බයිසිකල් අනතුර හා අගලට වැටුණු ගැහැණිය

ගිය අවුරුද්දේ මට හමු වූ හෝ අසන්නට ලැබුණු මතක හිටින චරිත කීපයක ලැයිස්තුවක් තිබේ . ඉන් දෙදෙනෙක් ගැන අද ලියමි.

පළමු කතාව

බස්නාහිර පලාතේ  උසාවියක විබාග වෙමින් තිබුණු නඩුවක නිමිත්ත වුයේ පාර මාරුවෙමින් සිටි වයෝවෘද ගැමියෙකු මෝටර් සයිකලයක හැපී දැඩි සේ තුවාල වීමය. මෝටර් බයිසිකලය පදවාගෙන ගියේ ලයිසන් නැති  ගැටයෙකි.

'අනේ අපරාදේ තාත්තා මොන එහෙකට මේ හවස් ජාමේ ඇවිදින්න ගියාද' කියා ඇසු ඔහුගේ දරු මුණුපුරන් බයිසිකල්කරු ගැන ඒ හැටි තද ප්‍රතිචාර දක්වන්නට ඉදිරිපත් වුනේද නැත.
හිස පිටුපස පාරේ ගැට්ටක වැදීම නිසා මගියාගේ සිහිකල්පනාව අහිමිව යෑමේ අවදානමකට මුහුණ දී සිටියේය.

එසේ  තිබියදීත් සිය පියාට මොන තරම් ආදරේ වුනත් බයිසිකල් කරුවා මිරිකා වධ බන්ධනයට ලක් කිරීමට ඒ දූ දරුවෝ  උනන්දුවක් නොගත්හ.

එහෙත් උසාවියේදී අනෙක්  පාර්ශවයට විශාල වන්දියක් ගෙවන්නට සිදු වෙතයි ඇති බිය නිසාම විත්තිකරුවන්ගේ පැත්තෙන්  බාල තර්කයක්ද ඉදිරිපත් විය.
'මේ බයිසිකලයට හැපුණු  පුද්ගලයා මානසික රෝගියෙක්, පිස්සෙක් . එකපාරට  බයිසිකලේ දෙසට පැන්න නිසා එය පදවන්නාට හසුරුවා ගන්න බැරි වුනා' මෙන්න මේ වචන ටික  ඇසෙනවාත් සමග වින්දිතයාගේ දුරු මුනුපුරු හා නෑදෑ පිරිස විශ්මයටත් , ශෝකයටත් කෝපයටත් පත් වුහ.

නෑ අපේ තාත්තා පිස්සෙක් නෙවෙයි! .
ඊළඟ නඩු දිනයේදී ඔවුහු සුදානම් වී ආවෝය.

"මේ තියෙන්නේ තාත්තා ගමේ පන්සල හා ගමේ ඉතිහාසේ ගැන ලියපු පොතක්  . මේ තියෙන්නේ අවුරුදු පණහක් තිස්සේ ලියන දිනපොතේ අවුරුදු කීපයක සටහන්.
බලන්න මේ අනතුර වෙච්ච දවසට කලින් දවසේ ලියපු දින සටහන. කොච්චර නිරවුල් මනසකින්ද ලියල තියෙන්නේ . මෙන්න ඔහු ළමයින්ට ලියපු සින්දුවක් . මේ වගේ කවි සින්දු අහගන්න ඒවා තාලයට කියන්න අපේ පවුලේ විතරක් නෙවෙයි අහලපහළ  ගෙවල්වල ළමයිනුත් හැන්දෑ  වෙද්දී අපේ මිදුලට එනවා. සමහර දවස්වල තාත්ත මේ ළමයින් අල්ලාගෙන නාට්‍ය රඟ  දක්වනවා.
මේ දරුවෝ  ඒවාට මොන තරම් කැමතිද කියනවා නම් අලුත් කොම්පියුටර් ගේම් රුපවාහිනී නාට්‍යවලට නැති කැමැත්තක් ඔහු කියන දේට දක්වනවා . ඔහු ඒ තරම් සොඳුරු මිනිසෙක්.
ඔබ තුමාම කියවලබලන්න මේ දින සටහන් කවි සින්දු ටිකක් "
උසාවිය මීයට පිම්බා සේ නිශ්ශබ්ද වුනේය.
නඩුකාර තැන කල් වෙලා අරගෙන පොත් ටික අතරින් පතර එහෙත් සැලකිල්ලෙන් කියවා බැලුවේය
ඉන්පසු බොහෝ ගැඹුරු  විලාශයෙන් මෙසේ කිව්වේය. "මේ මිලක් කියන්නට බැරි තරම් වටිනා මිනිහෙක්. ඔහු උම්මන්තකයෙක් නෙවෙයි. ඔහුට වූ අසාධාරණයට කැමති වන්දියක් ඉල්ලන්න".
පවුලේ සියලු දෙනා එක්වී කතිකා කර ගත්හ.
අවසන පවුලේ තීන්දුව ප්‍රකාශ විය.

