(මේ පළවන්නේ අටවිසි මහල නවකතාවේ විසි හය වැනි කොටසයි . මින් පෙර කොටස් මෙතනින් )
වහා අසේල අතේ තිබූ විදුලි පන්දම උදුරා ගත් මනෝරන්ජන් එය කුඩාරම් රෙද්දේ ගෑවීගෙන නැවී වාඩි වී සිටින මිනිස් රුවක් වැනි නෙරුමක් වෙත එල්ල කර මුළු වැර යොදා කුඩාරම් රෙද්ද තල්ලු කළේය . දඩස් ගා යමෙක් ඔබ්බට පනින හඬ ඇසිණි .
සිද්දියේ බරපතලකම අසේලටත් වැටහුනේ එවිටය. ඔහු මනෝරන්ජන් එතැනින් ඉවතට ඇදගෙන ගියේ සද්ද නොකරන ලෙස සිහින් හඬින් නමුත් දැඩි ලෙස පවසමිනි.
"මටත් හිතෙන්නේ අර කොල්ලෝ දෙන්නම හරි ඉන් එකෙක් හරි අපේ කතාව අහගෙන හිටියා . දැන් ඉතින් මෙතන සද්ද බද්ද කරලා ඕක හාර අවුස්සනන ගියොත් වැඩේ හත් පොලේ ගා ගන්න වෙනවා. අපි ඔලුව කල්පනා කරලා වැඩ කරමු . වෙච්ච දේ උනා. අර වෑන් කාරයා ඇහැරවල සීට් දෙකක් කඩා ගෙන පැයක් හරි නිදා ගමු. යං යං"
මනෝරන්ජන් අසේලගේ අණට කීකරු වී යකැදුරා පසුපස යන ආතුරයෙකු මෙන් ඔහු සමග වෑන් රිය දෙසට ඇවිද ගියේය.
පසුවදා කෙල්ලන් පිරිස ඉමහත් ප්‍රභෝධයෙන් අවදි වී ලහි ලහියේ උදේ තේ වේල පිළියෙළ කළහ . රාත්‍රිය පුරා නින්දක් නොලබා සිටියද ඒ වග හා සිය මානසික ව්‍යාකුල භාවය අඟවන්නේ නැතිව සිටින්නට මනෝරන්ජන් අපමණ වෙහෙසුනේය. ඔහු උදා හිරු එළියේ දිලිසෙන වැව් දිය දෙස බලමින් නෙතදරා හා අතිනත පටලාගෙන වැවු බැම්ම දිගේ මද දුරක් ඇවිද ගියේය .
අසේල අම්රිතා, වාසුකී , රාධා , අනුරාධා හා රිචර්ඩ් කැකිරි පලමින් විහිලු තහළු කර ගත්තෝය. පාතරාසය ගෙන ගම පුරා ඇවිදින හැටි කතා කළහ. පුල්ලෙයාර් දේවාලයත් , ගමේ නිදහස් ජීවිතයත් , සශ්‍රීක වගාබිම් ගැනත් කතාබහ කළහ.
දවල් කාලය තිස්සේ ගම පුරා ඇවිද අසේලගේ නෑ පරපුරේ ආදර සැලකුම් ලබා සියල්ලෝ ඉතා සොම්නස් වුහ. අන්තිමේදී ගම දාලා යන්නට බැරි තරමේ ලෝබ කමකින් ආපසු යන්නට පිටත්වන විට හවස් වීගෙන එමින් තිබිණි .
අසේල මේ සියල්ල අතරේ අලුත් කොල්ලන් දෙන්නා දෙසත් මනෝරන්ජන් හා නෙතදරා දෙසත් විමසිලෙන් සිටියේය. රිචර්ඩ් අම්රිතා ගේ පාළුව හා කනස්සල්ල දුරු කිරීමට පරෙස්සමින් ඈ අසල දැවටුනේය. සම වයසේ කෙල්ලන්ට කතා කරනන්ට ඕනෑ තරම් දේවල් තිබුනේය .
