අටවිසි මහල 6- ( බිම්මහල )

සතියේ දිනවල සඳුදා හා බ්‍රහස්පතින්දා කොටස් වශයෙන් පළවන අටවිසි මහල නවකතාවේ හයවැනි කොටසයි මේ. පෙර කොටස්  සඳහා සබැඳි: පළමු කොටස, දෙවන කොටස, තුන්වන කොටස , සිව්වන කොටස, පස්වන කොටස .

"' ඔයාල දෙන්නයි අම්මයි දාලා ඇයි තාත්තලා ආයේ නොඑන්නම ගමට ගියේ  ?"  යනුවෙන් අම්රිතා ඇසු ප්‍රශ්නය හමුවේ පිපී දිලෙමින් සිටි රෝස කානේෂන් මල් දෙක සැනෙකින් මුකුලිත වී ගියේය. එකම රුපයේ ප්‍රතිබිම්බයක් සේ දෙදෙනාගේ මුහුණු රතු වී කඳුළු කැට පුපුරා හැළෙන්නට විය. 
තමා විසින් අසන   ලද්දේ මොන තරම් අකාරුණික ප්‍රශ්නයක්දැයි  වටහා ගත් සැණින් අම්රිතාගේ හදවත හෝස් ගා ඇවිලී ගියේය. මේ කෙල්ලන්ගේ අම්මත් මේ ප්‍රශ්නෙ අහන්නවත් ඉඩ නොදී මග හැරී බව අම්රිතාට මතක් වුනේ එවෙළේය. 

"අනේ  සමාවෙන්න . මට සමා වෙන්න . මම වැඩිපුර හිතල  ඇහුවේ නෑ. මම දැන් ටිකකට කලිනුත් කල්පනා කර කර හිටියේ ආයෙමත් කාටවත් කියන්නේ නෑම කියල හිතපුදෙයක් ගැන . එහෙම දේවල් අපි හැමෝටම තියෙනවා.  මේ  ගැනත් අපි  කතා නොකර ඉමු. දැන් මට සමා වෙලා අඬන්නේ නැතිව ඉන්න . ඔය කඳුළු පිහිදාගන්න. දැන් අර දෙන්නා ආවම මොනා හිතයිද ?" 

ටික වෙලාවකින් ඉකි ගැසීම් නතර වී කම්මුල් වල කඳුළු වියලී ගියේය. එළිමහනේ ඇවිදිමින් සිටි තරුණයන් දෙදෙනා කෙල්ලන්ට අත වනා කතා කරති . බැරිම තැන දිගටි මටසිලිටි රන්වන් පාටින්  ඉදී දිලිසෙන ගෙඩි කීපයකින් යුත් පලු අත්තක් රැගෙන අසේල රිය වෙත  ආවේය . 

ඔහු තරුණියන් වෙත පලු අත්ත දිගු කරමින් මෙසේ කීවේය. 
' පුදුමයි මේ පලු වාරේ ඉවර වෙලා මාසයක් විතර වෙද්දීත් පලු ගෙඩි ටිකක් ඉතිරි වෙලා තිබ්බා . ඔහු සිය නැගණියන් දෙදෙනාගේ මුහුණු බලමින් කීවේ සිංහලෙනි .  අම්රිතා සිටි නිසා රිය තුල මෙතෙක් වෙලා බොහෝ   කතාබහ කෙරුනේ ඉංග්‍රීසියෙනි . 

දෙමට අතු කැබැල්ලක් දත් අතර රඳවා  වරින්වර හපමින් පැමිණි මනෝරන්ජන්ද රියට ගොඩ වුයේ රංචාගොඩ ළමයාගේ කවියක් පද වෙනස් කොට කියවමිනි .

