෙන් දුටුවාය .

 එහෙත් ඈට වැඩි වෙලා සිහින දකින්නට බැරි වුනේ  ගුවන් යානය චෙන්නායි ගුවන් තොටුපලට පහත් වෙමින් තිබුන නිසාය .

****
මේ වෙලාවේ මනෝරන්ජන් නුවර සිට කොළඹ ඇදෙන අර්ධ සුඛෝපබෝගී බස් රියක වාඩ් වී ඉතා සැහැල්ලු මනසින් සිටියේය. ඔහුගේ මුවේ ප්‍රේමවන්ත මදහසක් තිබුනේය  . " දේවල් සිද්ද  වුනේම  මේක නොකෙරන පැත්තට . ඊයේ  නෙතදරාලා වත්තට ගිය වෙලාවේ ඇති වෙච්ච එපා වීම . උදේ දර්සන හම්බ වෙච්ච එක .ඒත් එක්ක දැනෙන්න පටන් ගත්ත මේ වැඩේ තියෙන බරපතල නොගැලපීම. මේ සේරම මැද්දේ දැන් මනෝරන්ජන් හා නෙතදරා පෙම්වතුන් වී තිබේ. සති අන්තයේම ඈ බලන්නට එන බව ඔහු කී විට ඇය රොබරෝසියා මලක් මෙන් විකසිත  වූවාය.  ඉතින් ආයේ එනකොට දර්ශනයාට  මුලිච්චි නොවී එන්නත් වෙනවා . අනික අම්රිතා නිවාඩු ගිහින් හිටි එක හොඳට ගියා . එයා හිටියනම් මොකක් හරි වෙලා මට  මේ ගමන එන්න  හිත හදා ගන්නත් බැරි වෙනවා "

එකෙනෙහිම ඔහුට යමක් සිහිපත් වී ඉහින් කනින් දහදිය දැම්මේය . ඔහු අත් ඔරලෝසුව දෙස බැලුවේය .



මීළඟ කොටස

Image Source:
kmberggren.com


6 comments:

  1. ඒ කලබල අස්සේ දැන් පෙම්වතුන් වෙලා..

    ReplyDelete
    Replies
    1. කලින්ම එහෙම වෙලා තිබ්බේ . කියා ගත්තේ නැතුවට . ඒ සීන් එක පසුවට

      Delete
  2. ගිය සතියේ කොටස පල නොකිරීම ගැන අපේ විරෝධය. මීට පස්සේ සදුදට දැම්මෙ නැතිනම් බලන එක නවත්තනවා.

    ReplyDelete
    Replies
    1. එහෙම කරන්න එපා. සඳුදට ලියනවාමයි . කියවන්නන් අතර ප්‍රතිචාර දක්වන්නන් මට සුවිශේෂයි

      Delete
  3. අනේ මන්දා අපිව කොහේ ගෙනිනවද කියලා.. අද ඒ පාර ඕං ඇම්රිතයි රිචඩුයි ඈදලා... කුතුහලය පුරවලා.
    මතක ඇතිව සඳුදාට දාන්න...බලා ඉන්න බෑඈඈ...

    ReplyDelete
  4. කතාව වැටහෙන්න ගන්නවා දැන්

    ReplyDelete