ඈ සොයා ගියෙමි

දිග නිවාඩුවක් ඉවර වෙන්න තියෙන්නේ හෙටයි කියල මාසයක් තිස්සේ හිතේ පැසවූ ඇය දැකීමේ ආසාව ඉවුරු තලා ගියේය. අදත් බැරි වුනොත් ආයේ මාස ගානකට ඇයව මුණ ගැසෙන්නට ඉඩක් නොලැබෙන හින්දාම අපේ පුංචි කාරය  නුවර පාරේ ටිකක් දුර ගොස් අතුරු පාරකට හැරවුණේ හැන්දෑ අඳුර පාත් වෙද්දීමය.  

ශාකා ප්‍රශාකා විහිදී ගිය පටු මාවත මදින් මද වැහැරීගොස් මනස්කාන්ත වෙල් යායකට මතුවෙන්නට ඉඩ දුන්නේය.  ඒ අද්දර ගුරු පාර අසලට වී ඈ අප එන තුරු මග බලා සිටියාය . ජීවිතේ පළමුවරට හමු වන බලාපොරොත්තු පිරුණු මුහුණක් . මගේ හිතත් ගැහෙනවා. ඇගේ හිතත් ගැහෙනවා ඇති.

ඒ සුමිහිරි හමුවෙන් මදකට පසුව පිහිඹියා ගහමුල ලී බකුවට වී මම මහත්වූ සොම්නස්  සිතුවිල්ලෙන් වෙල් යාය දෙස බලා හිඳිමි. බිරින්දෑ  හා දරුවන් අලුත් අම්මා සමග ගෙතුළ බර කතාවකි.

මේ මා පොතක් ලියා නෙලා ගත් දයාබර සම්පතකි. මේ කියන්නේ මගේ පොතට අමිල සම්මානයක් තිලිණ කළ අලුත් අම්මා බලන්නට ගිය කතාවය. ඇය අප රටේ සිටි දක්ෂ ලේඛකයෙකු වූ  නැසී ගිය ලැන්ටිස් කරුණාතිලකයන්ගේ දයාබර බිරිඳයි. අප කාගේත් සුමිතුරෙකුවන ප්‍රවීණ කාටුන් හා ග්‍රැෆික් නිර්මාණශිල්පී දර්ශණ කරුණාතිලකගේ මවයි. සිය සැමියාගෙන් කවි ලියන්නට ඉගෙන ගත්  ඇය මීට ටික කලකට පෙර ලස්සන හුරු බුහුටි කවි පොතක් ලියා ඇත.

ඇය කියන අන්දමට සිය පුතු දර්ශන ඇයට 'තිලකසිත' පොතක් ගෙන දුන් දවසේ පොතේ මුල සිට එක දිගට කියවා අග පිටුවෙන් අවසන් නොකර නැවතත් දෙවනවර මුල සිට කියෙව්වාය , ඉන්පසු හිතට ආ දැනීම  මේ ලෙස කවි පෙළකින් ලිව්වාය .

මා වෙත ලැබුණු පොත කියවුවන්ගේ ප්‍රතිචාර අතර සිත්ගන්නාසුලුම නිර්මාණය එව්වේ ඇයයි . මගේ පොත නොසලකා හැර ඇයගේ කවි හැකියාව අගයන්නැයි  ඔබට ඇරයුම් කරමි. මේ සුන්දර ගැමි කිවිඳියක වූ ඛේමා කරුණාතිලක මාතාවගේ වචනය. මා ලද අමිල සම්මානය කිව්වේ මේ වචන ටිකටය.