' මෙහෙව් රටේ වේයන්ගොඩ   ඉපදීලා 
බිල්ඩින්වල වැලි හලලා ඉලව්වේ 
දෙමට පොතු කකා කට හම යන්නාය
හැම දෙයියෝ මගේ වාහේ රකෝ රකෝ '

අම්රිතාට මේ කිසි දෙයක් තේරුනේ නැත, අසේල හා මනෝරන්ජන් කොක් හඬලා සිනාසෙති . 
' කෝ ඉතින් මනෝ මහත්තයාට රකින්න වාහේ කෙනෙක් හොයා ගන්නෙත් නෑනේ ? " අසේල කීවේය. මනොරන්ජන් වාහානය දෙදරා යන  හඬකින් සිනාසුනේය. 

" ඔයාලත් පොඩ්ඩක් එලියට පහලියට බැහැල අවිද්දානම් ඔය කම්මැලි ගතිය නැති වෙනවා . කොහෙද කතා කරාට ආවේ නෑනේ කියමින් අසේල තරුණියන් දෙස  හැරී බැලුවේය . 

ඔවුන්ගේ මුහුණු කියා පෑවේ තිදෙනාම යම් ලතවිල්ලක පෙලෙන බවය. ඒ ගැන හාරා අවුස්සන්නට යන්නේ නැතිව අසේල යලි කල්පනාවට වැටුනේය.  එක අතකට පරණ තුවාල පාරන්නේ නැතිව අපි අයින් වෙලාම හිටියනම් හරි. නංගිලා කවදාවත් ගමට ඇවිල්ල නෑ. මමත් ඒ ගෙදර යන්නේ නැතිවයි හිටියේ . තාත්තාගේ මළ ගෙයත් අම්මාට නොකීවේ ඒ වනවිට ඔවුනොවුන්ගේ ඈත් වීම තහවුරු වී දැවැන්ත එහෙත්  අදෘශ්‍යමාන වේල්ලකින් දෙපිරිස වෙන් වී සිටි නිසාය . ඒ වෙන් වීමේ සාධාරණ බවක් හා යහපත් බවක්ද ඔහු දුටුවේය. ඒත් තම පවුලේ කතාව උඩින් පල්ලෙන් දැනගත් අම්රිතා සියල්ල උඩු යටි කුරු කරමින්   අම්මාද නංගීලාද සොයාගෙන පානදුර ගෙදරට  රහස් පරීක්ෂක ගමනක් ගියාය. දැන් ඒ  පවුලේ හොඳම හිතවතියක් වී සිටින ඇය අම්මාගේ දුක සැප සොයා බලන්නට දවසකට සැරයක් හෝ කෝල් එකක් දෙන්නීය. පසුගිය කාලයට තුන් හතර පාරක් ඈ බලන්නට ගියාය . අවුරුදු දොළහකට පසුව අසේලට සිය උපන් ගෙදරට නොයා සිටින්නට බැරි වුයේ ඈ නිසාය. පානදුරේ අම්මා සිතා  සිටින්නේ අම්රිතා යනු අසේලගේ  පෙම්වතිය බවයි. එහෙත් අසේල සිතා සිටින්නේ අම්රිතා රිචර්ඩ්ගේ පෙම්වතිය බවයි. ඈ මනෝරන්ජන් සමග කතා බහ කරමින් සිටිද්දී නොදන්නා කෙනෙකුට සිතෙන්නේ මේ දෙන්නාද පෙම්වතුන් බවය. ඒත් මේ චරිත තුන හරියටම  තේරුම් ගන්නට තට්ටු විසි අටම  හදා ඉවරයක් වෙනතුරු ඔවුන්  සමගම ගැවසුනත්  බැරි විය හැකි බව අසේලට සිතිනි. 