පසුවදා සිට අටවිසි මහලේ වැඩ කටයුතු විදුලි වේගයෙන් කෙරීගෙන ගියේය . වැඩ අදික කම නිසා දවස් වේගයෙන් ගෙවී ගියේය . රුහුණු කුමාරී දුම්රිය වැඩ බිම අසලින් මිත්‍රශීලී හූවක් කියාගෙන දිව්වේය . සියල්ලන්ගේ අවධානය මහලින් මහල ඉස්මතු වන ගොඩනැගිල්ල සමග ඒකාත්මික වීම නිසා පුද්ගලාන්තර ගැටුම් හා ආරවුල් අවම කාලයක් උදා විය . අම්රිතාගේ හා අසේලගේ පෙරැත්තය නිසා සිල්වා ආපසු වැඩබිමට ගැනීමට මනෝරන්ජන් එකඟ වුනේය . අම්රිතා කියන විදිහට දැන් ආපහු පරණ අලකලන්චි කණ්ඩායම සකස් වී තිබෙන නිසා එකිනෙකා ළඟ පුද්ගලික අඩු පාඩු කොච්චරවත් තිබ්බත් වැඩ කර ගෙන යාමේ ජවය හා පහසුව ඉස්මතුවී තිබේ .
මනෝරන්ජන් සති අන්තයට පේරාදෙණි පැත්තේ ගොස් පැමිණියේය . එදා ට්‍රිප් එක යන්නට ආ කොල්ලන් දෙදෙනාගෙන් රැවුල් කාරයා වූ බිම්සර කීප වතාවක් අසේල හමු වීමට කොළඹ සයිට් එකටද ආවේය . ඔහු සිල්වා සමගද කුළුපග වුනේ පළමු හමුව දවසේමය . බිම්සර බොහෝ ආචාර සම්පන්න ලෙස මනෝරන්ජන් ඉදිරිපිට හැසිරුණේය . එදා අසේලගේත් ඔහුගේත් රහස් කතා බහ කොල්ලන් දෙදෙනා අසා සිටියා යැයි වූ සැකය සහමුලින්ම ඉවත් වී ගියත් පස්වන මහල කොන්ක්‍රීට් කර සති දෙකකට පසු සිදු වූ එක්තරා සිදු වීමක් නිසා සැකයේ බීජ වහ වහා දළුලන්නට විය . වැඩබිම කන්තෝරුවට කෝල් එකක් දුන් මනෝරන්ජන්ගේ මිතුරු සරසවි ඇදුරා දර්සන කීවේ ඔහු හමු වන්නට ආ සමාජ විද්‍යා ශිෂ්‍යයෙක් මනෝගේ සරසවි ජීවිතය ගැන විස්තර විමසු බවයි . එසේ වුයේ මනෝ පේරාදෙනි ගොස් නෙතදරා හමු වීමට බැරි වී හිස් අතින් ආ දවසට දින දෙකකට පසුය.
ඊළඟ සති අන්තයේත් මනෝරන්ජන් මග හැර යාමට නෙතදරා කටයුතු කළේය . හෙල්ත් සෙන්ටර් එකට ගොස් ආපසු එන වාසුකී අහම්බෙන් හමු වීමත් සමග මනෝරන්ජන් ට සියල්ල පැහැදිලි විය .
" අපි හැමදේම දැනගත්තා මහත්තයා . මහත්තයා ළමයෙක් ඉන්න තාත්තා කෙනෙක්නේ. නෙතදරාලා ගොඩක් දුක් වින්ද මිනිස්සු බව මහත්තයා දන්නවනේ . ඒ අහිංසක කෙල්ල මොන තරම් දුක් කන්දරාවක් වින්දද මේ ආරංචිය ඇහුවම. ඒ හිත ආයේ හදන්න බැරි වෙයි . ඒ නිසා දැන් ඔය දෙන්නා දෙපැත්තට වෙලා ඉන්න . ඒක දෙන්නටම හොඳයි '
කිසිත් නොදොඩා බොහෝ වෙලාවක් බලා සිටි මනෝරන්ජන් යලි හිල්ඩා ගහ යට ගල් බංකුවේ වාඩි වී හොඳටම කළුවර වැටෙන තුරු ඔහේ බල සිටියේය. ඉන් පසු පේරාදෙනි තානායමට ගොස් මැදියම් රාත්‍රිය වනතුරු බීර බිව්වේය. ඔහු කොළඹ බස් එකට ඇරලුවේ කවුදැයි අද වනතුරු මනොරන්ජන් දන්නේ නැත .