"මේ නෑදෑ පිරිස වන්දි මුදල් ගන්නට කිසි සේත්ම බලාපොරොත්තු වෙන්නේ නෑ .

ඒත් දඬුවමක් වශයෙන් නොව තවත් එවැනි දෙයක් නොකරන්නට පාඩමක් ලෙස විත්තිකරුවන්ගෙන් යම් වන්දි මුදලක්  හෝ සේවාවක් ගමේ පන්සලට ලබා දෙන ලෙස ඉල්ලා හිටිනවා."

මේ මගේ හිතවතෙකුගේ මාමණ්ඩිය  සෝමසිරි ඉස්කෝලේ මහත්තයාගේ කතාවය.

ඔහු කලකට පෙර විශ්‍රාමගත්  කලාකාමී පාසැල් ගුරුවරයෙකි

අනතුරින් පසු සිහි කල්පනාව අහිමිව සිටි ඔහුට හැඳිනිය හැකි වුනේ සිය බිරිඳ පමණකි.
සිය දුවා  දරුවන් බලන්නට ආවද ඔහුට ඔවුන් ගැන නිච්චියක් නැති විය .
එක දවසක් නිවාඩුවට ගිය මා මිතුරා  අරන් ආවේ සුබාරංචියකි.

"තාත්තට දැන් හෙමිහිට පරණ මතකය ලැබෙනවා'".

නොබෝ දිනකින්ම ඔහු ආයෙමත් දිනපොත ලියන්නට පටන් ගනු ඇත.

මගේ එක් අලුත් අවුරුදු පැතුමක් වන්නේ නිවාඩු පාඩුවේ  සෝමසිරි ඉස්කෝලේ මහත්තයා හම්බ වෙන්නට යාමය .

දෙවන කතාව
ටෝස්ට්මාස්ටර් කථික වැඩ සටහනක් බලන්නට මම ගිය අවුරුද්දේ ගියෙමි . එහිදී කෙන්යානු ජාතිකයෙක් හරි අපුරු කතාවක් කළේය . ඔහුගේ නම ඔම්බුගේ  වගේ එකකි.
'මම මීට අවුරුදු පහළොවකට ඉස්සර  එවකට සිටි පෙම්වතිය සමග නිතර ගැටුම් ඇති කර ගත්තා . ඒත් මම ඇයට මහත්සේ ආදරය  කළා.  මෙහෙම තියෙද්දී මට ඇගේ වෙනත් සම්බන්ධයක් අතටම අසු වූ දවසේ මට මුළු ලෝකෙම එපා වුනා . මම සිය දිවි නසා ගන්නට තීරණය කළා.
හවස වැඩ ඇරිලා ආපු මම නයිලෝන් ලණුවකුත් උරේකට දාගෙන අපේ ගමේ කැලෑ  රොදට ගොඩ වැදුනා . තොණ්ඩුව  ගැට ගැසීමට හොඳ ගසක් හොයමින් මම මේ වන රෝදේ ටිකක්  ඇතුළටම ඇවිදගෙන ගියා . ඒ යන අතරේ මට ඇහුනා කාන්තාවක් උදව් ඉල්ලා කෙඳිරි ගාන හඬ . හෙමින් සැරේ හඬ ආ දෙසට ලං වී බලද්දී මම දැක්කා වල් බුටෑවෙන් වැසී ගිය  පරණ ගල්වලකට පෙරලීම නිසා කකුල බදාගෙන විලාප දෙන තරුණියක්.
මම ආපු කාරණය අමතක කරලා ඇයව ගොඩට ගත්තා. ඉන්පසු පස් කණ්ඩියක් උඩ  වාඩි  කරවා ඇය තනිවම මෙහි පැමිණියේ මන්දැයි ඇසුවා .

ඇය පැමිණ තිබුනෙත් වනයට වැදී වස පානය කොට මිය යන්නයි . එසේ දිවි තොර කර ගන්නා අදහසට ඇයව තල්ලු කළ පසුබිම් කතාත්  මම අසා සිටියා .

එවිට මට තේරුණා මට තිබුණු ප්‍රශ්නය  මොන තරම් සුළු දෙයක්ද කියලා .

කළුවර වැටෙන තුරු අප කතා කර කර හිටියා . ඉන්පසු ඇයව වත්තම් කරගෙන ගෙදර ආවා. අදත් අපේ ගෙදර ඉන්නා මගේ ආදරබර බිරිය ඇයයි.

අගලක වැටී නිරාහාරව මිය යන්නට සිටි ඒ ගැහැණියගේ වටිනාකම මට කියන්නට බෑ .'
****

මේ වගේ මිනිසුන් ගැන  මට අසන්නට සැලැස්සු  2015 අවුරුද්දට මම කැමතිය .
2016 අවුරුද්දේ ලැබෙන දුක සැප සමසිතින් දරාගෙන ජීවිතයේ වටිනාකම ඉහළ නංවා ගන්නට මටද ඔබටද  හැකි වේවායි පතමි .

Image:canvasspainting4less.com