අටවිසිමහල් ගොඩනැගිල්ල දරා සිටින භූගත කොන්ක්‍රීට් කුළුණු හෙවත් පයිල් එකසිය විස්සක්   නිමා කරන රාජකාරී අස්සේ  මේ පවුල් ප්‍රශ්නයට අම්රිතා  අත ගැසුවේ ඇගේ බරපතල රාජකාරියක් සේ සලකාය. 
ගමට ආදා සිට අතුරුදහන් වී සිටි ලොකු අයියා බාල සොයුරියන් හා යලි සමාගමයට වැටුනේ ඒ විදිහටය. අසනීපෙන් සිටින පානදුර  අම්මා ගෙදර තනිකර දමා නංගිලා   කැටුව ගමේ යාමට පොළඹවාගත්තේද අම්රිතාගේ කපටි ලෙන්ගතු කමය .  ඒ සඳහා මනොරන්ජන් තුල වූ අසේලලාගේ ගමට යාමට වූ අදිටන විශේෂයෙන්ම ගමම උත්සව සිරි ගන්නා පුල්ලෙයාර් දේවාල උත්සවය ගැන ඔහු තුල වූ උනන්දුව අම්රිතා අවියක් කොට ගත්තීය . 

හෙඩ් ඔෆීස් එකෙන් ඉල්ලාගෙන ආ ෆෝර් වීල් ජීප් රිය වලවල්වල වැටෙමින් යලි ගොඩ එමින් ඉදිරියට ඇදේ . ගමනේ මුල් හරියේ තිබු දුෂ්කර , දිළිඳු වටාපිටාව මැකී ගොස් සරුසාර ගම්මානයක සිරියද ,  රන්වන් කරල් පැසී ගොස්  කැපීමට ආසන්න වූ සාරවත් කෙත් යායද පෙනේ. තව දුරක් යද්දී බොහෝ වෙල්යායවල අස්වනු නෙලා තිබුනේය.  මී ගවයන් හා එළ ගවයන් රංචු කිහිපයක් ඉපනැලි අතරේ ඇවිදිමින් නියරවල තාමත් ඉතිරි වී තිබු කොළපාට තණ උලා කති .

' කෙල්ලෝ  තුන් දෙනාට අපේ ගම් පළාත අල්ලයිද දන්නේ නෑ. ගිය හැටියේ  ආපහු යන්න ඕනි කියාවිද දන්නේ නෑ ' සිතමින් පසුපස හැරී තරුණියන් දෙස බැලූ අසේල දුටුවේ මොහොතකට පෙර කළු වලාකුලකින් වැසී තිබුණු  යව්වනියන්ගේ  මුහුණු  සියල්ල වෙල් එළියත් මනස්කාන්ත වටාපිටාවත් දැකීමෙන් යලි බබලන්නට පටන් ගෙන තිබෙන බවයි. ''

රථයේ සිටි සෙසු   තිදෙනා ගැන නොතකමින් මනෝරන්ජන් ආගිය තැන්වල  කතන්දර  කියයි.  ඔහුට ආවේනික පුරුද්දක්   තිබේ. අදාළ හෝ අදාළ නොවන දේ අනෙකා අසා සිටියද නැතද ඔහු කියවන්නේ තමන්ට හිතුන වෙලාවටය. මේ හැම විටම සිය පුද්ගලික ජීවිතය හෝ පවුල ගැන කතා නොකරන්නට ඔහු පරෙස්සම් වෙන්නේය. 
" ඔය  පලු මාර රස පළතුරක් . පොඩ්ඩක් කාලා බලන්න . අපි කාලයක් ගල්කිරියාගම පැත්තේ පාරක් හදන්න  ගිහින් ඉන්නකොට මරු වැඩක් වුනා. අපි හවස වැඩ ඉවරවෙලා බෝඩිමට ගිහින්  බයිසිකල් දෙකකින් ආවා පලු කඩන්න. පාරේ  අයිනේ තිබ්බ ලොකු පලු ගහකට එකෙක් නැග්ගා . මිනිහා අතු කඩ කඩා දානවා. ඌ ගහ උඩ ඉඳන් පලු කනවා . අපි ගහ යට ඉඳන් ඉදුණු පලු තෝර තෝරා කනවා. මෙහෙම ටිකක් වෙලා යනකොට  ඈත කඳු ගැටයකට  මිනිස්සු දෙතුන්  දෙනෙක්  ඇවිල්ල අපිට  අතින් කතා කරනවා. අපි ඒ මිනිස්සුන්ටත්  කතා කරා පලු කන්න එන්න කියල අත පය වන වනා  . තවත්  ගමේ මිනිස්සු දහයක් පහළොවක් ඒ කන්දට ඇවිල්ල අපිට මොකක්දෝ කියන්න හදනවා . අපි හු කියනවා.  කීප දෙනෙක් අතින් කට වහල පෙන්නුවා. ඒ කියන්නේ සද්ද කරන්න එපා කියල. අපිට ටිකක් බය හිතුනා . ඔන්න එතකොට තමයි අපිට වටපිට පොඩ්ඩක් බලන්න හිතුනේ . අපිට යාර සීයක් විතර එහායින් තුන් පත් රෑන. වල් අලි. උන්ට අහු වුනානම් අපිව උස්සලා පොළොවේ ගහනවා .