එදාට පසුදා සිට ඔහු අම්රිතා දෙස වයිරයෙන් බැලුවේය . වුවමනා දෙයක් තිබේනම් අසේල අත දන්වා යැවුවේය. ඈ හමු විය හැකි හැම ආකාරයක්ම මග ඇරියේය . ඒ වුනත් අම්රිතා සියල්ල ඉවසමින් විස්සෝප වෙමින් ඔහු පසුපස ආවේය . වැඩපොළේ සාමය පවත්වා ගැනීමටත් අසේලගේ මානසික මට්ටම පවත්වා ගැනීමටත් අම්රිතා අසේල සමග වෙහෙසී වැඩ කළාය.
හය වැනි ස්ලැබ් එක දැමු දවසට දින දෙකකට පසු ඊළඟ විජ්ජුම්බරය සිද්ද වුනේය . උදේ පාන්දර කන්තෝරුවට ආ මනෝරන්ජන් සිය මේස ලාච්චුවේ යතුරු තහඩුව පන්නා එය විවර කර තිබෙන බව දුටුවේය.
" දෙයියෝ සාක්කි මගේ දිනපොත නෑ. සිල්වා සිල්වා කවුද ඊයේ මෙහෙ අවේ"
. වැඩ බිමේ සේකුරිටුද මිස්කින්ද සිල්වාද කාමරයට ගෙන්වා ගෙන පරීක්ෂණය ඇරඹිණි .
මනෝරන්ජන් මාරාවේශ වී සිටියේය . "මගේ මුළු සේසතම ගෙනිච්චත් කමක් නෑ ඒත් කවුද යකෝ මේ පාහර වැඩේ කරේ. මට මගේ දිනපොත දරුවෙක් වගේ "
සිල්වා සමග හොර රහසේ හිතවත්කම් පාමින් බිම්සර වරින් වර වැඩබිමට එන බවත් රාත්‍රී කාලයේදී නිදා ගන්නට කන්තෝරු කාමරය සකසා දෙන බවත් ආරංචිය ලැබුනේ ඒ සිද්දියෙන් පසුවය. එදා හවසත් කලබලකාරී වැඩබිමේ ඔහු ගැවසී තිබුනේය. ඔහු කිහිප වතාවක් අසේල හමුවන්නට පැමිණ තිබූ නිසා ඔහු අනවසර අමුත්තෙක් ලෙස කවුරුත් කල්පනා කර තිබුනේ නැත .
සිල්වා මේ වතාවේ පහර කන්නට ගියේ මුල් වතාවේ ඔහුව ගලවා ගත් මුලාදෑනියා වන මනෝරන්ජන්න්ගේ අතින්ම වීම දයිවෝපගත දෙයක් විය. සිල්වා වැඩ බිමෙන් තිර ලෙසම පන්නා දැමීමෙන් පසු මනෝරන්ජන්ගේ හැසිරීමේ ප්‍රචණ්ඩ ස්වරුපයක් මතුව ආවේය. කන්තෝරු කාමරයෙන් පිටත ගිය ඔහු බ්‍රැන්ඩි බෝතලයක් රැගෙන යලි ආවේය. දහවල් වනතුරු ඉන් ටික ටික බිව්වේය . තමා ලඟට එන සියල්ලන් එලවා දැමුවේය . මේසයේ ඔලුව ගසාගෙන හැඬුවේය.
ඔහු දහවල් ආහාරය ගත්තේ නැත . රාත්‍රී ආහාරය ගත්තේ නැත . මොන තරම් රුදු ලෙස සැලකුවත් අම්රිතා මනෝරන්ජන් අසලින් සෙලවුනේවත් නැත . එදා රාත්‍රිය පුරා ඔහු හූල්ලමින් සිටියේය . පාන්දර වනවිට හෙම්බත්ව නිදා වැටුනේය.අම්රිතා නොනිදා කන්තෝරු කාමරයේ ඔබ මොබ ඇවිද්යදාය. නිදි කිරා වැටෙන බීමත් මනොරන්ජන්ගේ හිස හා පිට පිරිමැද්දාය . උදේ පාන්දර වනවිට ඔහුට ක්‍රැකර් විස්කෝතුවක් හා කිරි වීදුරුවක් පොවා ගැනීමට අම්රිතා සමත් වුවාය . තමන්ගේ උදව්වට ආ අසේල ඈ පිටත් කර ඇරියේ "මම මනෝ ගැන බලාගන්නම් ඕගොල්ලෝ අපට නිදහසේ ඉන්න දෙන්න " කියමිනි . අඩ සිහියෙන් සිටි ප්‍රචණ්ඩ ඉංජිනේරුවා ටික ටික මෙල්ල වෙමින් සිටියේය .
