සුන්දර ට්‍රැෆික් ජෑම් එක

රාජගිරිය හන්දිය ට්‍රැෆික් ජෑම් වලට කවදත්  ප්‍රසිද්දයි . අවුරුදු හතරකට පහකට කලින් නම් නිතරම පාරවල් වැහෙනවා. චැක් කරනවා. නැත්නම් දේශපාලන උත්තමයෙක් යනවා. උන් හිටි ගමන් බ්රේක් ලයිට් වත් නොදා දඩස් ගාල පාර වහනවා. සෙනග ඉහින් කනින්  එල්ල ගත්තු කොටන බස්, පරණ ඉස්කෝල වැන් , පෙම්වතී  පිටේ නන්වාගත්තු මෝටර් බයිසිකල් මල්ලිලා පැය ගානක් එක තැන . කාටත් ඉතින් ඕක පුරුදුයි ඒ කාලේ.

ඔහොම පාර වහල හතර දිග්බාගයට බ්ලොක් වෙලා කොහට්ටවත් යන්න බැරිව වාහන වේලි වේලි ඉන්න වෙලාවක. ත්‍රී වීල් ගැටයෙක් ලයිටුත්  දාගෙන පේව්මන්ට් එක උඩින් හිට යන්න හදනවා. ඉගිල්ලෙන්න හදනවද? ඔච්චර හෝන්  ගහන්නේ උඩින් යන්න ඕනි වෙලාද? ගන්නවකො හෙලි කොට්ටරයක්. දුරින් හිටි හැමෝගෙන්ම දොස් . ඒත් ලඟින් හිටිය ඈයෝ පොඩි ඉඩක් දෙන්න අවංකවම මහන්සි වෙනවා.මේ කලබගෑනිය දැකල ට්‍රැෆික් රාලහාමි කෙනෙක් ඊ ගහක වේගෙන්  ත්‍රී වීල් එක ලඟට ආවේ හොඳ  සත්තමක් අල්ලන්නම කියල.  අනේ නෑ .ත්‍රී වීල් එක ළඟටම ඇවිත් ආපහු හැරුනා . අතුරුදන් වුනා. ආයේ මතුවුනේ කොහොමද දන්නවද? ලොකුම ලොක්කෝ යනකොට ආරස්සාවට අරන් යන පත්තුවෙන නිවෙන ලයිට් හයි කොරපු සය්රන් මෝටර් සය්කලේක නැගල. පාර මැද කොන්කිරිට් මල් පාත්ති උඩ  හිටන් නගිමින් රාලහාමි ත්‍රී වීල් එක ලඟට ආව. හය්යෙන් සය්රන් එක ගගහ ත්‍රී වීල් එකට ඉඩ අරන් දුන්න. වාහන රබර් වගේ ඇඟවල්  අකුළුව ගනිමින්  එක්කෙනාට එක්කෙනා ඇතිල්ලෙමින්  ඉඩ දෙනවා .

රාජ උත්තමයන්ට දෙන සැලකිල්ල දැන් ත්‍රී වීල් මල්ලීට ලැබෙනවා. හැමෝම මේ දිහා බලනවා. ත්‍රී වීල් එක පේන මානෙන් කිට්ටු වුන හැමෝම මහා ලෙන්ගතු කමකින් ඒකට ඉඩ අරන් දෙනවා. මේ හිතන්න බැරි රාජකාරිය මොකක්ද කියන කසු කුසුව ට්‍රැෆික් ජෑම්  එකේ හිටි හැමෝම අතරට ගිහින්. ඒක දැන් අපේ වැඩක් වෙලා. හැමෝටම තමන්ගේ පරක්කුව අමතක වෙලා.එහාට මෙහාට වෙවී පුළුවන් උදව්වක් කරනවා. වාහන ඝණ  වනාන්තරයක්  වගේ.ඒක  පීරාගෙන රාලහාමි ඉඩ ගන්නවා. හරියට රණවිරු  රියල් ස්ටාර් කෙනෙක් වගේ. ත්‍රී වීල් මල්ලි ත්‍රී වීල් රියල් ස්ටාර් කෙනෙක් වගේ. අන්තිමේ වැර වයමෙන් සය්රන් නලා හා වෙට්ටු මැද්දෙන් දන්නා වැඩ සේරම දාල රාලහාමි වීල් එක ට්‍රැෆික් ඉවර වෙන සීමාවට ගෙනාවා. අසන දකින හැමෝම හිත්වලින් ඔල්වරසන් දෙද්දී,අත්පුඩි ගහදදී රාලහාමි ත්‍රී වීල් එක නිදහස් කරගෙන කාසල් වීදිය  පැත්තට අර ගෙන ගියේ  දිගටම ලය්ටුත් දාගෙන පෙර ගමන් රථය වගේ.  

තමන්ගේ  වාහනේ ලඟින් ත්‍රී වීල් එක යනකොට තමයි  ඒ සොඳුරු දර්ශනය කවුරුත් හරියටම දැක්කේ. 

තරුණ පියෙක් කුඩා පිරිමි දරුවෙක් වඩා  ගෙන ඉන්නවා. දරුවට අවුරුදු දෙකක් විතර ඇති. පියාගේ ඇඟට වාරු වෙලා  හිටපු අම්මගේ ඔලුව තාත්තය් පුතය් දෙන්නම මහත් සෙනෙහසින් අත ගානවා .ඇය සිටියේ තමන්ගේ පිරුණු කුස දෑතින්ම අල්ලාගෙන වැර වැයමෙන් ඉවසාගත් වේදනාව සමගින් ස්තුති පුර්වකව ඉදිරිය බලා ගෙන.

(මේ අත්  දැකීමට මුහුණ දුන් පුංචි පවුලේ අලුත් නිවහනට ගොඩ වී තේ කෝප්පයක් බොන්නට මට ගිය මාසේ වාසනාව ලැබුනා.)