අපි පණ කඩාගෙන බයිසිකලුත් දාලා දිව්වා අර මිනිස්සු හිටපු කන්දටම යනකන්. එදා තමයි අපි මැරෙන්න තිබ්බේ" 

ගම පෙරට වඩා කඩිසර බවක් පෙනේ. දැන් මහා වැව ලඟට රථය පැමිණ ඇත . 
සියලු දෙනා රථයෙන් බැස අසල තිබු සෙවනැති තැනක වූ ගල්තලාවේ වාඩි වුහ. මද්දහනට ආසන්න වුවද දැඩි හිරු රශ්මියක් නොවුනේ අහසේ සුදෝසුදු  වලාකුළු ඉහිරී තිබු නිසාය. 

දහතුන් හැවිරිදි දරුවකු  සන්දියේ පටන් තමන් හැදුනු වැදුණු ගමට පැමිණීම අසේලට විශේෂත්වයක් නොතිබුණේය. කලක් තමන්ගෙන් ඈත් වී සිටි නැගණියන් දෙදෙනා සමග මේ ගමන එන්නට ලබීම ඔහුට සතුටක් වූ මුත් ඊටත් වඩා ඔහු සතුටු වුයේ මෙහි පැමිණීම පිලිබඳ ඔවුන් ප්‍රසාදයෙන් සිටින බව තේරුම් යාමත් සමගය .

කෙල්ලන් දෙදෙනා මනෝරන්ජන්ගේ කතන්දර අහන්ට ලොල් වී සිටින බවක් මේ අතරේ අසේල දුටුවේය. ඔහු රස කර කර කියන්නේ මේ ගම ගැනය . අද රෑට ගමේ ගෙවල්  කීපයක තිබෙන පුංචි උත්සව ගැනත්  හෙට උදෑසන ගමේ පිරිමින් දේවාලයට ගොස් ගමටම කෑම උයන්නට පටන් ගන්නා හැටි . මේ ගම සිංහල දෙමල හා මුස්ලිම් ගම්මාන යාබදව පිහිටා තිබෙන පුරාතන ගමක් බවත් . මේවායේ ඇදහිලි හා සංස්කෘතිය මිශ්‍ර වී තිබෙන හැටිත් ඔහු ඔවුනට කියා දෙයි. තමා හා පියාණන් හැදුනු වැඩුණු ගම්මානය ගැන මේ තරම් විස්තර ඔහු දන්නේ කෙසේද ? මේවා සියල්ල ඔහුට කීවේ කවුද?

පසුගිය මාස තුනේම අසේලට අසන්නට දිරියක් නොවූ ඊට අවස්තාවක්ද නොලැබුණු ප්‍රශ්නයක් අසේලගේ මනස විකල් කළේය.
" මනෝරන්ජන් මහත්තයා කාගේ කවුද ? උපන් ගම කොහෙද ? "

-මීළඟ කොටස  -



photo Source : Silumina