" මනෝ මේ අහන්න මේ හැම දේටම වැරදි කාරී සමහර විට මම වෙන්න ඇති . මම කී පාරක් ඔයාව ප්‍රතික්ෂේප කරලා තියෙනවද? ඒත් මම ඔයාට කොච්චර ආදරේ කලාද ? මොකක් හරි හේතුවක් නිසා මට ඔයාගේ වෙන්න බැරි වුනා . දැන් ගිය දේ ගියා . හැම දේම අමතක කරලා අද දවස අපි එකට ඉමු. මම එක දවසකට ඔයාගෙම වෙන්නම් . ඔයා කැමති තැනකට කැමති දේකට මාව අරගෙන යන්න " අම්රිතා මනෝරන්ජන් වාඩි වී සිටි පුටුවේ පිටුපසුන් පැමිණ ඔහුගේ ගෙල බදා ගත්තාය. සිය හිසට තෙරපෙන අම්රිතාගේ ළය මඩලේ සියුම් රුධිර නාලිකා වල උණුසුම් සජීවී බව ඔහුට දැනෙද්දී මනෝරන්ජන්ගේ ආත්මය වසා සිටි සියල්ල පටලවාගත් මේරු මිනිසා තිරිහන් වී ඔහුගේ සිරුරේ ලේ ගමනාගමනය වේගවත් විය. කම්මුල් පිරී ගියේය " ඔහු හුනස්නෙන් නැගිට්ටේය .
"යමු " ඔහු කීවේය . හිලෑ මුවැත්තියක සේ අම්රිතා මනෝරන්ජන් පසුපස ආවේය . මනෝ යන ගමන් සිය පසුම්බිය ඇද බැලුවේය. රුපියල් පන්දහස් ගණනක් එහි තිබුනේය .
ඊළඟට දෙදෙනා රැගත් තුන්රෝද රිය අගනුවර අලුත්ම අලුත් නිවුන් ගොඩනැගිල්ලක් පාමුල නතර වුනේය. අම්රිතාගේ අතින් හැගීමකින් තොරව අල්ලා ගත් ඔහු ඒ ගොඩනැගිල්ලේ තිබු මහේශාක්‍ය අවන්හලට ගොඩ වුනේය .
මනොරන්ජන් හොඳම හොඳ පාතරාසයක් ඇනවුම් කළේය . ඔවුන් දෙදෙනා කෑම ගත්තේ කලබලයකින් තොරව හොඳ හැටි වෙලාව ගනිමිනි . තමන් ඊළඟ පැයේ කළයුතු සියල්ල ඔහු සිතින් සැලසුම් කළේය . ඔහුගේ වත රත් පැහැයට හැරී තිබිණි . කෑම කා කෝපී කෝප්පයද හමාර කරනතුරු ඔහු අම්රිතා සමග කිසිවක් දෙඩුවේ නැත . ඊට පසුව ඒ අවන්හල අසලින්ම ඇදුනු පටු කොරිදෝරය දිගේ ටික දුරක් ගිය ඔවුන් පිවිසුනේ අගනුවර සුප්‍රසිද්ද තරු පහේ හෝටලයක ආලින්දයටයි.
පිළිගැනීම් කවුන්ටරය වෙත ගිය මනෝරන්ජන් ' අපිට හෙට උදේ වෙනකම් ඉන්න කෑමත් එක්ක කාමරයක් ඕනි ' සිය ඇනවුම් පොත පෙරලා බැලු එහි සිටි තරුණිය මෙසේ ඇසුවාය ." හරි දෙන්න පුළුවන් සර්ලා මෙහෙ මීට කලින් ඇවිත් තියෙනවද . නැතිනම් බුක් කරලා තියෙනවද ? "
" නෑ අද තමයි ඉස්සෙල්ලම ආවේ "
" එහෙනම් සර් ෆුල්බෝඩ් පේමන්ට් එක මුලින් කරලා ඉන්න ඕනි "
" කීයද ?"