නොබෝදා දොරට වැඩමවූ 'තිලකසිත'

කතා අහුර හෙළි කළ කතු තුමා       වෙත

ගෙතූ අපුරුව පසසන සිතැඟි                මත 

සුබාසිරි පතමි පළමුව සිතින්                ඉත

ලිපිනය නොමැතිකම පාඨක හිතට දුකක්
සිත තුළ පොරපිටියෙ නළියයි නිසැක යමක්

'දර්ශන' මගේ පුතු එතැනත් වෙයි           පිහිටක්

තිලක සිතට යොමුවිය විමසුම් දෑසක්

අටෙත් පහෙත් බාගයෙ ගනකමත් යෙදු

කවරෙත්  පියමනාපයි පිටු සමග   සුදු

'රිදී පහන් වැට' වෙත දෝතින්ම   පිදු

'තිලකයක්' තමයි පාඨකයනට     හුදු

පොත මම කියෙව්වෙමි අබිරුචියෙන් යුතුව

පවසන්නට හිතයි එහි ඇති        එකමුතුව

වැඩියෙන් කිවොත් ඇති අගයත් යයි         නැතිව

සිතමින් එවමි මුදු හසරැල්ලක් එතුව

සරල සුගම ආරක අනුගමනයක

බරට බරක් අත්දැකුමින් යුත්         සෙයක

වරෙක සිනා සයුරක ගිලෙනු දැක දැක

සුරැක තබයි පාඨක සිත කුතුහලෙක

අනැවැසි වචන නොව නිසි උපමා ඇත්තේ

ඇල්දෙනි කුඹුරු කෙත්වතු වැනුමින් යුත්තේ

නෙක  වයිවාරන්න සිතුවම් මැවෙයි    පුතේ

උපන් හපන්කම් තව වඩවන්න   පුතේ

පාසැල් සමය යලි මගෙ  සිහියට නැගෙන

යුගදිවියෙත් පවුල් පසුබිමෙහිත් තිබුන

රසමුසු එමෙන් සරු නෙක තොරතුරු රැගෙන

සපැමිණි සුබ ගමන පාඨකයනගෙ පින

මනාලිය සොයා පළමුව ගිය දවස

සිනා නගයි සැරසුව කොලරයෙ කමිස

අනාගත පැතුම් සරුකරගනු පිණිස

මොනා වුනත් 'චුලා' ඇත පසු නොබැස

මහගත්කරුද ජී. බී. මඩවල එස්ලා

සිහිපත් වුනා ඔබ නිමැවුම ගැන දොඩලා

විස්වාසයි යතොත් හැක ඉදිරිය අල්ලා

පැරදෙනවා 'කොණ්ඩයා' දෙවියන් පල්ලා

'පිත්තල ලාම්පුව' හඟවන ඉතිහාසේ

තහවුරු කරන  මිරිවැඩි දෙක ඇඳ අස්සේ

ගෙම්බා පෑගිලා පය ඉහළට ඉස්සේ

රැවුලක් නිසා කොලුවගෙ හදවත ගැස්සේ

'පිටසක්වල ජීවියා'  හොඳ කඩ ඉමකි

අර හිතවතිය පෑ සෙනෙහස රස විතකි

සෙලවෙන තවම බාර්ලි බෝතලය නොකී

'දෙව්නි' ගේ හපන්කම් පිටු පෙරලුවොත් දකී

'සුබ යස' නාටක'පේරාදෙනි වල' ද

ආදුරුසමත් ' තුන්වන දේශකයා' ද

'පගා මරුවා' අර ' විදුලි පුවත' ද

දස විධ රස ගෙනෙයි හදවත් තුළට වැද

'සිල්වා සර්' 'දුයිෂෙන්' මයි ' ගුරු ගීතේ'

'ගුණේ උන්දැ' බත් මිස පොත් ලිව්වේ නැතේ

'මනප්පුවා' 'ගුල්ලා' 'හඳුනා' පුවතේ

වියත් බවේ සලකුණු රඳවයි ම'සිතේ

සිතුවම් සියල්ලම පණ ගහ ගහ තිබෙන

'දෙව්නි' 'ඔවිනි' දැරියන් පිනකියි හැඟෙන

වඩමින් නිතර දහිරිය තව දැන උගෙන

මැනවින් දැයට කිරුළක් වේවා! දෙදෙන

සතුටත් කදිම කවි සිතුවිල්ලෙක නම්මා

මිහිරක් ලදිමි දරු සුරතල් ලෙස   පෙම්මා

පැතුමත් ඔබට සරණයි සම්බුදු සම්මා

මා හිතවත් සොයුරු දර්ශනගේ අම්මා

චිත්‍රය ඇන්දේ ඔවිනි