"රුපියල් අටදාහයි . මට අයිඩෙන්ටි කාඩ් එකක් හරි පාස්පෝට් එකක් හරි දෙන්න"
' මනෝරන්ජන් පසුම්බිය ඇද්දේය . මුලින්ම හඳුනුම්පතත් ඉන්පසු එතුල තිබු රුපියල් හාරදහස් ගණනකුත් එලියට ගත්තේය .
' ඒ දෙස බලා සිටි අම්රිතා එහෙනම් අපි දවල්ට කෑම කාලා ටිකක් මෙහෙන් ඉඳලා යමු " කියා කීවාය .
මනෝරන්ජන් නැවත කවුන්ටරේ සිටි තරුණිය ඇමතුවාය .
" එහෙනම් අපට හවස් වෙනකම් ඉන්න කාමරේ දෙන්න "
' හරි සර් හාරදාහක් ගෙවන්න . හැබැයි හවස හතරට රුම් එක ඕනි "
මනෝරන්ජන් ඉන් සෑහීමකට පත් වුවේය. ඔවුන්ට සිව්වන මහලේ ඉන්දියන් සාගරයේ පියකරු දසුනින් පෝසත් වූ කාමරයක් හිමි විය . මනොරන්ජන් කාමරයට ගිය හැටියේම අම්රිතාව සිප වැළඳ ගන්නට සිතා සිටියත් දොර වසා දැමු අම්රිතා කීවේ ඔහු ඇඟපත දොවාගෙන හොඳ විවේකයක් ගත යුතු බවය . ඔහු කවදාටවත් වඩා අම්රිතාගේ අණට කීකරු වුනේය . තව නොබෝ වෙලාවකින් එළඹෙන ප්‍රීතිමත් හෝරා කීපය ගැන සිතමින් හොඳින් නෑවේය . ලොකු තුවායෙන් තෙත මාත්තු කරමින් අම්රිතා ප්‍රිය කරන හින්දු සින්දුවක් උරුහන් බාමින් නාන කාමරයෙන් එලියට ආවේය . අම්රිතා ඔහුට මදක් හාන්සි වී විවේක ගන්නා ලෙස කීවාය . ඉන්පසු ඈ නාන කාමරය තුලට වැදුනාය .
සියලු වහෙස මහන්සි දුරස් වී ගොරවමින් නිදන්නට වන් මනෝරන්ජන් දෙස ඈ සෙනෙහසින් බලා සිටියාය . ඔහුගේ හිස පිරි මැද්දාය . ඔහුගේ නින්ද නොබිඳෙන පරිද්දෙන් ඒ විඩාපත් මුහුණ සිප ගත්තාය . ඉන්පසු පසෙකින් තිබු යුගල පුටුවක වාඩි වී කල්පනා කරන්නට වුණාය.
සුවදායී නින්දකට වැටුණු මනෝරන්ජන්ට ඇහැරුනේ දොරට තට්ටු කරන හඬක් නිසාය . ඔහු සිහි එලවාගෙන තමා සිටින්නේ කොහේදැයි මතක් කිරීමට වෙහෙසෙද්දී දොරට තව වරක් තට්ටු කරන හඬ නිසා පසෙකින් නිදමින් සිටි අම්රිතාද අවදි වුවාය . මනෝරන්ජන්ට දවසේ සිද්දි දාමය සිහිපත් වුනේය . ඔහු බෙඩ් සයිඩ් කබඩය මත තිබූ අම්රිතාගේ කුඩා අත් ඔරලෝසුව අතට ගත්තේය . ඔහුගේ මුහුණ විස්සෝපයෙන් පිරී ගියේය .
"වෙලාව හතරයි" .
බිඳුණු හඬින් කියමින් ඔහු දොර අසලට ඇවිදගෙන ගියේය .
-මීළඟ කොටස -
Image Source : Bookstr
